JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Cudzoziemka
Motyw męża – Adam bezgranicznie zakochany w żonie, przez wiele lat małżeÅ„stwa stara siÄ™ zaspokoić każdy kaprys Róży. Å»ycie w ich wspólnym domu podporzÄ…dkowane jest wyÅ‚Ä…cznie wymaganiom kobiety. Mężczyzna jest Å›wiadomy tego, że Róża wciąż żyje wspomnieniami pierwszej miÅ‚oÅ›ci, lecz, pomimo tego, traktuje jÄ… z szacunkiem i wyrozumiaÅ‚oÅ›ciÄ…. Jego życie jest nieustannym czekaniem na znikomÄ… oznakÄ™ czuÅ‚oÅ›ci i zainteresowania. Mimo trudnego charakteru skrzypaczki, wybuchów histerii, nie potrafi znienawidzić żony.
Motyw nieszczęśliwej miÅ‚oÅ›ci – Róża Å»abczyÅ„ska w wieku szesnastu lat przeżywa pierwszÄ… miÅ‚ość, która zaważy później na caÅ‚ym jej życiu. Osamotniona i zagubiona dziewczyna, czujÄ…ca siÄ™ obco w Polsce, zakochuje siÄ™ w Michale BÄ…dskim, synu jej nauczyciela muzyki. MÅ‚odzieniec odwzajemnia jej uczucia, jest oczarowany piÄ™knÄ… pannÄ…, zachwyca siÄ™ jej klasycznym nosem, rozbudza w niej namiÄ™tność i pożądanie. „Sieh mal, sieh mal – diese, diese Nase…” te sÅ‚owa przeÅ›ladujÄ… Różę do koÅ„ca jej dni, od nich zaczęły siÄ™ „sprawy jedyne, nieziszczone, najlepsze i najgorsze”. Dziewczyna wyjeżdża za ukochanym do Petersburga. Ich szczęście zostaje zakłócone bardzo szybko. MichaÅ‚ ulega urokowi moskiewskiej kursistki i zdradza Różę. Porzucona skrzypaczka postanawia zemÅ›cić siÄ™ na caÅ‚ym Å›wiecie – na mężczyznach, ponieważ przez jednego z nich zostaÅ‚a skrzywdzona, na kobietach, gdyż jedna z nich odebraÅ‚a jej ukochanego, na Polsce, bo w tym kraju spotkaÅ‚o jÄ… niewyobrażalne nieszczęście. PoÅ›lubia Adama, lecz nie potrafi odwzajemnić jego uczuć, nieustannie wspominajÄ…c i rozpamiÄ™tujÄ…c utraconÄ… miÅ‚ość. Å»ycie swoje i bliskich zamienia w piekÅ‚o. Przez ponad czterdzieÅ›ci lat żyje jak we Å›nie – dla niej czas zatrzymaÅ‚ siÄ™ na dniu, w którym MichaÅ‚ szeptaÅ‚ jej czuÅ‚e sÅ‚owa w pokoju mieszkania BÄ…dskich. NiespeÅ‚niona jako kobieta, nieszczęśliwa jako żona dopiero przed Å›mierciÄ… zaczyna rozumieć, co straciÅ‚a. Z życiowego letargu budzi jÄ… dopiero doktor Gerhardt, wypowiadajÄ…cy podobne zdanie, które usÅ‚yszaÅ‚a przed wieloma laty z ust ukochanego: „Und so eine wnderschöne Nase haben wir…”. Kobieta postanawia zmienić siÄ™, przebaczyć doznane krzywdy, pragnie prosić męża i dzieci o przebaczenie, pogodzić siÄ™ ze Å›wiatem. Nieszczęśliwa miÅ‚ość do MichaÅ‚a, to niespeÅ‚nione uczucie, sprawiÅ‚o, że Róża Å»abczyÅ„ska zniszczyÅ‚a swoje życie, zniszczyÅ‚a emocjonalnie siebie i swoich najbliższych.
Motyw przemiany – W życiu Róży Å»abczyÅ„skiej dwukrotnie zachodzi przemiana wewnÄ™trzna. W wieku szesnastu lat mÅ‚oda adeptka Konserwatorium Muzycznego zakochuje siÄ™ w Michale BÄ…dskim. Wówczas jest wrażliwÄ…, ufnÄ… marzycielkÄ…. Po zdradzie ukochanego dziewczyna marzy wyÅ‚Ä…cznie o zemÅ›cie. Staje siÄ™ osobÄ… zÅ‚Ä…, kapryÅ›nÄ…, drażliwÄ…, nieprzystÄ™pnÄ… i bezwzglÄ™dnÄ…. Wychodzi za mąż za Adama, którego nie darzy żadnym uczuciem, pozostajÄ…c wierna pierwszej miÅ‚oÅ›ci. Przez wiele lat rozpamiÄ™tuje uczucia do MichaÅ‚a, czeka na jego powrót. Unieszczęśliwia w ten sposób siebie i bliskich. Przed Å›mierciÄ… w kobiecie zachodzi kolejna przemiana. Róża uwalnia siÄ™ od swoich lÄ™ków i godzi siÄ™ z losem. ZawdziÄ™cza to spotkaniu z doktorem Gerhardtem, który komplementuje jÄ… sÅ‚owami, wypowiedzianymi przez BÄ…dskiego. Skrzypaczka budzi siÄ™ z letargu, w który zapadÅ‚a po stracie ukochanego. Znów ma szesnaÅ›cie lat i sÄ…dzi, że caÅ‚e życie jest przed niÄ…. Postanawia zmienić swoje postÄ™powanie, staje siÄ™ cicha i pokorna. WspominajÄ…c caÅ‚e swoje życie, zaczyna rozumieć przyczyny klÄ™sk, jakie poniosÅ‚a. W ostatnich rozmowach z bliskimi prosi ich o przebaczenie. Motywy literackie w „Cudzoziemce”
Autor: Dorota BlednickaMotyw męża – Adam bezgranicznie zakochany w żonie, przez wiele lat małżeÅ„stwa stara siÄ™ zaspokoić każdy kaprys Róży. Å»ycie w ich wspólnym domu podporzÄ…dkowane jest wyÅ‚Ä…cznie wymaganiom kobiety. Mężczyzna jest Å›wiadomy tego, że Róża wciąż żyje wspomnieniami pierwszej miÅ‚oÅ›ci, lecz, pomimo tego, traktuje jÄ… z szacunkiem i wyrozumiaÅ‚oÅ›ciÄ…. Jego życie jest nieustannym czekaniem na znikomÄ… oznakÄ™ czuÅ‚oÅ›ci i zainteresowania. Mimo trudnego charakteru skrzypaczki, wybuchów histerii, nie potrafi znienawidzić żony.
Motyw nieszczęśliwej miÅ‚oÅ›ci – Róża Å»abczyÅ„ska w wieku szesnastu lat przeżywa pierwszÄ… miÅ‚ość, która zaważy później na caÅ‚ym jej życiu. Osamotniona i zagubiona dziewczyna, czujÄ…ca siÄ™ obco w Polsce, zakochuje siÄ™ w Michale BÄ…dskim, synu jej nauczyciela muzyki. MÅ‚odzieniec odwzajemnia jej uczucia, jest oczarowany piÄ™knÄ… pannÄ…, zachwyca siÄ™ jej klasycznym nosem, rozbudza w niej namiÄ™tność i pożądanie. „Sieh mal, sieh mal – diese, diese Nase…” te sÅ‚owa przeÅ›ladujÄ… Różę do koÅ„ca jej dni, od nich zaczęły siÄ™ „sprawy jedyne, nieziszczone, najlepsze i najgorsze”. Dziewczyna wyjeżdża za ukochanym do Petersburga. Ich szczęście zostaje zakłócone bardzo szybko. MichaÅ‚ ulega urokowi moskiewskiej kursistki i zdradza Różę. Porzucona skrzypaczka postanawia zemÅ›cić siÄ™ na caÅ‚ym Å›wiecie – na mężczyznach, ponieważ przez jednego z nich zostaÅ‚a skrzywdzona, na kobietach, gdyż jedna z nich odebraÅ‚a jej ukochanego, na Polsce, bo w tym kraju spotkaÅ‚o jÄ… niewyobrażalne nieszczęście. PoÅ›lubia Adama, lecz nie potrafi odwzajemnić jego uczuć, nieustannie wspominajÄ…c i rozpamiÄ™tujÄ…c utraconÄ… miÅ‚ość. Å»ycie swoje i bliskich zamienia w piekÅ‚o. Przez ponad czterdzieÅ›ci lat żyje jak we Å›nie – dla niej czas zatrzymaÅ‚ siÄ™ na dniu, w którym MichaÅ‚ szeptaÅ‚ jej czuÅ‚e sÅ‚owa w pokoju mieszkania BÄ…dskich. NiespeÅ‚niona jako kobieta, nieszczęśliwa jako żona dopiero przed Å›mierciÄ… zaczyna rozumieć, co straciÅ‚a. Z życiowego letargu budzi jÄ… dopiero doktor Gerhardt, wypowiadajÄ…cy podobne zdanie, które usÅ‚yszaÅ‚a przed wieloma laty z ust ukochanego: „Und so eine wnderschöne Nase haben wir…”. Kobieta postanawia zmienić siÄ™, przebaczyć doznane krzywdy, pragnie prosić męża i dzieci o przebaczenie, pogodzić siÄ™ ze Å›wiatem. Nieszczęśliwa miÅ‚ość do MichaÅ‚a, to niespeÅ‚nione uczucie, sprawiÅ‚o, że Róża Å»abczyÅ„ska zniszczyÅ‚a swoje życie, zniszczyÅ‚a emocjonalnie siebie i swoich najbliższych.
Motyw szaleÅ„stwa – Róża Å»abczyÅ„ska jest osobÄ… niepoczytalnÄ…. W chwilach niezrównoważenia emocjonalnego myÅ›li o zamordowaniu wÅ‚asnych dzieci. Jest osobÄ… histerycznÄ…, niszczÄ…cÄ… siebie i męża.
Motyw snu – Å»ycie Róży przypomina sen na jawie. Å»abczyÅ„ska przez czterdzieÅ›ci lat żyje wspomnieniami utraconej miÅ‚oÅ›ci, rozpamiÄ™tuje doznane krzywdy. Czuje siÄ™ niespeÅ‚niona jako kobieta i jako artystka, za co obwinia caÅ‚y Å›wiat. Marzenia traktuje jako sposób na ucieczkÄ™ od rzeczywistoÅ›ci.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies