Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Cierpienia młodego Wertera
W Cierpieniach młodego Wertera Lotta jest kobietą doskonałą, obdarzoną licznymi zaletami. Pozostaje wierna mężowi, chociaż z czasem rozumie, że darzy Wertera coraz głębszymi uczuciami i odczuje pustkę po zerwaniu znajomości. Werter idealizuje ją, widzi w niej anioła.
Motyw samotności
Dla Wertera samotność jest balsamem dla serca. Wynika przede wszystkim z nadmiernej wrażliwości, poczucia wyobcowania i niezrozumienia go przez otoczenie.
Motyw wędrowca
Werter określa siebie mianem „wędrowca na ziemi”. Jego całe życie to wędrówka w poszukiwaniu miejsca dla siebie. Wyobcowany i niezrozumiany przez otoczenie, wszędzie czuje się obco. Dla niego każdy człowiek jest tylko pielgrzymem na ziemi, który dąży do osiągnięcia spokoju i odnalezienia prawdziwego domu w życiu wiecznym.
Motyw zazdrości
Werter staje się zazdrosny o uczucia, jakimi Albert darzy Lottę. Według niego tylko jemu przysługuje prawo kochania dziewczyny. Zazdrość doprowadza go do myśli o zamordowaniu rywala.
Motyw przyrody
W Cierpieniach młodego Wertera przyroda jest nierozerwalnie złączona z losami tytułowego bohatera dzieła. Gdy jest szczęśliwy, otaczająca go natura staje się dla niego rajskim ogrodem. Kiedy coraz bardziej popada w apatię przyroda zmienia się w „nieznośnego dręczyciela, katującego ducha”. Siły natury niszczą ukochane miejsca, w których przebywał z Lottą i które wypełniały były jego wspomnieniami.
Motyw Boga
Obecność Boga Werter dostrzega w każdym najmniejszym źdźble trawy. Cały otaczający go świat jest dziełem Wszechmocnego, tchnieniem Wszechmiłującego Boga. Bóg to także Ojciec, do którego pragnie udać się po śmierci, by poskarżyć się i szukać pocieszenia.
Motyw zbrodni
Zbrodni w Cierpieniach młodego Wertera dopuszcza się parobek, zabijając mężczyznę, który ma poślubić jego ukochaną. Swój krok tłumaczy tym, że skoro on nie może być z kobietą, to nikt inny nie będzie jej miał i ona również nie będzie należała do innego. Werter doskonale rozumie parobka, wczuwa się w stan jego duszy. Współczuje chłopakowi, uważając, że nie zależy potępiać czynu, uzasadnionego głęboką miłością.
Motyw wsi Motywy literackie w „Cierpieniach młodego Wertera”
Autor: Dorota BlednickaW Cierpieniach młodego Wertera Lotta jest kobietą doskonałą, obdarzoną licznymi zaletami. Pozostaje wierna mężowi, chociaż z czasem rozumie, że darzy Wertera coraz głębszymi uczuciami i odczuje pustkę po zerwaniu znajomości. Werter idealizuje ją, widzi w niej anioła.
Motyw samotności
Dla Wertera samotność jest balsamem dla serca. Wynika przede wszystkim z nadmiernej wrażliwości, poczucia wyobcowania i niezrozumienia go przez otoczenie.
Motyw wędrowca
Werter określa siebie mianem „wędrowca na ziemi”. Jego całe życie to wędrówka w poszukiwaniu miejsca dla siebie. Wyobcowany i niezrozumiany przez otoczenie, wszędzie czuje się obco. Dla niego każdy człowiek jest tylko pielgrzymem na ziemi, który dąży do osiągnięcia spokoju i odnalezienia prawdziwego domu w życiu wiecznym.
Motyw zazdrości
Werter staje się zazdrosny o uczucia, jakimi Albert darzy Lottę. Według niego tylko jemu przysługuje prawo kochania dziewczyny. Zazdrość doprowadza go do myśli o zamordowaniu rywala.
Motyw przyrody
W Cierpieniach młodego Wertera przyroda jest nierozerwalnie złączona z losami tytułowego bohatera dzieła. Gdy jest szczęśliwy, otaczająca go natura staje się dla niego rajskim ogrodem. Kiedy coraz bardziej popada w apatię przyroda zmienia się w „nieznośnego dręczyciela, katującego ducha”. Siły natury niszczą ukochane miejsca, w których przebywał z Lottą i które wypełniały były jego wspomnieniami.
Motyw Boga
Obecność Boga Werter dostrzega w każdym najmniejszym źdźble trawy. Cały otaczający go świat jest dziełem Wszechmocnego, tchnieniem Wszechmiłującego Boga. Bóg to także Ojciec, do którego pragnie udać się po śmierci, by poskarżyć się i szukać pocieszenia.
Motyw zbrodni
Zbrodni w Cierpieniach młodego Wertera dopuszcza się parobek, zabijając mężczyznę, który ma poślubić jego ukochaną. Swój krok tłumaczy tym, że skoro on nie może być z kobietą, to nikt inny nie będzie jej miał i ona również nie będzie należała do innego. Werter doskonale rozumie parobka, wczuwa się w stan jego duszy. Współczuje chłopakowi, uważając, że nie zależy potępiać czynu, uzasadnionego głęboką miłością.
Wieś dla głównego bohatera jest miejscem ucieczki przed zgiełkiem miasta, miejscem, w którym obcuje z naturą, zachwyca się każdym jej przejawem. To na wsi poznaje ludzi prostodusznych, którzy mają na niego pozytywny wpływ. Twierdzi, że wśród mieszkańców wsi można odnaleźć prawdziwe i szczere uczucia.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies