Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Cudzoziemka
Chłopiec staje się partnerem matki – dzięki niemu zaspokaja ona potrzebę okazywania miłości, często akompaniuje jej na fortepianie, uczestniczy w koncertach. Jako dorosły mężczyzna początkowo stara się uwolnić spod wpływu matki – wyjeżdża na studia, zaręcza się z dziewczyną, która jest przeciwieństwem Róży – nie jest piękna, lecz dobra i łagodna. Pojawienie się matki burzy ten iluzoryczny świat – w rzeczywistości Władysław nie wyzwolił się od niej, próba ucieczki nie udała się. Róża z wyższością traktuje narzeczoną syna, a potem przekonuje go, że obawia się, iż Władyś chce ją opuścić.
Pod wpływem tego wyznania mężczyzna zrywa zaręczyny. Dopiero po kilku latach zakochuje się w innej kobiecie, Jadwidze, ukrywa ten fakt przed matką i zaprasza rodziców na ślub. Róża nie akceptuje synowej, przekonana, że kobieta odebrała jej miłość syna, stworzyła mu szczęśliwy dom, w którego centrum jest przede wszystkim mąż.
Odwiedziny matki niszczą spokój domu Władysława. Mężczyzna próbuje odizolować się od Żabczyńskiej, świadomy, że powinien dokonać wyboru – żona lub matka. Ta sytuacja trwa kilka lat. W końcu Władyś zaczyna rozumieć, że Róża działa destrukcyjnie na jego rodzinę, ogranicza kontakty z nią, lecz do końca jej życia w jego sercu na pierwszym miejscu jest wyłączna troska o skrzypaczkę. Na nieszczęście matki patrzy przez pryzmat jej słów – „jaka będzie moja śmierć, skoro urodziłam się i nigdy nie żyłam”.
3. Historia Marty
Marta jest najmłodszym dzieckiem Róży i Adama, owocem nocy, kiedy Adam przemocą wyegzekwował swoje małżeńskie prawa. Od chwili narodzin matka nienawidzi dziewczyny, przede wszystkim jako córki męża, do którego dziewczynka jest bardzo podobna. Marta, uwielbiana przez ojca, nie wie, czym jest matczyna miłość. Róża czerpie satysfakcję ze śledzenia córki, straszenia jej i dysponowania jej czasem. W wychowaniu dziecka nie bierze udziału, choć z niechęcią patrzy na zażyłość Marty z ojcem. Z czasem dziewczynka zaczyna pojmować, że porozumienie, łączące ją z ojcem, jest przyczyną ataków matki.
Sytuacja nieco zmienia się po chorobie Marty, w wieku siedmiu lat. Róża początkowo nie interesuje się stanem dziecka, stara się być obojętna. Chce nawet otruć dziewczynkę, lecz w porę się opamiętuje. Potem staje się matką nadopiekuńczą – Marta napawa ją dziwnym strachem. Dziewczyna dorasta w pełnej izolacji od rówieśników, nie rozumiejąc postępowania Róży. Pragnie spełnić marzenia ojca i chce uczęszczać do szkoły ogrodniczej, lecz plany te burzy postanowienie matki - córka musi pobierać lekcje śpiewu. Przez wiele lat skrzypaczka nie dostrzega talentu Marty, dopiero, kiedy odkrywa, że dziewczyna obdarzona jest pięknym głosem, w karierze córki widzi szansę zrealizowania własnych pragnień i ambicji. Główne wątki w „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej
Autor: Dorota BlednickaChłopiec staje się partnerem matki – dzięki niemu zaspokaja ona potrzebę okazywania miłości, często akompaniuje jej na fortepianie, uczestniczy w koncertach. Jako dorosły mężczyzna początkowo stara się uwolnić spod wpływu matki – wyjeżdża na studia, zaręcza się z dziewczyną, która jest przeciwieństwem Róży – nie jest piękna, lecz dobra i łagodna. Pojawienie się matki burzy ten iluzoryczny świat – w rzeczywistości Władysław nie wyzwolił się od niej, próba ucieczki nie udała się. Róża z wyższością traktuje narzeczoną syna, a potem przekonuje go, że obawia się, iż Władyś chce ją opuścić.
Pod wpływem tego wyznania mężczyzna zrywa zaręczyny. Dopiero po kilku latach zakochuje się w innej kobiecie, Jadwidze, ukrywa ten fakt przed matką i zaprasza rodziców na ślub. Róża nie akceptuje synowej, przekonana, że kobieta odebrała jej miłość syna, stworzyła mu szczęśliwy dom, w którego centrum jest przede wszystkim mąż.
Odwiedziny matki niszczą spokój domu Władysława. Mężczyzna próbuje odizolować się od Żabczyńskiej, świadomy, że powinien dokonać wyboru – żona lub matka. Ta sytuacja trwa kilka lat. W końcu Władyś zaczyna rozumieć, że Róża działa destrukcyjnie na jego rodzinę, ogranicza kontakty z nią, lecz do końca jej życia w jego sercu na pierwszym miejscu jest wyłączna troska o skrzypaczkę. Na nieszczęście matki patrzy przez pryzmat jej słów – „jaka będzie moja śmierć, skoro urodziłam się i nigdy nie żyłam”.
3. Historia Marty
Marta jest najmłodszym dzieckiem Róży i Adama, owocem nocy, kiedy Adam przemocą wyegzekwował swoje małżeńskie prawa. Od chwili narodzin matka nienawidzi dziewczyny, przede wszystkim jako córki męża, do którego dziewczynka jest bardzo podobna. Marta, uwielbiana przez ojca, nie wie, czym jest matczyna miłość. Róża czerpie satysfakcję ze śledzenia córki, straszenia jej i dysponowania jej czasem. W wychowaniu dziecka nie bierze udziału, choć z niechęcią patrzy na zażyłość Marty z ojcem. Z czasem dziewczynka zaczyna pojmować, że porozumienie, łączące ją z ojcem, jest przyczyną ataków matki.
Marta, która zawsze pragnęła, aby matka okazywała jej zainteresowanie, godzi się na to. Z czasem staje się ulubienicą Róży, która drży o głos córki, dba o nią i świadomie odsuwa córkę od ojca. Swoim histerycznym zachowaniem sprawia, ze dziewczyna rezygnuje z pierwszej miłości i godzi się na przyjęcie oświadczyn Pawła, mężczyzny, którego wybrała jej matka. W małżeństwie nie jest szczęśliwa.
Mąż uwielbia ją i rozumie jej miłość do muzyki, lecz w rzeczywistości to człowiek oziębły i niepotrafiący okazywać uczuć. Marta, znana w kraju śpiewaczka, zaspokaja swoją potrzebę miłości w ramionach innych mężczyzn, z którymi nawiązuje niezobowiązujące romanse. Róża zdaje sobie sprawę z miłostek córki. Tuż przed śmiercią rozmawia z Martą i prosi ją, aby zapomniała o jej naukach i odmieniła swoje życie, odchodząc od Pawła.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies