Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet
Poloniusz – królewski szambelan, ojciec Ofelii i Laertesa. Jego naczelną cechą było gadulstwo oraz szpiegowanie. Jako rodzic był zatroskany o reputację syna we Francji oraz cnotę córki. Podejrzliwy szambelan zlecił nawet swojemu służącemu, by ten szpiegował Laertesa podczas jego pobytu w Paryżu. Przestrzegał Ofelię przed Hamletem, uważał jej miłość za młodzieńczą i niedojrzałą. Instruował córkę, by traktowała księcia z chłodem, by nie ufała jego zalotom i unikała jego towarzystwa.
Gdy doszedł do wniosku, że być może przez to, iż Ofelia odrzuciła Hamleta, książę popadł w obłęd. Chcąc przypodobać się królowi zaplanował, że zbliży do siebie młodych. W tym celu zaaranżował między nimi spotkanie i wraz z Klaudiuszem obserwował córkę i tytułowego bohatera z ukrycia. Gdy nie przynosi to skutków zdecydował się szpiegować na własną rękę i podsłuchiwał prywatną rozmowę Gertrudy z Hamletem. Książę, przekonany, że ma do czynienia z królem, przebił swoim mieczem zasłonę, za którą stał Poloniusz. Tytułowy bohater ukrył ciało szambelana na dziedzińcu, a zaraz po tym, jak zostało ono odnalezione w pośpiechu zorganizowano pogrzeb.
Współcześni Szekspirowi brytyjscy twórcy nie mogli cieszyć się wolnością słowa i często ponosili kary za poruszanie tematów politycznych, które nie podobały się monarchii. Twórca Hamleta cieszył się pewnymi względami, dlatego jego dzieła nie były cenzurowane. Mając to na uwadze badacze sugerują, iż postać Poloniusza wzorowana jest na Williamie Cecilu, Lordzie Skarbu i głównemu doradcy królowej Elżbiety. Między tymi dwiema postaciami można zauważyć wiele podobieństw. Obydwaj mieli dwójkę dzieci, syna i córkę. Ofelię łączyły bliskie kontakty z księciem Hamletem, natomiast córkę Cecila, Annę łączył romans z Księciem Oxfordu, Edwardem. Poza tym Szekspir upodobnił słownictwo Poloniusza do tego, jakim posługiwał się Lord.
Laertes – syn Poloniusza i brat Ofelii. Przybył do Elzynoru na ceremonię koronacji Klaudiusza z Paryża, gdzie studiował.
Prawdopodobnie Laertes dorastał wraz z Hamletem, przez co często ze sobą rywalizowali i przyjaźnili się. Gdy ich drogi rozeszły się i wyjechali jeden do Niemiec, a drugi do Francji ich więź uległa rozpadowi. Jednak Hamlet wciąż nazywał brata Ofelii „zacnym młodzianem”. Charakterystyka pozostałych bohaterów „Hamleta”
Autor: Karolina MarlgaPoloniusz – królewski szambelan, ojciec Ofelii i Laertesa. Jego naczelną cechą było gadulstwo oraz szpiegowanie. Jako rodzic był zatroskany o reputację syna we Francji oraz cnotę córki. Podejrzliwy szambelan zlecił nawet swojemu służącemu, by ten szpiegował Laertesa podczas jego pobytu w Paryżu. Przestrzegał Ofelię przed Hamletem, uważał jej miłość za młodzieńczą i niedojrzałą. Instruował córkę, by traktowała księcia z chłodem, by nie ufała jego zalotom i unikała jego towarzystwa.
Gdy doszedł do wniosku, że być może przez to, iż Ofelia odrzuciła Hamleta, książę popadł w obłęd. Chcąc przypodobać się królowi zaplanował, że zbliży do siebie młodych. W tym celu zaaranżował między nimi spotkanie i wraz z Klaudiuszem obserwował córkę i tytułowego bohatera z ukrycia. Gdy nie przynosi to skutków zdecydował się szpiegować na własną rękę i podsłuchiwał prywatną rozmowę Gertrudy z Hamletem. Książę, przekonany, że ma do czynienia z królem, przebił swoim mieczem zasłonę, za którą stał Poloniusz. Tytułowy bohater ukrył ciało szambelana na dziedzińcu, a zaraz po tym, jak zostało ono odnalezione w pośpiechu zorganizowano pogrzeb.
Współcześni Szekspirowi brytyjscy twórcy nie mogli cieszyć się wolnością słowa i często ponosili kary za poruszanie tematów politycznych, które nie podobały się monarchii. Twórca Hamleta cieszył się pewnymi względami, dlatego jego dzieła nie były cenzurowane. Mając to na uwadze badacze sugerują, iż postać Poloniusza wzorowana jest na Williamie Cecilu, Lordzie Skarbu i głównemu doradcy królowej Elżbiety. Między tymi dwiema postaciami można zauważyć wiele podobieństw. Obydwaj mieli dwójkę dzieci, syna i córkę. Ofelię łączyły bliskie kontakty z księciem Hamletem, natomiast córkę Cecila, Annę łączył romans z Księciem Oxfordu, Edwardem. Poza tym Szekspir upodobnił słownictwo Poloniusza do tego, jakim posługiwał się Lord.
Laertes – syn Poloniusza i brat Ofelii. Przybył do Elzynoru na ceremonię koronacji Klaudiusza z Paryża, gdzie studiował.
Laertes doradzał siostrze, by ta zachowała swoje dziewictwo i nie zwracała uwagi na zaloty Hamleta. Po śmierci Poloniusza rozwścieczony i głodny zemsty powrócił do Danii, a wokół niego zgromadziła się armia rebeliantów, która z łatwością mogłaby przejąć władzę w państwie. Klaudiuszowi udało się go przekonać, że winnym śmierci jego ojca był Hamlet. Za namową króla młodzieniec stoczył z księciem pojedynek, w wyniku którego poniósł śmierć od własnego zatrutego ostrza. Tuż przed śmiercią Laertes pogodził się z Hamletem.
Łatwo domyślić się, iż postać Laertesa stanowi kontrast dla Hamleta. Łączyło ich wszystko, poza metodami działania. To, co książę chciał rozstrzygać słownie, syn szambelana rozwiązywał siłowo. Gdzie tytułowy bohater rozmyślał, tam rzucał się agresywnie brat Ofelii. Miłość do siostry i chęć pomszczenia śmierci ojca zmuszały Laertesa do działania, podczas, gdy miłość Hamleta do matki i poczucie obowiązku względem Ducha doprowadzały go do bezczynności.
Horacy – przyjaciel Hamleta z uniwersytetu w Wittenberdze. Przybył do Elzynoru na pogrzeb króla. Przez gwardzistów został poproszony o towarzyszenie im podczas wart na zamku. Na jednej z nich był świadkiem pojawienia się Ducha, o czym poinformował swojego przyjaciela. Podczas spektaklu granego na zamku przez trupę teatralną obserwował reakcję Klaudiusza i przekonał się o tym, że król był winny zamordowania swojego brata.
Hamlet zignorował jego rady i przyjął wyzwanie zaaranżowanej przez Klaudiusza walki z Laertesem. Śmierć przyjaciela była dla niego tak wielkim ciosem, iż sam chciał popełnić samobójstwo. Jednak pozostał przy życiu, by spełnić ostatnią prośbę księcia i opowiedzieć światu o zajściach, które miały miejsce w Danii, przez co oczyścił jego dobre imię i zapewnił sławę bohatera.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies