Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet

Charakterystyka Gertrudy

Autor: Karolina Marl�ga

Gertruda – matka tytułowego bohatera, wdowa po królu, która w miesiąc po śmierci męża poślubiła jego brata, Klaudiusza.

Niewielu Szekspirowskich bohaterów wywołuje tak wiele wątpliwości, jak Gertruda, piękna królowa Danii. W dramacie pada znacznie więcej pytań o tę kobietę, aniżeli odpowiedzi. Nie wiemy, czy planowała razem z Klaudiuszem morderstwo króla, czy kochała swojego poprzedniego męża, czy w ogóle wiedziała, że jej mąż został pozbawiony życia przez swojego brata, czy kochała Klaudiusza, czy wyszła za niego tylko po to, aby zachować swoje wysokie stanowisko, czy wierzyła Hamletowi, gdy mówił jej, że nie oszalał. To tylko niektóre zagadnienia, nad którymi może zastanawiać się czytelnik.

Na te pytani można odpowiedzieć na wiele sposobów. Gertruda była uzależniona od otaczających ją mężczyzn, dzięki którym pozostawała na swoim wysokim stanowisku. Hamlet skomentował postawę swojej matki słowami:

„Słabości, nazwisko
Twoje: kobieta”.

Gertruda nie zastanawiała się nad swoją sytuacją, raczej ufała instynktowi i wybierała bezpieczne dla siebie wyjścia. Królowa była kobietą u szczytu popularności i poważania. Jej naturalna gracja i urok wskazywały na bogatą osobowość. Czasami czytelnik odnosił jednak wrażenie, że właśnie urok i gracja to jedyne cechy charakteru Gertrudy, dla której poleganie na mężczyznach było sposobem na życie.

Duch nazwał ją swoją „niby cnotliwą żoną”, poczym poinstruował Hamleta:

„Nie kalaj swojej duszy, nie czyń przeciw
Matce zamachów; pozostaw ją niebu
I owym cierniom, które w głębi łona
Występnych siedzą; zrobią one swoje”.

Te słowa mogą sugerować, iż kobieta miała coś na sumieniu i nie była bez winy. Jednak później upiór prosił Hamleta, by ten pocieszył matkę:

„Ale patrz, w jakim stanie twoja matka!
O, stań pomiędzy nią a jej sumieniem
Odbywającym walkę; wyobraźnia
Najsilniej działa w słabym ciele. Przemów
Do niej, Hamlecie”.

Widzimy, że pomimo przekonania Ducha, iż sumienie Gertrudy nie było czyste, to wciąż ją kochał i nie potrafił pogodzić się z tym, że ją utracił.

Zobacz inne artykuły:

Inne

Charakterystyka Hamleta - „On sam jest rodu swego niewolnikiem”
Geneza „Hamleta”
„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Hamleta”
Problematyka „Hamleta”
Streszczenie „Hamleta” w pigułce
Charakterystyka Gertrudy
Charakterystyka Klaudiusza
Charakterystyka Ofelii
Życiorys Szekspira
Religia w „Hamlecie”
Filozofia w „Hamlecie”
„Być albo nie być...” - problematyka życia i śmierci w „Hamlecie”
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Hamleta”
„Hamlet” jako przykład tragedii szekspirowskiej
Kompozycja, budowa i język „Hamleta”
Psychoanaliza „Hamleta”
Nawiązania do „Hamleta” w sztuce
Plan wydarzeń „Hamleta”
Motyw kobiety w „Hamlecie”
Ekranizacje „Hamleta”
Kalendarium życia i twórczości Szekspira
Zdania o twórczości Szekspira
Twórczość Szekspira
Najważniejsze cytaty „Hamleta”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies