Józio – charakterystyka bohatera

Gombrowicz o Józiu: Jakiż jest ów bohater Ferdydurke? Wewnętrznie cały jest fermentem, chaosem, niedojrzałością. Aby objawić się na zewnątrz, szczególnie wobec innych ludzi, potrzeba mu formy [...]. Lecz forma ta ogranicza go, gwałci, wykoślawia. Zmuszony jest wyrażać się przy pomocy ustalonego systemu postaw, sposobów bycia, więc wciąż jest nieprawdziwy, czuje się aktorem. Forma to kostium, który przywdziewamy, by odkryć naszą nagość zawstydzającą…a zwłaszcza, by wobec innych wydać się bardziej „dojrzałymi” niż jesteśmy. A więc forma nasza tworzy się głównie w sferze między... więcej

* * *

Miętus – charakterystyka bohatera

Miętalski, nazywany przez kolegów Miętusem to jedna z ważniejszych i oryginalniejszych postaci Ferdydurke. To kilkunastoletni uczeń gimnazjum dyrektora Piórkowskiego.

Na początku Miętus daje się poznać jako ordynarny łobuz, niemiły wyrostek, używający wulgaryzmów, zdeklarowany propagator walki z niewinnością („pupą”).

Wypowiada walkę dydaktyzmowi szkoły i autorytatywności profesorów. Przykładem tego są notoryczne nieprzygotowanie do lekcji czy wypisanie na drzewie obraźliwego słowa mającego ośmieszyć Pimkę.

Miętus jest zdania, że uczniowie nie są i n... więcej

* * *

Profesor Pimko – charakterystyka

Tak główny bohater powieści opisuje swoje pierwsze spotkanie z profesorem Pimką: We drzwiach ukazuje się T. Pimko, doktor i profesor, a właściwie nauczyciel, kulturalny filolog z Krakowa, drobny, mały, chuderlawy, łysy, i w binoklach, w spodniach sztuczkowych, w żakiecie, z paznokciami wydatnymi i żółtymi, w bucikach giemzowych, żółtych.

To właśnie Pimko zabiera Józia ponownie do szkoły. Jest „belfrem klasycznym” – znakomitym uosobieniem mentalności belferskiej. Nazywa się go także „wielkim Zdrabniaczem” – zajmuje się bowiem „upupianiem” swoich podopie... więcej

* * *

Bladaczka – charakterystyka

Bladaczka - „ciało wyblakłe i smutne”. Zyskał taki przydomek „od szczególnie niezdrowej i ziemistej cery”. Jest bezmyślnym niewolnikiem schematów, powielanych na prowadzonych lekcjach języka polskiego. Uczy w szkole dyrektora Piórkowskiego.

Gombrowicz w jednym z rozdziałów opisuje sposób prowadzenia zajęć przez tego belfra. Po podejściu do katedry z „kwaśnym uśmiechem” siada na krześle. Pomimo, iż otwiera dziennik, w klasie nadal panuje hałas. Uczniowie nie zwracają na niego uwagi. Krzyczą, a gdy rozpoczyna lekcję – wszyscy nagle wyrażają konieczność pójścia do ubik... więcej

* * *

Syfon – charakterystyka

Pylaszczkiewicz, tęgi, wysoki młodzieniec zwany przez kolegów Syfonem. To całkowite przeciwieństwo Miętusa. Reprezentuje grupę dobrze wychowanych, niewinnych „chłopiąt”. Podporządkowuje się szkolnemu systemowi.

Największy w klasie kujon i pupil wszystkich wykładowców ma opinię lizusa. Często wybawia kolegów przed kolejną jedynką, ponieważ jest zawsze przygotowany do lekcji. Cechuje go pilność. Nie używa wulgarnych słów, ubiera się i zachowuje zgodnie z oczekiwaniami nauczycieli. Pedagogów szanuje, akceptując jednocześnie stosowane przez nich metody wychowawcze. Wyraża również zgodę ... więcej

* * *

Kopyrda – charakterystyka

Kopyrda jest znajomym Józia ze szkoły. Choć główny bohater miał ochotę się z nim zaprzyjaźnić, Kopyrda nie był towarzyski. Gdy chłopcy próbowali go zwerbować do swej grupy, był zdystansowany. Odszedł obojętni na bok.

Józio uważał go na początku za jedynego „normalnego” ucznia: „Wtem Kopyrda, ów opalony, w spodniach flanelowych, co to na podwórku uśmiechnął się z wyższością, gdy padło słowo „pensjonarka", nasunął się memu spojrzeniu. Równie obojętny wobec Bladaczki, co wobec sporu Miętusa z Syfonem, siedział niedbale pochylony i wyglądał dobrze – wyglądał normaln... więcej

* * *

Młodziakowie - charakterystyka

Młodziakowie to rodzina mieszczańska. Młodziak, głowa rodziny, jest inżynierem-konstruktorem, Młodziakowa realizuje się jako „członkini komitetu dla ratowania niemowląt lub dla zwalczania plagi żebraniny dziecięcej w stolicy”. Mają nastoletnią córkę Zutę.

Jest to nowoczesna rodzina, hołdująca postępowym prądom. W domu Młodziaków panuje kult racjonalizmu, sportu i w ogóle wszelkiej aktywności. Chlubią się swoimi wyzwolonymi poglądami i swobodą obyczajową. Ujawniają się one m.in. w sposobie wychowywania córki. Matka nie jest w ogóle zdziwiona, że Zuta nie wie, kim by�... więcej

* * *

Zuta Młodziakówna - charakterystyka

Zuta jest nastoletnią córką Młodziaków. Józio nazywa ją „nowoczesną pensjonarką” i „zjawiskiem potężnym”.

„Lat szesnaście, sveater, spódnica, gumiane sportowe pół-buciki, wysportowana, swobodna, gładka, gibka, giętka i bezczelna! Na jej widok struchlałem w duchu i na twarzy. Zrozumiałem na pierwszy rzut oka, że oto – zjawisko potężne, potężniejsze bodaj od Pimki i równie absolutne w swym rodzaju, nie dające się nawet porównać z Syfonem. Przypominała mi kogoś – kogo, kogo? – ach, Kopyrdę mi przypominała! Czy pamiętacie Kopyrdę? Była taka sama, lecz mocniejsza, pokrewn... więcej

* * *

Hurleccy - charakterystyka

Hurleccy są ziemiańską rodziną. W powieści reprezentują warstwę szlachecką. Są właścicielami majątku Bolimowo i dalekimi krewnymi Józia. Ciotka o ich pokrewieństwie mówi: „moja matka była cioteczną siostra ciotki ciotki twej matki”). Prowadzą wystawne życie, na które ich nie stać.

Jej członkami są ciotka Hurlecka z domu Lin, wuj Konstanty (zwany przez żonę pieszczotliwie i dziecinnie Kociem) i ich syn Zygmunt. Wuj Konstanty to „bywały w świecie obywatel ziemski (…) chudy, wysoki, wymoczkowaty, łysawy, o cienkim długim nosie, z długimi, cienkimi palcami, o wąsk... więcej

* * *

Walek - charakterystyka postaci

Lokajczyk służący u Hurleckich. Pojawia się „podając groszek do szynki”. Okazuje się dla Miętusa być „parobkiem wymarzonym”. Józio tak go wówczas opisuje: Parobek! W wieku Miętusa, nie więcej niż osiemnaście, duży ni mały, nie brzydki i nie przystojny – włosy miał jasne, ale blondynem nie był. Uwijał się i obsługiwał boso, z serwetką przewieszoną przez lewe ramię, bez kołnierzyka, z koszulą zapiętą na spinkę, w zwykłym niedzielnym ubraniu parobków wiejskich.

Gębę miał – ale gęba jego nie była w niczym pokrewna fatalnej gębie Miętusa, nie była to gęba wytworzona, lecz na... więcej

* * *


Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies