Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pozytywizm
Jednym z mniej znanych, acz ważnych motywów literackich jest trop drzewa, obecny zarówno w starożytnej mitologii, jak i we współczesnej poezji. Symbol drzewa jest głęboko zakorzeniony w naszej kulturze oraz podświadomości.
Motyw drzewa
Utwory, wpisujące się do kanonu poruszających ten roślinny motyw, to m.in.:
Drzewa stały się także inspiracją do sformułowania wielu uniwersalnych sentencji o życiu, ludziach, świecie, śmierci, przemijaniu: Limba - wiadomości wstępne
Jednym z mniej znanych, acz ważnych motywów literackich jest trop drzewa, obecny zarówno w starożytnej mitologii, jak i we współczesnej poezji. Symbol drzewa jest głęboko zakorzeniony w naszej kulturze oraz podświadomości.
Motyw drzewa
Utwory, wpisujące się do kanonu poruszających ten roślinny motyw, to m.in.:
- „Mitologia”;
- Biblia (drzewo dobra i zła);
- „Pieśń o Rolandzie”;
- „Boska komedia” Dante Alighieri;
- „Na lipę” Jana Kochanowskiego;
- „Burza” Williama Szekspira;
- „Laura i Filon” oraz „Do Justyny” Franciszka Karpińskiego;
- „Alegoria”, „Dąb i dynia” oraz „Dąb i małe drzewka” Ignacego Krasickiego;
- „Król olch” oraz „Cierpienia młodego Wertera” Johanna Goethe'go;
- „Świtezianka” oraz „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza;
- „Balladyna” oraz „Beniowski” Juliusza Słowackiego;
- „W Weronie” Cypriana Kamila Norwida;
- „Nad Niemnem” oraz „Gloria victis” Elizy Orzeszkowej;
- „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza;
- „Chłopi” Władysława Stanisława Reymonta;
- „Limba” Adama Asnyka;
- „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” oraz „Akordy jesienne” Jana Kasprowicza;
- „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego;
- „Napój cienisty”, cykl „Postacie” oraz „Spojrzystość” Bolesława Leśmiana;
- „Wysokie drzewa” Leopolda Staffa;
- „Brzezina” Jarosława Iwaszkiewicza;
- „Mały książę” Antoine'a Saint-Exupery;
- „Rzeź brzóz” Kazimiery Iłłakowniczówny;
- „Drzewa” oraz „Byłeś jak wielkie starte drzewo...” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego;
- „Gdzie sosna wielka” Adama Ważyka;
- „Brzoza” oraz „Dąb” Władysława Broniewskiego;
- „Dlaczego nie drzewem” Haliny Poświatowskiej;
- „Drzewa nie wierzące” oraz „Drzewa” Jana Twardowskiego.
„Drzewo jest manifestacją żywej rzeczywistości życia, które się periodycznie odradza” - Mircea Eliade, rumuński religioznawca, indolog, filozof kultury, a także eseista i pisarz.
„Drzewo jest zaklęciem, które wyzwala magię ogrodu” - dr Małgorzata Szafrańska.
„Drzewa nie są zielenią: to nasi starsi bracia unieruchomieni, dawne plemię pokryte sierścią, pełne wilgoci, obrosłe rogami. (…) Kiedy drzewo zmienia się w zwyczajną rzecz, w użyteczny lub zdobiący przedmiot, choć niegdyś było siedzibą sił nadprzyrodzonych, widzialnym śladem boskości, nie da się go już uratować” - włoski eseista Guido Ceronetti.
„Dzięki drzewom można odczuć „ducha miejsca”, który „wyrasta z duchowości rosnących w tym miejscu drzew. (...) Zadrzewione zaczynamy wtedy rozumieć podobnie jak zaludnione. Poruszamy się wśród drzew i słyszymy ich szum tak, jakbyśmy słuchali opowiadania z dawnych czasów” - Jan Rylke, profesor, artysta malarz, performer, specjalista w dziedzinie sztuki ogrodowej.
„Z człowiekiem jest wszakże jak z drzewem. Im bardziej dąży ku wysokościom i jasnościom, tym silniej jego korzenie ciągną ku ziemi, w dół, w ciemność, głębię: w zło (…) Gdybym chciał oburącz potrząsnąć tym drzewem, nie potrafiłbym tego uczynić. Ale wiatr, którego nie widzimy, dręczy je i gnie, w którą chce stronę. Najgorzej dręczą nas i gną niewidzialne ręce” - Fryderyk Nietzsche, „To rzekł Zaratustra” („Mowy Zaratustry: O drzewie w górach”).
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies