JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Hamlet
1.Podczas jednej z nocnych wart, na murach zamku gwardzistom ukazał się duch zmarłego króla Danii, brata ówczesnego władcy Klaudiusza.
2.Horacy, przyjaciel dworu, wraz ze strażnikami powiadomił o niezwykłym zjawisku Hamleta, młodego księcia, syna zmarłego króla i Gerturdy, ówczesnej królowej Danii.
3.Tytułowy bohater dowiedział się od zjawy ojca, że ten nie zmarł we śnie od ukąszenia żmii, jak głosiła oficjalna wersja, ale został zamordowany przez swojego brata, Klaudiusza. Duch nakazał księciu zemstę na stryju.
4.Hamlet początkowo ogarnięty zapałem do zemsty z biegiem czasu zaczął rozmyślać, przez co stracił mnóstwo czasu. Popadł w głęboką melancholię, a nawet pozorne szaleństwo.
5.Klaudiusz i Gertruda zmartwieni stanem zdrowia księcia postanowili odkryć jego przyczynę. Sprowadzili do Elzynoru Gildensterna i Rozenkranca, przyjaciół księcia z dzieciństwa, w nadziei, że uda się im odkryć źródło zgryzoty młodzieńca.
6.Poloniusz, królewski Szambelan, zasugerował, że przyczyną szaleństwa księcia mogła być miłość do jego córki, Ofelii. Wraz z Klaudiuszem postanowili zaaranżować spotkanie pomiędzy młodymi. Obserwując ich z ukrycia dostrzegli, że Hamlet nie pałał uczuciem do Ofelii, jak się tego spodziewali.
7.Na zaproszenie Rozenkranca i Gildensterna do Elzynoru przybyła trupa teatralna z Londynu. Hamlet wpadł na pomysł, aby artyści wystawili sztukę łudząco przypominającą scenę morderstwa, którego dopuścił się Klaudiusz na ojcu bohatera. Książę chciał się upewnić, czy wyrzuty sumienia pozwolą królowi spokojnie przyglądać się sztuce.
8.Gdy król przerwał spektakl Hamlet był przekonany o winie stryja i postanowił go zabić. Jednak zastał Klaudiusza modlącego się, co oznaczało, że gdyby pozbawił go życia, to zamiast do piekła z pewnością trafiłby do nieba. Dlatego też postanowił po raz kolejny wstrzymać się.
9.Król w obawie przed Hamletem postanowił wysłać go do Anglii.
10.Książę radził matce, by ta zaprzestała sypiania z Klaudiuszem. Nie wiedział, iż rozmowę tę podsłuchiwał Poloniusz, który ukrył się za zasłoną. Usłyszawszy podejrzany szelest Hamlet, przekonany, że to Klaudiusz, przebił materiał mieczem, śmiertelnie raniąc śmiertelnie szpiegującego szambelana.
11.Za swój wyczyn książę zostaÅ‚ wysÅ‚any do Anglii w towarzystwie Gildensterna i Rozenkranca. Plan Klaudiusza zakÅ‚adaÅ‚ jednak wiÄ™cej niż wygnanie, ponieważ wrÄ™czyÅ‚ eskortujÄ…cym jego pasierba mężczyznom list, w którym zawarÅ‚ proÅ›bÄ™ do króla Anglii, by jego żoÅ‚nierze jak najszybciej pozbawili Hamleta życia.Plan wydarzeÅ„ „Hamleta”
Autor: Karolina Marlêga1.Podczas jednej z nocnych wart, na murach zamku gwardzistom ukazaÅ‚ siÄ™ duch zmarÅ‚ego króla Danii, brata ówczesnego wÅ‚adcy Klaudiusza.
2.Horacy, przyjaciel dworu, wraz ze strażnikami powiadomił o niezwykłym zjawisku Hamleta, młodego księcia, syna zmarłego króla i Gerturdy, ówczesnej królowej Danii.
3.Tytułowy bohater dowiedział się od zjawy ojca, że ten nie zmarł we śnie od ukąszenia żmii, jak głosiła oficjalna wersja, ale został zamordowany przez swojego brata, Klaudiusza. Duch nakazał księciu zemstę na stryju.
4.Hamlet początkowo ogarnięty zapałem do zemsty z biegiem czasu zaczął rozmyślać, przez co stracił mnóstwo czasu. Popadł w głęboką melancholię, a nawet pozorne szaleństwo.
5.Klaudiusz i Gertruda zmartwieni stanem zdrowia księcia postanowili odkryć jego przyczynę. Sprowadzili do Elzynoru Gildensterna i Rozenkranca, przyjaciół księcia z dzieciństwa, w nadziei, że uda się im odkryć źródło zgryzoty młodzieńca.
6.Poloniusz, królewski Szambelan, zasugerował, że przyczyną szaleństwa księcia mogła być miłość do jego córki, Ofelii. Wraz z Klaudiuszem postanowili zaaranżować spotkanie pomiędzy młodymi. Obserwując ich z ukrycia dostrzegli, że Hamlet nie pałał uczuciem do Ofelii, jak się tego spodziewali.
7.Na zaproszenie Rozenkranca i Gildensterna do Elzynoru przybyła trupa teatralna z Londynu. Hamlet wpadł na pomysł, aby artyści wystawili sztukę łudząco przypominającą scenę morderstwa, którego dopuścił się Klaudiusz na ojcu bohatera. Książę chciał się upewnić, czy wyrzuty sumienia pozwolą królowi spokojnie przyglądać się sztuce.
8.Gdy król przerwał spektakl Hamlet był przekonany o winie stryja i postanowił go zabić. Jednak zastał Klaudiusza modlącego się, co oznaczało, że gdyby pozbawił go życia, to zamiast do piekła z pewnością trafiłby do nieba. Dlatego też postanowił po raz kolejny wstrzymać się.
9.Król w obawie przed Hamletem postanowił wysłać go do Anglii.
10.Książę radził matce, by ta zaprzestała sypiania z Klaudiuszem. Nie wiedział, iż rozmowę tę podsłuchiwał Poloniusz, który ukrył się za zasłoną. Usłyszawszy podejrzany szelest Hamlet, przekonany, że to Klaudiusz, przebił materiał mieczem, śmiertelnie raniąc śmiertelnie szpiegującego szambelana.
12.Do Elzynoru przybył rozwścieczony Laertes, syn Poloniusza, który pragnął pomścić śmierć ojca.
13.Ofelia po śmierci Poloniusza popadła w obłęd, w wyniku którego popełniła samobójstwo, topiąc się w rzece.
14.Klaudiusz przekonał Laertesa, że winnym śmierci jego ojca i siostry był Hamlet.
15.Na zamek dotarły listy, z których wynikało, że książę Hamlet został porwany przez piratów, lecz zdołał im uciec i niedługo pojawi się w Elzynorze.
16.Klaudiusz uknuł plan, który miał umożliwić Laertesowi zemstę, a jemu pozbycie się raz na zawsze kłopotliwego pasierba. Zamierzał zaaranżować pojedynek na florety między młodzieńcami, dla pewności postanowił otruć ostrze Laertesa, a zamiast chłodzącego wina podać księciu truciznę.
17.Hamlet powrócił na zamek w momencie, gdy na cmentarzu odbywał się pogrzeb Ofelii. Książę z Laertesem rzucili się sobie do gardeł, tytułowy bohater wyznał, że kochał córkę Poloniusza.
18.W rozmowie z Horacym, Hamlet wyjawił, iż przejrzał plany Klaudiusza i podmienił list, który był dla niego wyrokiem śmierci na taki, w którym widniał rozkaz natychmiastowego pozbawienia życia Gildensterna i Rozenkranca, gdy ci tylko pojawią się na ziemiach angielskich.
19.Ozryk w imieniu Klaudiusza zaproponował Hamletowi zmierzenie się z Laertesem w pojedynku na florety, który miał rozstrzygnąć królewski zakład.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies