Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Bracia Lwie Serce
Utwór o braciach Lwie Serce zawiera wiele cech baśniowych. Przeplatają się one z elementami fantastycznymi. Główny wątek utworu oparty jest na konflikcie dobra ze złem. Dobro symbolizują bracia Lwie Serce oraz pozytywni mieszkańcy Doliny Wiśni i Doliny Dzikich Róż, zaś zło Tengil, i jego słudzy oraz bestie z mitycznych czasów – Katla i Karm.
Z baśnią dzieło Lindgren łączy przynależność do epiki, a także występowanie narratora, który snuje opowieść – w tym przypadku jest nim Karol Lwie Serce. Utwór, jak większość baśni, kończy się szczęśliwie – wygrywa dobro, zaś zło zostaje ukarane. U Lindgren ginie Tengil, a także dwa potwory Katla i Karm – mieszkańcy Nangijali mogą wrócić do swych Dolin, zaś główni bohaterowie – Karol i Jonatan – przenoszą się do krainy szczęścia, do Doliny Jabłoni, gdzie w najpiękniejszym domu czeka na nich dziadek Mateusz.
Postaci realistyczne, takie jak bracia Lwie Serce, występują obok postaci fantastycznych (np. Katla). Bohaterowie ukazani zostali na zasadzie kontrastu. Widzimy to głównie na przykładzie Karola (słabowitego, tchórzliwego chłopca) i Jonatana (odważnego, pięknego młodzieńca). Jonatan, który nie potrafi zabijać jest także przeciwieństwem Tengila, który za nic ma ludzkie życie. Natangija to miejsce nieokreślone – znajduje się „po drugiej stronie gwiazd”, nie wiemy gdzie dokładnie. Czas także biegnie tam inaczej niż na Ziemi. Czasem mijają chwile, a wydaje się jakby tysiąc lat minęło (np. podczas pojedynku potworów).
Występują tu także motywy wędrowne – podróż Karola do Doliny Dzikich Róż, wyprawa Karola i Sucharka w celu uwolnienia Orwara. Ważne jest także dydaktyczne przesłanie utworu – zło ponosi klęskę i zostaje pokonane. Zwyciężają bohaterowie dobrzy, nieskazitelni, o szlachetnych cechach (Jonatan).
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Bracia Lwie Serce” jako baśń
Autor: Jakub RudnickiUtwór o braciach Lwie Serce zawiera wiele cech baśniowych. Przeplatają się one z elementami fantastycznymi. Główny wątek utworu oparty jest na konflikcie dobra ze złem. Dobro symbolizują bracia Lwie Serce oraz pozytywni mieszkańcy Doliny Wiśni i Doliny Dzikich Róż, zaś zło Tengil, i jego słudzy oraz bestie z mitycznych czasów – Katla i Karm.
Z baśnią dzieło Lindgren łączy przynależność do epiki, a także występowanie narratora, który snuje opowieść – w tym przypadku jest nim Karol Lwie Serce. Utwór, jak większość baśni, kończy się szczęśliwie – wygrywa dobro, zaś zło zostaje ukarane. U Lindgren ginie Tengil, a także dwa potwory Katla i Karm – mieszkańcy Nangijali mogą wrócić do swych Dolin, zaś główni bohaterowie – Karol i Jonatan – przenoszą się do krainy szczęścia, do Doliny Jabłoni, gdzie w najpiękniejszym domu czeka na nich dziadek Mateusz.
Postaci realistyczne, takie jak bracia Lwie Serce, występują obok postaci fantastycznych (np. Katla). Bohaterowie ukazani zostali na zasadzie kontrastu. Widzimy to głównie na przykładzie Karola (słabowitego, tchórzliwego chłopca) i Jonatana (odważnego, pięknego młodzieńca). Jonatan, który nie potrafi zabijać jest także przeciwieństwem Tengila, który za nic ma ludzkie życie. Natangija to miejsce nieokreślone – znajduje się „po drugiej stronie gwiazd”, nie wiemy gdzie dokładnie. Czas także biegnie tam inaczej niż na Ziemi. Czasem mijają chwile, a wydaje się jakby tysiąc lat minęło (np. podczas pojedynku potworów).
Występują tu także motywy wędrowne – podróż Karola do Doliny Dzikich Róż, wyprawa Karola i Sucharka w celu uwolnienia Orwara. Ważne jest także dydaktyczne przesłanie utworu – zło ponosi klęskę i zostaje pokonane. Zwyciężają bohaterowie dobrzy, nieskazitelni, o szlachetnych cechach (Jonatan).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies