Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis

„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Ligia podała Winicjuszowi napój, a młodzieniec zatrzymał ją, pytając, czy i ona mu przebaczyła. Odparła, że chrześcijanie nie mogą chować w sercu gniewu. Wówczas Marek rzekł, że wynagrodzi jej Boga stuwołem, a dziewczyna wyjaśniła mu, iż uczci Go w sercu, kiedy Go pokocha. Odeszła, lecz po chwili wróciła, żeby przekonać się, czy śpi. Marek spojrzał na nią i uśmiechnął się, a ona położyła mu dłoń na oczach. Poczuł ogromną słodycz. Ogarniała go coraz większa gorączka, nie mógł spać i wodził wzrokiem za ukochaną. Chwilami zapadał w dziwny półsen i rzeczywistość mieszała mu się z gorączkowymi wizjami. Zdawało mu się, że przebywa na starym cmentarzu, a Ligia jest kapłanką, zamkniętą w świątyni w kształcie wieży. Kiedy dotarł na szczyt wieży, przy Ligii stanął Apostoł i nakazał, by nie podnosił na nią ręki. Potem zaczęli iść razem ku niebu, a Marek błagał, aby zabrali go ze sobą. Wtedy rozbudził się i dostrzegł, że wszyscy siedzieli przy ognisku i słuchali starego rybaka, który znów mówił o Chrystusie. Opowiadał o pochwyceniu Zbawiciela, o tym, jak wyciągnął miecz i broniąc swego mistrza, odciął ucho sługi arcykapłana. Jezus kazał mu schować broń i wówczas został pojmany. Po chwili Winicjusz zapadł w kolejny półsen. Widział morze i łódź rybacką, a w niej Apostoła i Ligię. Płynął ku nim i nagle zaczął tonąć. Wtedy dziewczyna klękła przed starcem, a on zawrócił łódkę i wyciągnął ku niemu wiosło, by wszedł do środka. Następnie zdawało mu się, że po wodzie płynie mnóstwo ludzi, a Piotr ratuje tonących i zabiera ich do łodzi, która w cudowny sposób się rozszerzała. Ukochana pokazała mu na dalekim brzegu światło, ku któremu płynęli. Młodzieniec dostrzegł kogoś i w miarę jak zbliżali się do niego, toń wody uspokoiła się, a światłość bijąca od postaci była większa. Tłumy zaczęły śpiewać hymn. Wtedy Ligia ujęła go za rękę i wprowadziła w światłość. Patrycjusz ponownie się rozbudził i po chwili dostrzegł dziewczynę, siedzącą w pobliżu jego łóżka. Popatrzył na nią z podziwem i zrozumiał, że dusza Ligii jest czysta, co czyni ją kimś niezwykłym. Myśląc o niej, nie potrafił już oddzielać dziewczyny od nauki, którą wyznawała. Zrozumiał, że zakładniczka, którą skrzywdził, czuwała przy nim, ponieważ nakazywało to jej wyznanie. Ta myśl była przykra. Wolał, aby ukochana kierowała się miłością do niego. Zaczęły w nim kształtować się jakieś nowe uczucia i upodobania obce zasadom, według których dotąd żył. Ligia otworzyła oczy i widząc, że Marek nie śpi, zbliżyła się, a on powiedział, że we śnie widział jej duszę.
XXVI. Winicjusz stopniowo zmienia się pod wpływem miłości do Ligii. Dziewczyna zaczyna darzyć go uczuciem. Pewnego dnia Marek wyznaje jej, że nie potrafi bez niej żyć i jest gotów zostać chrześcijaninem, jeśli to pomoże mu ją poślubić. Pragnie czcić i wielbić ukochaną. Jest zazdrosny o jej miłość do Chrystusa. Ta rozmowa wywołuje niepokój w sercu zakładniczki.
Następnego dnia Winicjusz obudził się osłabiony, lecz bez gorączki. Kiedy otworzył oczy, Ligii nie było w izbie. Nad paleniskiem pochylał się Ursus i próbował rozpalić ogień. Młodzieniec zawołał go, nazywając niewolnikiem, ale olbrzym uśmiechnął się i odparł, że jest wolnym człowiekiem. Wyjaśnił, że z własnej woli służy Kallinie i dodał, że w jego ojczyźnie nie ma niewolników. Na pytanie, czy żałuje, że nie zabił Marka, odparł, że Chrystus nie kazał zabijać. Kiedy pod jego ciosami zginęli Kroton i Atacynus nie miał innego wyjścia. Z żalem popatrzył na swoje potężne dłonie i zaczął przygotowywać dla chorego śniadanie. Wreszcie powiedział, że to wina Winicjusza, który ośmielił się podnieść rękę na królewską córkę. W patrycjuszu początkowo zawrzał gniew i urażona duma. Jednakże pohamował się i zapragnął dowiedzieć się jak najwięcej o życiu Ligii. Zaczął wypytywać o wojnę Ligów przeciwko Wanniuszowi i Swebom. Ursus nie brał udziału w walkach, towarzysząc w tym czasie zakładniczkom do obozu Ateliusza Histra. Przygotował posiłek i rzekł, że dziewczyna rozkazała, aby nakarmił młodzieńca, a on nie potrafi sprzeciwić się jej woli. W tej chwili weszła Ligia, ubrana jedynie w tunikę. Winicjuszowi serce zaczęło bić szybciej, a ona usiadła przy nim i zaczęła go karmić. Patrycjusz czuł, jak bardzo ją kocha. Dawniej myślał wyłącznie o sobie, teraz chodziło mu tylko o jej dobro. Prosił, żeby poszła odpocząć. Ona jednak odpowiedziała, że poczeka na Glauka. Wtedy Marek wyznał, że chciał ją zdobyć błędną drogą i błagał, aby wróciła do Pomponii, zapewniając, że nikt nie podniesie na nią ręki. Dziewczyna posmutniała i odparła, że nie może tego uczynić. Po jej ucieczce Neron groził Aulusowi i Pomponii. Tęskniła za kobietą, lecz obie miały inną pociechę. Markus rzekł, że wie, iż pociechą chrześcijan jest Chrystus, lecz nie rozumie tego. Dziewczyna wyjaśniła mu, że dla nich nie ma boleści i cierpień, bo zmieniają się one w radość. Śmierć jest początkiem nowego życia i wiecznego szczęścia. Patrycjusz zapytał ją, czy jest szczęśliwa. Odpowiedziała, że tak, ponieważ wyznając Chrystusa nie mogła być nieszczęśliwą. Wierzyła, że jeśli taka będzie wola Boga, to wróci do przybranych rodziców. Marek miał jednak nadzieję, że władca oddałby mu Ligię, a on odesłałby ją do opiekunów. Wtedy Ligia ze smutkiem zapytała, czy chciałby widzieć ją znów na Palatynie. Odparł, że nie.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42    43    44    45  

Szybki test:

Na zgliszczach Rzymu Neron chciał wybudować nowe miasto. Jak miało się nazywać?
a) Neoromanus
b) Neronia
c) Nerus
d) Neropolia
Rozwiązanie

Jaki symbol, który zobaczył Winicjusz nakreśliła Ligia?
a) lwa
b) konia
c) rybę
d) serce
Rozwiązanie

Ustęp jakiego dzieła Nerona Petroniusz nazwał niegodziwym?
a) Iliady
b) Satyriconu
c) Troiki
d) Uczty Trymalchiona
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
„Quo vadis”- krótkie streszczenie
Geneza „Quo vadis”
Biografia Henryka Sienkiewicza
Marek Winicjusz – charakterystyka postaci
Chilon Chilonides – charakterystyka postaci
Neron – charakterystyka postaci
Ligia – charakterystyka postaci
Petroniusz – charakterystyka postaci
Prawda historyczna w „Quo vadis”
Ideologiczna wymowa „Quo vadis”
Artyzm „Quo vadis”
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Plan wydarzeń „Quo vadis”
Obraz dwóch światów w „Quo vadis” – chrześcijańskiego i rzymskiego
Kalendarium życia Sienkiewicza
Ekranizacje „Quo vadis”
Krytyka literacka o „Quo vadis”
Kalendarium twórczości Sienkiewicza
„Quo vadis” - najważniejsze cytaty
O Sienkiewiczu powiedzieli…
Ciekawostki o Sienkiewiczu
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies