Hamlet - opracowanie

Czas i miejsce akcji „Hamleta”
Akcja dramatu rozgrywa się w Elzynorze, siedzibie króla Danii. Rozpoczyna się na tarasie obronnym w zimną noc, następnie przenosi się do wnętrza zamku. Poza dwiema scenami na wspomnianym już tarasie, jednej na cmentarzu i jednej na polach przed zamkiem, reszta akcji dramatu rozgrywa się w kilku komnatach siedziby rodu królewskiego.

Czas historyczny nie został ściśle określony przez Szekspira. Przypuszczalnie akcja rozgrywa się między piętnastym a szesnastym wiekiem. Świadczą o tym wspomniane w tekście fakty historyczne, takie jak wspomniane przez Rozenkranca „wojna teatrów” i „innowacje”, czyli k... więcej

* * *
Geneza „Hamleta”
Pierwsza wzmianka na temat Szekspirowskiego Hamleta pojawiła się 26 lipca 1602 roku w tak zwanym Stationers’ Register, jako sztuka zatytułowana The Revenge of Hamlet Prince [of] Denmark (Zemsta Hamleta Księcia Danii). W artykule autor zawarł informację, iż dramat był wówczas nowością, graną przez Trupę Lorda Szambelana.

Większość badaczy literatury jest zdania, iż Szekspir opublikował Hamleta po 1601 roku i przed 1603 rokiem. Artysta napisał swoje największe tragedie w latach 1601 – 1606, a Hamlet był pierwszą z nich. Wkrótce po tym dziele ... więcej

* * *
Problematyka „Hamleta”
Dzieło Williama Szekspira porusza wiele istotnych problemów, skupiając się głównie na analizie natury człowieka.

Angielski dramaturg umieszcza głównego bohatera w sytuacji, w której musi poradzić sobie ze zdradą i morderstwem swojego ojca przez najbliższych członków swojej rodziny. Pierwszym tematem przedstawionym w dramacie jest zatem zemsta. Nie tylko główny bohater został obarczony obowiązkiem przywrócenia honoru rodziny poprzez dokonanie odwetu. Młody Fortynbras odbudowywał dobre imię swojego ojca poprzez podboje terytorialne. Hamlet musiał pomścić rodzica poprzez zamordowanie Klaudiu... więcej

* * *
„Być albo nie być...” - problematyka życia i śmierci w „Hamlecie”
Rozważania na temat śmierci towarzyszą ludziom zazwyczaj w czasach ich młodości, zastanawiają się oni wtedy nad ideą własnej śmiertelność oraz swoich najbliższych. Hamlet po śmierci ojca zdał sobie sprawę, iż życie ludzkie nie trwa wiecznie, doprowadziło go to do zadumy nad własnym odejściem. Jak większość nastolatków, książę rozważał nad samobójstwem, lecz nie miał pewności, czy tak prostym środkiem uwolni się od mizerności swojego życia. Powątpiewał w życie pozagrobowe, gdy wypowiedział znamienne i jakże słynne słowa monologu:

„Być albo nie być, to wielkie pytanie.
Jestli w istoc... więcej

* * *
Filozofia w „Hamlecie”
Doktrynami filozoficznymi, których można się doszukać w utworze są relatywizm, egzystencjalizm oraz sceptycyzm.

Relatywistyczną myśl wyraził tytułowy bohater, gdy zwrócił się do Rozenkraca słowami: „W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim”. Twierdzenie, że nic nie jest prawdziwe poza umysłem jest zakorzenione w greckiej sofistyce. Sofiści argumentowali, że jeśli poznanie jest możliwe jedynie za pomocą zmysłów, które każdy z ludzi odbiera w inny sposób, to nie ma całkowicie obiektywnej prawdy, ani prawdy ... więcej

* * *
Religia w „Hamlecie”
W utworze można doszukać się odniesień zarówno do katolicyzmu, jak i protestantyzmu, dwóch największych religii ówczesnej Europy. Duch wyjawił Hamletowi, iż po śmierci nie zostały wobec niego zastosowane podstawowe czynności pogrzebowe, charakterystyczne dla tradycji katolickiej:

„Skoszony w samym kwiecie moich grzechów:
Bez namaszczenia, bez przygotowania,
Bez porachunku z sobą wyprawiony
Zdać porachunek z win jeszcze nie zmytych”.

W przeciwieństwie do poprzedniego króla, pochówek Ofelii zawierał elementy właściwe dla tej religii. Co prawda ksiądz nie zezwolił na odprawianie requiem... więcej

* * *
Motyw kobiety w „Hamlecie”
W opublikowanym w 1957 roku eseju zatytułowanym Matka Hamleta, Carolyn Heilbrun broniła kobiecych bohaterek Hamleta. Autorka dowodziła, iż Szekspir nie zawarł w tekście utworu informacji, że Gertruda wiedziała o tym, iż Klaudiusz zamordował jej poprzedniego męża. Mężczyźni, którzy interpretowali Hamleta, przez stulecia trwali w błędnym, według Heilburn, przekonaniu, jakoby królowa była współwinna tej zbrodni, ponieważ taki zarzut padł z ust jej syna. Kobieta dowodziła, iż nie było żadnego ewidentnego dowodu na to, że Gertruda dopuściła się cudzołóstwa. W dodatku była p... więcej

* * *
Kompozycja, budowa i język „Hamleta”
W Hamlecie Szekspir złamał kilka z obowiązujących w jego czasach zasad. Wbrew Poetyce Arystotelesa bardziej niż na akcji skupił się na postaci głównego bohatera. Najważniejszymi momentami akcji utworu nie są krwawe wydarzenia, ale monologi, w których Hamlet wyjawiał swoje motywy i myśli widowni. Ponadto autor, co wydaje się dość nietypowe dla jego twórczości, nie wprowadził fabuły pobocznej, podporządkowując całą treść dramatu zmaganiom tytułowego bohatera z zagadnieniem zemsty.

W utworze łatwo doszukać się nieciągłości czy niekonsekwencji akcji. Przykładowo, gdy Hamlet ... więcej

* * *
Plan wydarzeń „Hamleta”
1.Podczas jednej z nocnych wart, na murach zamku gwardzistom ukazał się duch zmarłego króla Danii, brata ówczesnego władcy Klaudiusza.

2.Horacy, przyjaciel dworu, wraz ze strażnikami powiadomił o niezwykłym zjawisku Hamleta, młodego księcia, syna zmarłego króla i Gerturdy, ówczesnej królowej Danii.

3.Tytułowy bohater dowiedział się od zjawy ojca, że ten nie zmarł we śnie od ukąszenia żmii, jak głosiła oficjalna wersja, ale został zamordowany przez swojego brata, Klaudiusza. Duch nakazał księciu zemstę na stryju.

4.Hamlet początkowo ogarnięty zapałem do zemsty z biegiem czasu zaczął rozmyślać, przez c... więcej

* * *
„Hamlet” jako przykład tragedii szekspirowskiej
Odzwierciedlenie cech dramatu szekspirowskiego w Hamlecie:

1. Brak zasady trzech jedności (miejsca, czasu i akcji) – akcja dramatu toczy się w różnych lokacjach, choć głównie na zamku w Elzynorze. Rzadko, ale jednak, akcja przenosi się na cmentarz, czy pola położone przed zamkiem. Czas akcji rozciągnięty jest na kilka miesięcy. Jedynie jedność akcji zdaje się być zachowana.

2. Niezachowanie zasady decorum – Szekspir używa zarówno języka podniosłego jak i potocznego czy komicznego. Robi to za sprawą drugoplanowych bohaterów, takich jak grabarze czy wartownicy.

3. Wpro... więcej

* * *
Ekranizacje „Hamleta”
Najwcześniejszym dziełem filmowy przedstawiającym fragment Hamleta był pięciominutowy film, w którym główną rolę męską zagrała wybitna aktorka Sarah Bernardt. Obraz pochodził z roku 1900 i przedstawiał scenę pojedynku księcia z Laertesem. Kolejne nieme ekranizacje dzieła Szekspira powstawały w 1907, 1908, 1910, 1913 i 1917 roku. W 1948 roku ukazał się Hamlet, którego gwiazdą był Laurence Olivier. Akademia Filmowa nagrodziła obraz Oskarami za najlepszy film oraz najlepszą rolę męską. Dzieło skupiało się najbardziej na ukazaniu kompleksu Edypa, aby lepiej to uwypuklić w roli ... więcej

* * *
Najważniejsze cytaty „Hamleta”
„Słowem, rzetelnym bądź sam względem siebie,
A jako po dniu noc z porządku idzie,
Tak za tym pójdzie, że i względem drugich
Będziesz rzetelnym”.
Ostatnia rada Poloniusza dana Laertesowi przed jego wyjazdem do Paryża

„Trochę więcej niż synowcze,
A mniej niż synu”.
Tak Hamlet opisuje stosunki między nim a Klaudiuszem

„Treść tej nauki postawię na straży
Mojego serca. Nie idź jednak, bracie,
Za śladem owych fałszywych doradców,
Którzy nam stromą i ciernistą ścieżkę
Cnoty wskazują, a sami tymczasem
Kroczą kwiecistym szlakiem błęd�... więcej

* * *
Bibliografia
1.Allardyce N., Dzieje dramatu, t. I, tłum H. Krzeczkowski, Warszawa 1983.

2.Fluchère H., Szekspir, dramaturg elżbietański, Warszawa 1965.

3.Helsztyński S., Hamlet Williama Szekspira, Warszawa 1969.

4.Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 2003.

5.Kott J., Szekspir współczesny, Warszawa 1965.

6.Kulawik A., Poetyka, Kraków 1997.

7.Zomkowski J., Literatura powszechna, Świat Książki, Warszawa 1997.... więcej

* * *
Nawiązania do „Hamleta” w sztuce
Malarstwo

Dramat o duńskim księciu i jego rozterkach posłużył za inspirację wielu artystom. Szczególnie w malarstwie widoczna jest wielka fascynacja Hamletem. Najbardziej znane w tym zakresie są obrazy wielkiego francuskiego malarza romantycznego Eugène’a Delacroix. W 1839 roku namalował on obraz zatytułowany Hamlet i Horacjo na cmentarzu, na którym przedstawił wydarzenie opisane w pierwszej scenie piątego aktu, a mianowicie rozmowę tytułowego bohatera z grabarzem. Artysta uchwycił moment, w którym jeden z robotników przekazywał czaszkę Yoryka.

Cztery lata późni... więcej

* * *

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies