Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mały Książę
XII
Na następnej planecie wędrowiec spotkał Pijaka. Ujrzał człowieka siedzącego przed pustymi i pełnymi butelkami. Pijak rzekł, że pije. Pije, aby zapomnieć. Pragnie zapomnieć że się wstydzi, a wstydzi się, że pije. Zasmuciło to Małego Księcia.
XIII
Na czwartej planecie bohater spotkaÅ‚ Bankiera. ZwróciÅ‚ mu uwagÄ™, że jego papieros zgasÅ‚, jednak czÅ‚owiek zajÄ™ty byÅ‚ dodawaniem. Wciąż liczyÅ‚, dochodzÄ…c do niebagatelnych sum. UważaÅ‚ siÄ™ za czÅ‚owieka poważnego. Od wielu lat zajmowaÅ‚ siÄ™ liczeniem gwiazd, nie miaÅ‚ czasu na marzenia. UważaÅ‚, że je posiada, a dziÄ™ki bogactwu może kupować inne gwiazdy. StwierdziÅ‚, że skoro nikt wczeÅ›niej nie pomyÅ›laÅ‚, by zagarnąć gwiazdy, należą one do niego. Bankier zapisywaÅ‚ ilość przeliczonych gwiazd i chowaÅ‚ kartkÄ™ z ich liczbÄ… do banku. MaÅ‚y Książę stwierdziÅ‚, że posiada różę i wulkany, dla których jest „pożyteczny”. Bankier zaÅ› nie potrafiÅ‚ odpowiedzieć, jakÄ… korzyść miaÅ‚y dla niego gwiazdy.
XIV
Na piÄ…tej, najmniejszej planecie znajdowaÅ‚a siÄ™ lampa uliczna i Latarnik. MaÅ‚y Książę nie rozumiaÅ‚ sensu istnienia Latarnika, jednak jego praca wydaÅ‚a siÄ™ mu pożyteczna, ponieważ czyniÅ‚ Å‚adnÄ… rzecz. Swoje zajÄ™cie – zapalanie i gaszenie lampy - Latarnik wytÅ‚umaczyÅ‚ rozkazem. Wiele lat temu miaÅ‚ on sens, jednak jego planeta z czasem zaczęła obracać siÄ™ coraz szybciej i nie miaÅ‚ czasu na odpoczynek. Jedna minuta odpowiadaÅ‚a jednemu miesiÄ…cowi. Podróżnik poradziÅ‚ mu, by kroczyÅ‚ przez planetÄ™, a wówczas caÅ‚y czas bÄ™dzie na niej trwaÅ‚ dzieÅ„, nie mógÅ‚by jednak wówczas spać. Bohaterowi podobaÅ‚a siÄ™ napotkana postać, bo nie zajmowaÅ‚a siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie sobÄ…. ImponowaÅ‚a mu przeogromna ilość zachodów sÅ‚oÅ„ca.
XV
Na szóstej planecie chÅ‚opiec spotkaÅ‚ Starszego Pana. ByÅ‚a ona dziesięć razy wiÄ™ksza od poprzednich. Gospodarz opracowywaÅ‚ wielkie ksiÄ™gi. PrzedstawiÅ‚ siÄ™ jako geograf. Nie wiedziaÅ‚, czy na jego planecie sÄ… oceany i góry, ponieważ brakowaÅ‚o mu badaczy. Nie opuszczaÅ‚ swego biura, byÅ‚ poważny i nie zajmowaÅ‚ siÄ™ Å‚azikowaniem. ZaczÄ…Å‚ wypytywać MaÅ‚ego KsiÄ™cia o jego planetÄ™. O kwiecie nie chciaÅ‚ sÅ‚yszeć, bo kwiaty byÅ‚y „efemeryczne”. Geografia zajmowaÅ‚a siÄ™ rzeczami wiecznymi, a nie „zagrożonymi bliskim unicestwieniem”, takimi jak róża. MaÅ‚y Książę odczuÅ‚ żal. Naukowiec poleciÅ‚ mu odwiedzenie Ziemi.
XVI„MaÅ‚y Książę” - streszczenie szczegółowe
Autor: Jakub RudnickiXII
Na następnej planecie wędrowiec spotkał Pijaka. Ujrzał człowieka siedzącego przed pustymi i pełnymi butelkami. Pijak rzekł, że pije. Pije, aby zapomnieć. Pragnie zapomnieć że się wstydzi, a wstydzi się, że pije. Zasmuciło to Małego Księcia.
XIII
Na czwartej planecie bohater spotkaÅ‚ Bankiera. ZwróciÅ‚ mu uwagÄ™, że jego papieros zgasÅ‚, jednak czÅ‚owiek zajÄ™ty byÅ‚ dodawaniem. Wciąż liczyÅ‚, dochodzÄ…c do niebagatelnych sum. UważaÅ‚ siÄ™ za czÅ‚owieka poważnego. Od wielu lat zajmowaÅ‚ siÄ™ liczeniem gwiazd, nie miaÅ‚ czasu na marzenia. UważaÅ‚, że je posiada, a dziÄ™ki bogactwu może kupować inne gwiazdy. StwierdziÅ‚, że skoro nikt wczeÅ›niej nie pomyÅ›laÅ‚, by zagarnąć gwiazdy, należą one do niego. Bankier zapisywaÅ‚ ilość przeliczonych gwiazd i chowaÅ‚ kartkÄ™ z ich liczbÄ… do banku. MaÅ‚y Książę stwierdziÅ‚, że posiada różę i wulkany, dla których jest „pożyteczny”. Bankier zaÅ› nie potrafiÅ‚ odpowiedzieć, jakÄ… korzyść miaÅ‚y dla niego gwiazdy.
XIV
Na piÄ…tej, najmniejszej planecie znajdowaÅ‚a siÄ™ lampa uliczna i Latarnik. MaÅ‚y Książę nie rozumiaÅ‚ sensu istnienia Latarnika, jednak jego praca wydaÅ‚a siÄ™ mu pożyteczna, ponieważ czyniÅ‚ Å‚adnÄ… rzecz. Swoje zajÄ™cie – zapalanie i gaszenie lampy - Latarnik wytÅ‚umaczyÅ‚ rozkazem. Wiele lat temu miaÅ‚ on sens, jednak jego planeta z czasem zaczęła obracać siÄ™ coraz szybciej i nie miaÅ‚ czasu na odpoczynek. Jedna minuta odpowiadaÅ‚a jednemu miesiÄ…cowi. Podróżnik poradziÅ‚ mu, by kroczyÅ‚ przez planetÄ™, a wówczas caÅ‚y czas bÄ™dzie na niej trwaÅ‚ dzieÅ„, nie mógÅ‚by jednak wówczas spać. Bohaterowi podobaÅ‚a siÄ™ napotkana postać, bo nie zajmowaÅ‚a siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie sobÄ…. ImponowaÅ‚a mu przeogromna ilość zachodów sÅ‚oÅ„ca.
XV
Na szóstej planecie chÅ‚opiec spotkaÅ‚ Starszego Pana. ByÅ‚a ona dziesięć razy wiÄ™ksza od poprzednich. Gospodarz opracowywaÅ‚ wielkie ksiÄ™gi. PrzedstawiÅ‚ siÄ™ jako geograf. Nie wiedziaÅ‚, czy na jego planecie sÄ… oceany i góry, ponieważ brakowaÅ‚o mu badaczy. Nie opuszczaÅ‚ swego biura, byÅ‚ poważny i nie zajmowaÅ‚ siÄ™ Å‚azikowaniem. ZaczÄ…Å‚ wypytywać MaÅ‚ego KsiÄ™cia o jego planetÄ™. O kwiecie nie chciaÅ‚ sÅ‚yszeć, bo kwiaty byÅ‚y „efemeryczne”. Geografia zajmowaÅ‚a siÄ™ rzeczami wiecznymi, a nie „zagrożonymi bliskim unicestwieniem”, takimi jak róża. MaÅ‚y Książę odczuÅ‚ żal. Naukowiec poleciÅ‚ mu odwiedzenie Ziemi.
Narrator przedstawia ZiemiÄ™ w liczbach – zamieszkuje jÄ… stu jedenastu królów, siedem tysiÄ™cy geografów, wielu bankierów, pijaków i próżnych, a także caÅ‚a armia latarników, którzy codziennie wykonywali swÄ… pracÄ™ od Nowej Zelandii i Australii po AmerykÄ™ PółnocnÄ…. Ludzi byÅ‚o dwa miliardy.
XVII
Narrator wspomniaÅ‚, że tak naprawdÄ™ ludzie nie zajmowali dużo miejsca – można byÅ‚o ich zgromadzić na jednej z wysepek Oceanu Spokojnego. Jednak doroÅ›li wierzyli, że sÄ… tak wielcy, jak baobaby. MaÅ‚y Książę na Ziemi przywitaÅ‚ siÄ™ ze żmijÄ…, która potwierdziÅ‚a, że jest na pustyni w Afryce. PokazaÅ‚ jej swÄ… planetÄ™ i wspomniaÅ‚ o problemach z różą. WÄ™drowiec tÄ™skniÅ‚ do ludzi, a wąż wspomniaÅ‚, że wÅ›ród nich także jest siÄ™ samotnym. ZwierzÄ™ wspomniaÅ‚o o swej potÄ™dze – mogÅ‚a odsyÅ‚ać każdego tam, skÄ…d przybyÅ‚. ZaofiarowaÅ‚a w przyszÅ‚oÅ›ci swÄ… pomoc, gdyby zatÄ™skniÅ‚ za planetÄ….
XVIII
Na pustyni Mały Książę spotkał jeden, marny kwiat. Spytał go o ludzi. Kwiat widział niegdyś karawanę. Stwierdził, że ludźmi miota wiatr gdyż nie mają korzeni.
XIX
MaÅ‚y Książę wspiÄ…Å‚ siÄ™ na górÄ™, by obejrzeć planetÄ™. PowiedziaÅ‚ „DzieÅ„ dobry” i odpowiedziaÅ‚o mu echo. StwierdziÅ‚, że planeta jest sucha, spiczasta i sÅ‚ona, a ludziom brak wyobraźni, bo powtarzajÄ… to, co siÄ™ do nich mówi. Róża zawsze mówiÅ‚a pierwsza.
XX
Chłopiec długo wędrował, aż trafił do ludzi. Znalazł się w ogrodzie pełnym róż. Poczuł się bardzo nieszczęśliwy, bo jego róża zapewniała go, że jest jedyna na świecie, a w ogrodzie było pięć tysięcy podobnych kwiatów. Towarzyszyło mu rozczarowanie, bo miał zwykłą różę. Nie był potężnym księciem. Zapłakał.
strona: 1 2 3 4 5
Szybki test:
Skąd według narratora przybył Mały Książę?a) z gwiazdy 3787
b) z nieodkrytej planety
c) z asteroidy 112
d) z planety B-612
RozwiÄ…zanie
Komu narrator dedykuje swą książkę?
a) matce
b) przyjacielowi
c) swemu synowi
d) wszystkim dzieciom
RozwiÄ…zanie
Co przedstawiał pierwszy rysunek narysowany w dzieciństwie przez narratora?
a) owieczkÄ™
b) węża boa, który połknął słonia
c) kapelusz
d) baranka
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies