Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis

„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

XVII. Chilon postanawia namówić chrześcijan, aby zabili Glaukusa. Dzięki Kwartusowi poznaje Urbana, który podejmuje się zamordowania zdrajcy wyznawców Chrystusa. Grek rozpoznaje w nim Ursusa.
Chilon faktycznie sprzedał Glaukusa rozbójnikom, pozbawił rodziny, dobytku i wydał na śmierć. Zostawił go w polu pod Minturnae i nie przewidział, że przeżyje i przybędzie do Rzymu. Kiedy zobaczył go, wystraszył się i chciał zrezygnować z poszukiwań dziewczyny, lecz gniew Marka przerażał go jeszcze bardziej. Dlatego też, choć jego tchórzliwa natura brzydziła się tym, uznał, że zamordowanie lekarza jest koniecznością. Sądził, że znajdzie odpowiednich najemników wśród chrześcijan, którzy wypełnią zadanie gorliwie i według jego wskazówek. W tym celu udał się do Eurycjusza i przedstawił mu sprawę, z którą przybył. Potrzebował dwóch lub trzech ludzi dla odwrócenia niebezpieczeństwa grożącego chrześcijanom. Eurycjusz i jego syn, Kwartus, byli gotowi mu pomóc. Chłopiec powiedział, że u młynarza Demasa pracuje nocami najemnik, który jest silny jak czterech mężczyzn i jest chrześcijaninem. Chilon uznał, że chce poznać siłacza i razem udali się do młynarza w pobliże Emporium. W drodze Chilon zapytał chłopca o imię ucznia, który zdradził Chrystusa.

Kwartus przyprowadził mężczyznę, na którego widok Grek odetchnął z ulgą, po czym odesłał chłopca do domu. Najemnik przedstawił się jako Urban. Chilonides zapytał go, czy miłuje Chrystusa i swych braci. Potem zaczął mówić o śmierci Zbawiciela, rozpamiętując to tak bardzo, że Urban zaczął płakać. Wspomniał o Judaszu i zaczął opowiadać, że wśród chrześcijan pojawił się kolejny zdrajca, syn Judasza, który oskarżał ich przed Neronem. Zastanawiał się, kto ocali przed zgubą braci i wiarę w Chrystusa. Urban odparł, że się tego podejmie. Wtedy Chilon kazał mu iść między chrześcijan i pytać o Glaukusa – lekarza. Urban miał nadzieję, że następnego dnia spotka zdrajcę, bowiem do miasta przybył Wielki Apostoł Chrystusa i miał nauczać w Ostrianum. Chilon radził, aby zabił Glauka w drodze powrotnej do miasta, za co zostaną mu odpuszczone wszystkie grzechy. Zakłopotany robotnik wyznał, że jakiś czas temu zamordował człowieka, a nauka Chrystusa zabraniała zabijać. Grek zapewnił go, że zdrajca wprost z Ostrianum uda się do cezara do Ancjum lub schroni się w domu patrycjusza, któremu służy. Dla potwierdzenia swoich słów, wyjawił mężczyźnie, że uczy dziewczynę, która służy w domu Petroniusza. Właśnie tam słyszał, jak Glaukus podjął się wydania chrześcijan i obiecywał innemu Rzymianinowi, Winicjuszowi, że odnajdzie chrześcijańską dziewczynę. Zaskoczony zauważył, że twarz olbrzyma przybrała wyraz dzikiego gniewu i groźby. Obiecał on, że zabije Glaukusa. Chilon począł mu się przyglądać. W końcu pobłogosławił Urbana i odszedł.
XVIII. W liście do Winicjusza, Petroniusz wyraża swoje obawy o siostrzeńca. Neron występuje publicznie w Neapolis, kocha Greków i nienawidzi Rzymu. Tygellin nadal nie uzyskuje wyroku śmierci na arbitra elegancji.
Petroniusz przysłał kolejny list do Marka, pełen niespokojnych myśli. Martwił się, że miłość pomieszała siostrzeńcowi zmysł. Na dworze Nerona przestano już mówić o małej Auguście i o tym, że to czary przyczyniły się do jej śmierci. Powiadano także, że Poppea znów spodziewa się dziecka. Od kilkunastu dni przebywali w Baiae. Najpierw cezara dopadło wspomnienie matki i wyrzuty sumienia. Zaczął pisać o tym wiersze i błazeńsko odgrywał tragiczne sceny. Czasami zrywał się w nocy, twierdząc, że ścigają go Furie, budził innych, aby podziwiali jego deklamację. Wystąpił publicznie w Neapolis, gdzie spędzono z okolicznych miast ludzi. Tłum klaskał, a władca przesyłał pocałunki i wzruszony swoim triumfem płakał. Zachwycał się szczerością Greków i jeszcze bardziej znienawidził Rzym. Zaraz po pierwszym wystąpieniu Nerona zawalił się teatr. Wielu odczytywało to, jako gniew bogów za sponiewieranie cesarskiej władzy, lecz Miedzianobrody uważał, że to łaska bóstw, które mają w opiece jego śpiew. Dwór wybrał się do Bewentu, a potem do Grecji. Tymczasem władca usuwał ludzi, którzy mu zawadzali. Tygellinus nie uzyskał wydania wyroku śmierci na Petroniusza, ponieważ był on potrzebny jako arbiter elegancji, bez rad i smaku którego wycieczka do Achai nie mogła się udać. Elegant podejrzewał jednak, że prędzej czy później wyrok na niego zostanie wydany. Pozdrawiał Winicjusza i prosił go, by najął Krotona. Wspomniał o śnie, w którym widział Ligię, siedzącą na kolanach Marka. Błagał, żeby młodzieniec natychmiast poinformował go o odnalezieniu dziewczyny, aby mógł ofiarować w świątyni Wenery parę łabędzi i parę gołębi.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42    43    44    45  

Szybki test:

Apostoł Piotr był:
a) pielgrzymam
b) stolarzem
c) rzemieślnikiem
d) rybakiem
Rozwiązanie

Wychowujący Winicjusza Germanin Gulo zginął:
a) z wyroku Nerona
b) podczas walki z Ursusem
c) z rąk Winicjusza
d) ponieważ był chrześcijaninem
Rozwiązanie

Wcieleniem zła nazywano:
a) Ligię
b) Poppeę Sabinę
c) Agrypinę
d) Rubrię
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
„Quo vadis”- krótkie streszczenie
Geneza „Quo vadis”
Marek Winicjusz – charakterystyka postaci
Biografia Henryka Sienkiewicza
Prawda historyczna w „Quo vadis”
Ideologiczna wymowa „Quo vadis”
Artyzm „Quo vadis”
Chilon Chilonides – charakterystyka postaci
Neron – charakterystyka postaci
Ligia – charakterystyka postaci
Petroniusz – charakterystyka postaci
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Plan wydarzeń „Quo vadis”
Obraz dwóch światów w „Quo vadis” – chrześcijańskiego i rzymskiego
Kalendarium życia Sienkiewicza
Ekranizacje „Quo vadis”
Krytyka literacka o „Quo vadis”
Kalendarium twórczości Sienkiewicza
„Quo vadis” - najważniejsze cytaty
O Sienkiewiczu powiedzieli…
Ciekawostki o Sienkiewiczu
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies