Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Cierpienia młodego Wertera

„Cierpienia młodego Wertera” - streszczenie

Autor: Dorota Blednicka

„Byłem zmiażdżony i dotąd wściekły jestem w głębi serca”. [16 marca]

Składa dymisję. Postanawia skorzystać z zaproszenia księcia ***, który polubił jego towarzystwo.

Na początku maja Werter podejmuje decyzję o wyjeździe do miejscowości, w której się urodził i którą opuścił z matką po śmierci ojca. Podróż traktuje jak pielgrzymkę pątnika. Doznaje nieoczekiwanych wrażeń. Odpoczywa pod lipą, pod którą często spacerował w dzieciństwie, rozpoznaje znajome domy i miejsca. Stara izba szkolna została zamieniona przed laty na kram. Wynajmuje pokój w pobliżu dawnego rodzinnego domu. Każdy zakątek wywołuje w nim wspomnienia. Następnie udaje się do zamku książęcego. Książę ceni jego rozum i talent. Traktuje go jak równego sobie i często zachwyca się jego rysunkami. Młodzieniec pragnie wstąpić do wojska i ruszyć na wojnę, lecz książę *, który jest generałem, odradza mu ten pomysł. W czerwcu młodzieniec opuszcza zamek, czując się tam obco. Pragnie w końcu odnaleźć swoje miejsce:

„Tak, jestem tylko wędrowcem, pielgrzymem na ziemi. A wy – czyż jesteście czymś więcej?” [16 czerwca]

Postanawia zwiedzić kopalnie pod *. Wyznaje Wilhelmowi, że podróż w rzeczywistości ma przybliżyć go do miejsca, w którym przebywa Lotta. Po dziesięciu miesiącach wraca do Wahlheim. Marzy o tym, żeby być mężem ukochanej, jest przekonany, że byłaby z nim szczęśliwsza niż z Albertem:

„O Boże, któryś mnie stworzył, gdybyś mi był zgotował tę szczęśliwość, całe me życie byłoby ciągłą modlitwą”.
[29 lipca]

Werter odwiedza kobietę, z której dziećmi rozmawiał pod lipą. Dowiaduje się, że najmłodszy chłopiec zmarł. Mąż natomiast wrócił ze Szwajcarii bez majątku, a w czasie drogi powrotnej zachorował. Werter dostaje od niej kilka jabłek i „opuszcza miejsce smutnego wspomnienia”.

Dostrzega zmiany w swojej duszy. Wszystko wydaje mu się inne. Nawet dom komisarza jest zmieniony. Jest coraz bardziej zazdrosny o miłość Alberta do Lotty. Myśli o śmierci rywala:

„Nie pojmuję czasem, jak ktoś inny może ją kochać, śmie ją kochać, gdy ja kocham ją tak wyłącznie, tak gorąco, tak pełnym uczuciem; nic innego nie znam ani wiem, ani mam – prócz niej”.
[3 września]
Nastaje jesień. Werter dowiaduje się, że parobek, z którym niegdyś rozmawiał o jego uczuciu do wdowy, został wyrzucony ze służby. Przypadkowo go spotyka. Chłopak opowiada o tym, że z każdym dniem coraz bardziej kochał wdowę i zatracał się w swoim uczuciu. Nie mógł jeść ani spać. Pewnego dnia poszedł do kobiety i pragnął wyznać jej miłość, lecz ta nie chciała go słuchać. Wtedy próbował wziąć ją siłą. Kobieta broniła się i wtedy zjawił się jej brat, który od dawna nienawidził parobka i starał się go usunąć z domu siostry. Mężczyzna wyrzucił parobka ze służby. Parobek pragnął jedynie, by została jego żoną. Wspomina też o zażyłych stosunkach, łączących go z wdową, o jej poufałości wobec niego. Teraz jego ukochana ma już nowego służącego i wszyscy w okolicy mówią, że poślubi go. Werter jest oczarowany siłą uczuć parobka:

„Taka miłość, wierność i namiętność nie jest więc bynajmniej poetyckim wymysłem – żyje w najczystszej postaci wśród klasy ludzi, którą my nazywamy niewykształconą i prostacką”.
[4 września]

Werter podczas wizyty u Lotty znajduje karteczkę, którą napisała do męża, przebywającego na wsi. Uśmiecha się, czytając słowa kobiety. Zapytany przez nią o powód uśmiechu, odpowiada, że choć przez chwilę mógł mieć złudzenie, że te pełne czułości słowa są skierowane do niego. Dziewczyna jest niezadowolona z jego wyznania i przerywa rozmowę. Niebieski frak, który Werter nosi od dnia poznania Lotty, jest zniszczony tak bardzo, że musi go zdjąć. Zamawia nowy, identyczny strój. Lotta wyjeżdża do Alberta. Werter odwiedza ją. Dziewczyna pokazuje mu oswojonego kanarka, który wydziobuje okruszki chleba z jej ust. Podaje ptaszka młodzieńcowi, a on doznaje rozkoszy, pamiętając, że kanarek wcześniej dotykał ust ukochanej:

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12  

Szybki test:

S., komisarz samotnie wychowuje:
a) czworo dzieci
b) sześcioro dzieci
c) troje dzieci
d) dziewięcioro dzieci
Rozwiązanie

Albert reprezentuje:
a) naturalistyczne podeście do świata
b) romantyczne podeście do świata
c) pesymistyczne podeście do świata
d) racjonalistyczne podeście do świata
Rozwiązanie

Proboszcz z St. opowiada Lotcie i Werterowi historię dwóch:
a) brzóz
b) dębów
c) orzechów
d) sosen
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Cierpienia młodego Wertera” - streszczenie
Geneza „Cierpień młodego Wertera”
Czas, miejsce akcji i narrator w powieści „Cierpienia młodego Wertera”
Motywy literackie w „Cierpieniach młodego Wertera”
Plan wydarzeń „Cierpień młodego Wertera”
Główne wątki „Cierpień młodego Wertera”
„Cierpienia młodego Wertera” jako powieść epistolarna
Werteryzm
Okres „burzy i naporu” (Sturm und Drang)
Racjonalizm czy marzycielstwo – porównanie poglądów Alberta i Wertera
Najważniejsze cytaty w „Cierpieniach młodego Wertera”
Bibliografia




Bohaterowie
Charakterystyka Wertera – naiwny kochanek czy bohater tragiczny?
Obraz tragicznej miłości i przemiany wewnętrznej Wertera
Charakterystyka głównych bohaterów - Werter, Szarlota S., Albert
Charakterystyka bohaterów drugoplanowych „Cierpień młodego Wertera”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies