Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Cudzoziemka

Biografia Marii Kuncewiczowej

Autor: Dorota Blednicka

W latach dwudziestych i trzydziestych Maria Kuncewiczowa współpracuje z czasopismami „Bluszcz”, „Kobieta współczesna”, „Wiadomości literackie” i „Gazeta Polska”, gdzie drukuje cykle reportaży i felietonów. Do wybuchu wojny letnie miesiące spędza w Kazimierzu Dolnym, a swój pierwszy pobyt w miasteczku i wrażenia z zetknięcia się z życiem na prowincji opisuje w „Dwóch księżycach”. Po ataku Niemiec na Polskę, 10 września 1939 roku, wraz z mężem opuszcza kraj i przedostaje się do Rumunii, a następnie do Francji.

Rozpoczynają się długie lata emigracji pisarki. We wrześniu 1939 z Łucka przez Radio Lwów wzywa pisarzy zachodnich do akcji przeciw bestialstwom Luftwaffe. Po klęsce Francji przenosi się do Wielkiej Brytanii. W czasie wojny działa aktywnie w polskim oddziale Pen-Clubu, utworzonym w Londynie, gdzie zastępczo pełni funkcję prezesa. W 1941, razem z Antonim Słonimskim, ogłasza „Czarną listę” hitlerowskich mordów, wydaną przez brytyjskie Ministerstwo Informacji. Lata 1944 – 1947 spędza w Kornwalii. Współorganizuje polskie Centrum Pen-Clubu Pisarzy na Wygnaniu. W 1949 roku rezygnuje z prezesury i redaguje apel do Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie emigrantów i ludzi „bez ojczyzn”. W roku 1955 emigruje do Stanów Zjednoczonych, gdzie przebywa jej syn. Bierze aktywny udział w życiu polonii amerykańskiej i kanadyjskiej. Trzy lata później, po blisko dwudziestoletniej nieobecności, przyjeżdża do Polski na Kongres Tłumaczy. W 1959 przenosi się do Nowego Jorku, a w latach 1962 – 1968 prowadzi wykłady z literatury polskiej na Uniwersytecie w Chicago. Od roku 1962 regularnie spędza czas w odzyskanym domu w Kazimierzu, gdzie przeprowadza się na stałe w 1970. Podejmuje również współpracę z polskimi czasopismami. Z inicjatywy pisarki zostaje powołane do życia Towarzystwo Przyjaciół Kazimierza, a w 1974 Kuncewiczowa funduje nagrodę za rozwijanie i popularyzację wiedzy o sztuce Kazimierza. W tym okresie dużo podróżuje po Europie, zbierając materiały do książki o Stanisławie Przybyszewskim. W roku 1984 umiera jej mąż, Jerzy, któremu poświęca swoje ostatnie dzieło „Listy do Jerzego”. Maria Kuncewiczowa umiera w Lublinie 15 lipca 1989 roku. Zostaje pochowana w Kazimierzu Dolnym.
Twórczość i działalność literacka pisarki została uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami. Otrzymała między innymi nagrodę literacką miasta Warszawy (1937), Złoty Wawrzyn PAL (1938), nagrodę imienia W. Pietrzaka (1966), medal Fundacji Kościuszkowskiej „Za Zasługi dla Kultury Polskiej i Amerykańskiej” (1971), nagrodę państwową I stopnia (1974), Nagrodę Polskiego Ośrodka Stowarzyszenia Kultury Europejskiej w uznaniu jej twórczości i zasług dla popularyzowania kultury polskiej w Stanach Zjednoczonych (1982), imienia Brata Alberta (1986). W 1982 roku uzyskała doktorat honorii causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

W literackim dorobku okresu międzywojennego twórczość Marii Kuncewiczowej zachowała znaczną odrębność w sposobie indywidualnego ujmowania tematów osobistych. Pisarka uważała, że u podstaw twórczości powinno leżeć wzruszenie losem człowieka i dlatego nie należy oddzielać artysty od spraw życia, które powinno narzucać pisarzowi tematy dzieł. Jej utwory charakteryzowała feminizacja tematów i przede wszystkim zainteresowanie życiem wewnętrznym kobiety, jej dojrzewania psychicznego i obiektywnego doznawania i przeżywania rzeczywistości. Starała się niejako udowodnić w swych dziełach, że kobieta jest stworzona do miłości i próbowała poddać analizie jedno z najbardziej tajemniczych uczuć – miłość. Już pierwsze utwory autorki „Cudzoziemki” podejmowały tę problematykę, która przewijała się przez całą twórczość Kuncewiczowej, aż do „Tristana 46”. Opierając się w dużej mierze na własnych doświadczeniach badała stany uczuciowe swych bohaterek od wieku dziewczęcego po starość. Do dziś dzieła pisarki cieszą się ogromną popularnością i są nadal wznawiane.

strona:    1    2  

Szybki test:

Kuncewiczowa przyjeżdża do Warszawy:
a) w roku 1890
b) w roku 1899
c) w roku 1916
d) w roku 1907
Rozwiązanie

W latach 1913 – 1914 Kuncewiczowa chodzi na wykłady literatury francuskiej na uniwersytecie w:
a) Bordeaux
b) Nancy
c) Lyonie
d) Paryżu
Rozwiązanie

Maria Kuncewiczowa, z domu Szczepańska, urodziła się 30 października 1895 roku w:
a) Rosji
b) Polsce
c) Niemczech
d) Czechach
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Streszczenie szczegółowe „Cudzoziemki”
„Cudzoziemka” – streszczenie w pigułce
Kompozycja i struktura „Cudzoziemki” Marii Kuncewiczowej
Geneza „Cudzoziemki” Marii Kuncewiczowej
Główne wątki w „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej
Czas i miejsce akcji „Cudzoziemki”
Tragizm postaci Róży - „Dwa imiona – dwa życia: pierwsze krótkie i prawdziwe; drugie wymyślone, długie, nadto długie… Pierwsze – kwiat, miłość i nieszczęście. Drugie: szacunek ludzi, honor, powolna śmierć duszy&#
„Cudzoziemka” – wyjaśnienie tytułu
„Cudzoziemka” jako powieść psychologiczna
Biografia Marii Kuncewiczowej
Maria Kuncewiczowa – kalendarium życia i twórczości
Motywy literackie w „Cudzoziemce”
Plan wydarzeń „Cudzoziemki”
Krytyka literacka o „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej
Adaptacje „Cudzoziemki”
Najważniejsze cytaty z „Cudzoziemki”
Bibliografia




Bohaterowie
Róża Żabczyńska - charakterystyka postaci
Władysław – charakterystyka postaci
Marta – charakterystyka postaci
Adam – charakterystyka postaci



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies