Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Makbet

„Makbet” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Akcja toczy się w Szkocji, a pod koniec czwartego aktu przenosi się do Anglii.

AKT PIERWSZY
SCENA PIERWSZA

Na otwartej przestrzeni, gdzieś na szkockich polach, podczas wielkiej burzy z piorunami, pojawiły się trzy czarownice. Pierwsza z nich zapytała pozostałe o to, kiedy ponownie spotkają się przy takiej pogodzie. Druga odpowiedziała, że już niedługo, zaraz po zakończonej wielkiej bitwie. Na miejsce kolejnego spotkania wyznaczyły wrzosowisko, na którym miały się spotkać z Makbetem i przeprowadzić z nim rozmowę:

„Tam Makbet z naszych ust
Dowie się o swych losach”.

Pierwsza z wiedźm usłyszała odgłosy ropuchy, co wszystkie trzy kobiety odczytały jako sygnał do zniknięcia. Zanim to zrobiły zakrzyczały wspólnym głosem:

„Ropucha skrzeczy. Jedźmy!
Szpetność upięknia, piękność szpeci;
Nuże przez mgły i par zamieci!”.

Po tych słowach czarownice zniknęły.

SCENA DRUGA

W obozie wojennym w Forres słychać było wrzawę wojenną. Król Szkocji Dunkan wraz ze swoimi synami Malkolmem i Donalbeinem oraz dostojnikiem Lennoxem i orszakiem, spotkał na swej drodze rannego Żołnierza.

Król uważał, że od wojownika pozna szczegóły toczącej się bitwy. Malkolm wychwalał zakrwawionego Żołnierza mówiąc, że jest on mężnym wojownikiem i nazwał go swoim przyjacielem. Podobnie jak ojciec, poprosił rannego mężczyznę o zdanie relacji z poczynań wojennych. Żołnierz nie miał dobrych wieści: według niego losy walki nie układały się po myśli króla. Zrelacjonował, że okrutny Makdonwald („Godzien haniebnej nazwy buntownika”) dostał wsparcie od Kemów z zachodnich wysp i był już bliski wygrania wielkiej bitwy.

Na szczęście dla ludzi Dunkana, wspaniały szturm przeprowadził Makbet. Dzielny wódz utorował sobie mieczem drogę do samego Makdonwalda i zabił zdrajcę w taki oto sposób:

„Nieubłagane zadawał mu cięcia,
Aż go rozrąbał od czaszki do szczęki
I głowę jego zatknął u blank naszych”.

Dunkan był zachwycony postawą wodza swoich wojsk – Makbeta. Żołnierz mówił dalej o tym, że do walki po wrogiej stronie przystąpił wielki norweski wódz ze swoją armią. Król zapytał rannego mężczyznę, czy Makbet i Banko (przyjaciel Makbeta) nie wystraszyli się posiłków wroga. Żołnierz odpowiedział, że wręcz przeciwnie - natarli ze zdwojoną siłą na nieprzyjaciół. Dalszych losów bitwy ranny wojownik już nie znał, bo musiał się wycofać z powodu obrażeń, jakich doznał. Król nakazał opatrzyć rany dzielnego Żołnierza i pochwalił jego męstwo.

Do orszaku i towarzyszy króla podbiegł drugi posłaniec – tan Rosse (czyli szlachcic), będący dziedzicznym naczelnikiem hrabstwa. Król powitał mężczyznę i zapytał skąd przybywa, po czym usłyszał, że z hrabstwa Fajf. Rosse zrelacjonował przebieg stoczonej tam bitwy, w trakcie której Makbet pokonał wielkiego norweskiego wodza (tego samego, o którym opowiadał wcześniej Żołnierz).

Wieści te bardzo ucieszyły Króla Dunkana. Rosse mówił dalej, że król Sweno (norweski wódz) poprosił o zawarcie pokoju. Postawiono mu warunek: będzie to możliwe, ale dopiero jak wpłaci dziesięć tysięcy dolarów do skarbca na wyspie Sankt Kolmes. Wówczas też miał otrzymać pozwolenie na pochowanie ciał poległych żołnierzy. Król nakazał ogłosić Makbeta tanem Kawdoru. Dotychczasowego naczelnika tego hrabstwa rozkazał zabić, ponieważ zdradził swojego władcę.

SCENA TRZECIA

W dzikiej okolicy przy akompaniamencie piorunów i huku burzy ponownie zebrały się trzy czarownice. Jedna z nich opowiedziała o swoim spotkaniu z młodą kobietą. Dziewczyna, którą wiedźma poprosiła o podarowanie jednego kasztana, których miała cały dzban, przepędziła ją, nazywając „czopem” i „flądrą”. Wiedźma postanowiła, że za tę zniewagę zapłaci mąż kobiety, który płynie na statku do Damaszku. Czarownica zapowiedziała, że niedługo wyruszy, by „dopaść” ukochanego młodej kobiety. Pozostałe dwie wiedźmy zadeklarowały swoją pomoc w ukaraniu młódki i jej męża. Urażona czarownica zapowiedziała, co zrobi z mężczyzną, gdy go już znajdzie:

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

Szybki test:

Hekate nie była boginią:
a) czarów
b) śmierci
c) świata widm
d) magii
Rozwiązanie

Król Dunkan na swojego następcę wyznaczył:
a) Malkolma
b) Makdufa
c) Donalbeina
d) Makbeta
Rozwiązanie

Zabójcy zaczaili się na Banka i jego syna:
a) za skałami
b) we wnęce zamku
c) w lesie
d) w wąwozie
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Lady Makbet – charakterystyka postaci
Makbet – charakterystyka postaci
„Makbet” - streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Makbeta” Szekspira
„Makbet” jako przykład tragedii szekspirowskiej
Geneza „Makbeta”
Problematyka „Makbeta”, czyli niszcząca siła niepohamowanej ambicji,
Kompozycja, język i styl „Makbeta”
Problem zła w „Makbecie”
„Makbet” jako opowieść o władzy - różnica pomiędzy władzą królewską a tyranią
Psychologia w „Makbecie”
Filozofia w „Makbecie”
Czy zdolność do okrucieństwa jest zdeterminowana płcią?
Biografia Williama Shakespeare`a
Pozostali bohaterowie „Makbeta”
Twórczość Williama Szekspira
Nawiązania do „Makbeta” w kulturze
Symbole w „Makbecie”
Kalendarium życia i twórczości Szekspira
Opinie o Szekspirze
Najwazniejsze cytaty z „Makbeta”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies