Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet
Dzieło Williama Szekspira porusza wiele istotnych problemów, skupiając się głównie na analizie natury człowieka.
Angielski dramaturg umieszcza głównego bohatera w sytuacji, w której musi poradzić sobie ze zdradą i morderstwem swojego ojca przez najbliższych członków swojej rodziny. Pierwszym tematem przedstawionym w dramacie jest zatem zemsta. Nie tylko główny bohater został obarczony obowiązkiem przywrócenia honoru rodziny poprzez dokonanie odwetu. Młody Fortynbras odbudowywał dobre imię swojego ojca poprzez podboje terytorialne. Hamlet musiał pomścić rodzica poprzez zamordowanie Klaudiusza, swojego stryja. Natomiast Laertes pragnął odpłacić śmiercią tytułowemu bohaterowi za pozbawienie życia ojca, Poloniusza i pośrednio siostry, Ofelii.
Idea zemsty za niesprawiedliwe morderstwo innej osoby była często poruszana w czasach elżbietańskich, ale w Hamlecie koncepcja ta została wyostrzona do ekstremalnych rozmiarów. Planowanie odwetu tytułowego bohatera na stryju doprowadziło do tego, że zapomniał o pozostałych aspektach życia, zwłaszcza o miłości, jaką darzył Ofelię. Hamlet podjął działania, które ostatecznie doprowadziły go do upadku. Przypadkowe zabicie Poloniusza ściągnęło na niego nienawiść Laertesa, a w ostateczności śmierć. Szekspir w swoim dziele ukazał, iż żądza zemsty najczęściej przybiera postać błędnego koła, które w ostateczności prowadzi do upadku. Jeżeli jedynym odwetem za śmierć będzie również śmierć, to zabijanie skończy się dopiero wtedy, gdy po żadnej ze stron nie pozostanie już nikt przy życiu.
Innym poruszonym tematem w Hamlecie jest zetknięcie rzeczywistości z pozorami. Wielokrotnie w utworze mamy do czynienia z konfrontacją prawdziwych faktów z kłamstwem. Śmierć ojca Hamleta oficjalnie spowodowana miała być ukąszeniem węża, z czasem wyszło na jaw, iż zginął w wyrachowany sposób z ręki własnego brata. Nowy władca Danii wydawał się być godnym swego stanowiska człowiekiem, ale naprawdę był żądnym władzy mordercą, który nie cofnąłby się przed niczym, aby zasiąść na tronie.
Śmierć ojca postawiła Hamleta przed wielkim problemem, młodzieniec nie wiedział jaki powinien przyjąć sposób działania, aby jego czyny były rozsądne, efektywne i celowe. Ta skomplikowana kwestia została dodatkowo zagmatwana poprzez nakładające się na nią emocje oraz czynniki etyczne i psychologiczne. Książę zdawał się nie wierzyć w to, iż w jego sytuacji można działać z opanowaniem i kontrolą. Gdy wreszcie postanowił działać robił to na oślep, bez przemyślenia i gwałtownie. Problematyka „Hamleta”
Dzieło Williama Szekspira porusza wiele istotnych problemów, skupiając się głównie na analizie natury człowieka.
Angielski dramaturg umieszcza głównego bohatera w sytuacji, w której musi poradzić sobie ze zdradą i morderstwem swojego ojca przez najbliższych członków swojej rodziny. Pierwszym tematem przedstawionym w dramacie jest zatem zemsta. Nie tylko główny bohater został obarczony obowiązkiem przywrócenia honoru rodziny poprzez dokonanie odwetu. Młody Fortynbras odbudowywał dobre imię swojego ojca poprzez podboje terytorialne. Hamlet musiał pomścić rodzica poprzez zamordowanie Klaudiusza, swojego stryja. Natomiast Laertes pragnął odpłacić śmiercią tytułowemu bohaterowi za pozbawienie życia ojca, Poloniusza i pośrednio siostry, Ofelii.
Idea zemsty za niesprawiedliwe morderstwo innej osoby była często poruszana w czasach elżbietańskich, ale w Hamlecie koncepcja ta została wyostrzona do ekstremalnych rozmiarów. Planowanie odwetu tytułowego bohatera na stryju doprowadziło do tego, że zapomniał o pozostałych aspektach życia, zwłaszcza o miłości, jaką darzył Ofelię. Hamlet podjął działania, które ostatecznie doprowadziły go do upadku. Przypadkowe zabicie Poloniusza ściągnęło na niego nienawiść Laertesa, a w ostateczności śmierć. Szekspir w swoim dziele ukazał, iż żądza zemsty najczęściej przybiera postać błędnego koła, które w ostateczności prowadzi do upadku. Jeżeli jedynym odwetem za śmierć będzie również śmierć, to zabijanie skończy się dopiero wtedy, gdy po żadnej ze stron nie pozostanie już nikt przy życiu.
Innym poruszonym tematem w Hamlecie jest zetknięcie rzeczywistości z pozorami. Wielokrotnie w utworze mamy do czynienia z konfrontacją prawdziwych faktów z kłamstwem. Śmierć ojca Hamleta oficjalnie spowodowana miała być ukąszeniem węża, z czasem wyszło na jaw, iż zginął w wyrachowany sposób z ręki własnego brata. Nowy władca Danii wydawał się być godnym swego stanowiska człowiekiem, ale naprawdę był żądnym władzy mordercą, który nie cofnąłby się przed niczym, aby zasiąść na tronie.
Pozostałe postaci nie poświęcają tyle czasu na rozważania nad tym zagadnieniem, przez co ich czyny są bardziej zdecydowane i efektywne. Działają stosownie do danej sytuacji. Jednak w pewien sposób dowodzą, iż to Hamlet miał rację, ponieważ ich czyny prowadzą do tragicznych konsekwencji. Klaudiusz, który poślubił żonę swojego brata i zasiadł na jego tronie w wyniku brutalnego i nie do końca przemyślanego działania, ale w konsekwencji tego nie mógł cieszyć się spokojem i wciąż obawiał się, iż ktoś czyha na jego życie, a w ostateczności został zgładzony przez swojego pasierba. Laertes zarzekał się, że nic nie powstrzyma go od pomszczenia śmierci Poloniusza, jego ojca, ale dał się łatwo zmanipulować Królowi, w skutek czego zginął ugodzony zatrutym ostrzem własnego floretu.
Szekspir w swoim dziele ukazał zależność między moralną legitymacją władzy króla, a stanem państwa, którym rządzi. Dania często jest porównywana w Hamlecie do organizmu, doprowadzonego do choroby przez Klaudiusza i Gertrudę. Obecność Ducha to objaw tego, iż „Jest coś chorobliwego w państwie duńskim”. Poprzedniego króla Szekspir przedstawił jako silnego i wspaniałego władcę, pod którego rządami państwo było zdrowe i prężnie rozwijało się. Klaudiusza sportretował jako słabego polityka, który osłabił i skompromitował Danię, jedynie po to, aby zaspokoić swoje apetyty. Koniec utworu sugeruje, iż dzięki Fortynbrasowi państwo odzyska dawny blask, siłę i zdrowie.
MATURA 2023 - 110 pytań, na które musisz znać odpowiedź. Sprawdź >>strona: 1 2
Szybki test:
Śmierć ojca Hamleta oficjalnie spowodowana miała być:a) zasłabnięciem
b) ukąszeniem węża
c) uduszeniem
d) niestrawnością
Rozwiązanie
Szekspir w swoim dziele ukazał, iż żądza zemsty najczęściej:
a) wynosi na tron najlepszych
b) przybiera postać błędnego koła
c) prowadzi do obłędu
d) przywraca prawowite rządy
Rozwiązanie
Dania często jest porównywana w Hamlecie do:
a) organizmu
b) słonia
c) trupa
d) Anglii
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies