JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Makbet
Trzy czarownice
Prowodyrki akcji dramatu. To one przepowiedziały Makbetowi objęcie tronu, czym wpłynęły na jego ambicję. Można powiedzieć, że wiedźmy bawiły się tytułowym bohaterem jak marionetką.
Czarownice poprzez soje brody, dziwne eliksiry i rymowaną mowę wydają się być karykaturalne. Ich mowa, przypominająca dziecięce rymowanki, odróżnia je od pozostałych bohaterów dramatu, którzy posługują się głównie białym wierszem. Bez względu na swoją niedorzeczność są one najgroźniejszymi postaciami w Makbecie. Poprzez nadprzyrodzone zdolności są silniejsze, a do tego szalone.
Nie wiadomo, czy czarownice są niezależnymi kreatorami ludzkiego losu, którym się bawią, czy są jedynie posłańcami, odkrywającymi przed śmiertelnikami ustalone odgórnie przeznaczenie.
Dunkan
Król Szkocji. DojrzaÅ‚y wÅ‚adca, który jest już zbyt stary, by osobiÅ›cie dowodzić swojÄ… armiÄ… w wojnie przeciwko Norwegom. Jego podwÅ‚adni wierzÄ…, że jego wÅ‚adza jest usankcjonowana przez Boga. Król ceni mÄ™stwo, jakim wykazuje siÄ™ Makbet w walce. Daje przykÅ‚ad swojej szczodroÅ›ci, nagradza swego generaÅ‚a tytuÅ‚em tana Kawdoru. Na spadkobiercÄ™ tronu wyznacza Malkolma – swojego pierworodnego syna.
Makbet zanim zabił Dunkana, obawiał się, że:
„(…) cnoty jego, jak anioÅ‚y nieba,
Piorunującym głosem świadczyć będą
Przeciw wyrodnym sprawcom jego Å›mierci”.
Obawy Makbeta sprawdziły się.
Malcolm
Starszy syn Dunkana – króla Szkocji. Książe Kumberlandu, byÅ‚ prawowitym sukcesorem tronu. NiesÅ‚usznie oskarżony o zorganizowanie morderstwa swojego ojca ucieka do Anglii, gdzie znajduje schronienie na dworze króla Edwarda. Gdy tanowie szkoccy domyÅ›lajÄ… siÄ™, że to Makbet zabiÅ‚ Dunkana, postanawiajÄ… nakÅ‚onić Malkolma, by wróciÅ‚ do ojczyzny i obaliÅ‚ tyrana. Mimo, że z poczÄ…tku nie czuje siÄ™ wÅ‚aÅ›ciwÄ… osobÄ… do noszenia szkockiej korony, postanawia speÅ‚nić proÅ›by Makdufa i wyrusza na czele angielskiej armii w kierunku zamku Makbeta.
BankoPozostali bohaterowie „Makbeta”
Autor: Karolina MarlêgaTrzy czarownice
Prowodyrki akcji dramatu. To one przepowiedziały Makbetowi objęcie tronu, czym wpłynęły na jego ambicję. Można powiedzieć, że wiedźmy bawiły się tytułowym bohaterem jak marionetką.
Czarownice poprzez soje brody, dziwne eliksiry i rymowaną mowę wydają się być karykaturalne. Ich mowa, przypominająca dziecięce rymowanki, odróżnia je od pozostałych bohaterów dramatu, którzy posługują się głównie białym wierszem. Bez względu na swoją niedorzeczność są one najgroźniejszymi postaciami w Makbecie. Poprzez nadprzyrodzone zdolności są silniejsze, a do tego szalone.
Nie wiadomo, czy czarownice są niezależnymi kreatorami ludzkiego losu, którym się bawią, czy są jedynie posłańcami, odkrywającymi przed śmiertelnikami ustalone odgórnie przeznaczenie.
Dunkan
Król Szkocji. DojrzaÅ‚y wÅ‚adca, który jest już zbyt stary, by osobiÅ›cie dowodzić swojÄ… armiÄ… w wojnie przeciwko Norwegom. Jego podwÅ‚adni wierzÄ…, że jego wÅ‚adza jest usankcjonowana przez Boga. Król ceni mÄ™stwo, jakim wykazuje siÄ™ Makbet w walce. Daje przykÅ‚ad swojej szczodroÅ›ci, nagradza swego generaÅ‚a tytuÅ‚em tana Kawdoru. Na spadkobiercÄ™ tronu wyznacza Malkolma – swojego pierworodnego syna.
Makbet zanim zabił Dunkana, obawiał się, że:
„(…) cnoty jego, jak anioÅ‚y nieba,
Piorunującym głosem świadczyć będą
Przeciw wyrodnym sprawcom jego Å›mierci”.
Obawy Makbeta sprawdziły się.
Malcolm
Starszy syn Dunkana – króla Szkocji. Książe Kumberlandu, byÅ‚ prawowitym sukcesorem tronu. NiesÅ‚usznie oskarżony o zorganizowanie morderstwa swojego ojca ucieka do Anglii, gdzie znajduje schronienie na dworze króla Edwarda. Gdy tanowie szkoccy domyÅ›lajÄ… siÄ™, że to Makbet zabiÅ‚ Dunkana, postanawiajÄ… nakÅ‚onić Malkolma, by wróciÅ‚ do ojczyzny i obaliÅ‚ tyrana. Mimo, że z poczÄ…tku nie czuje siÄ™ wÅ‚aÅ›ciwÄ… osobÄ… do noszenia szkockiej korony, postanawia speÅ‚nić proÅ›by Makdufa i wyrusza na czele angielskiej armii w kierunku zamku Makbeta.
Tan i bliski przyjaciel Makbeta, wraz z nim spotyka trzy czarownice. Stanowczy i dostojny wódz dowiaduje siÄ™ od zjaw, że, mimo iż nigdy nie bÄ™dzie królem, to zapoczÄ…tkuje królewskÄ… liniÄ™ (Banko jest uważany za zaÅ‚ożyciela dynastii Stuartów, która wydaÅ‚a na Å›wiat królów Anglii). W przeciwieÅ„stwie do głównego bohatera, Banko mówi, że nie uczyni niczego, by „pomóc” swojemu przeznaczeniu. Fakt, że znaÅ‚ przepowiedniÄ™ Makbeta i staÅ‚ siÄ™ jego rywalem sprawiÅ‚, że musiaÅ‚ zginąć. Åšmierć nie koÅ„czy udziaÅ‚u tej postaci w sztuce, ponieważ powraca jako duch.
Makduf
Tan Fajfu. To on odnalazł zwłoki zamordowanego Dunkana. Jest najbardziej nieufną postacią dramatu, nie wierzy, że to Malkolm i Donalbein zabili Dunkana. Nie pojechał na koronację Makbeta, zamiast tego udał się do swojej żony i syna, czekających na niego w zamku w Fajfie. Opuszcza rodzinę, by udać się Anglii, gdzie próbuje nakłonić Malkolma, do obalenia tyrana. Pod jego nieobecność, na rozkaz Makbeta, wymordowana została jego rodzina. Mężczyzna zaprzysięga zemstę, i jako niezrodzony z kobiety (został wyjęty z łona matki tuż po jej śmierci) w pojedynku pokonał Makbeta.
Donalbein- młodszy syn Dunkana. Ucieka do Irlandii, po tym, jak pada na niego fałszywe oskarżenie o zamordowanie własnego ojca. Nie przyłącza się do marszu Malkolma na zamek Makbeta.
Rosse, Menteith, Lennox, Angus, Caithness – szkoccy tanowie, którzy wspierajÄ… siÅ‚y Malkolma w walce o należny mu tron.
Fleance – syn Banka. Udaje mu siÄ™ ujść z życiem z zamachu, w którym zginÄ…Å‚ jego ojciec.
Siward – pan Northumberlandu i generaÅ‚ angielskiej armii. Pomaga Malkolmowi w odzyskaniu wÅ‚adzy w Szkocji.
Młody Siward- syn Siwarda. Ginie w pojedynku na miecze z Makbetem. Jego śmierć napawa jego ojca dumą.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies