Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis
L. Chilon Chilonides oskarża chrześcijan o podpalenie miasta. Zobowiązuje się do wydania wyznawców Chrystusa, wśród których są Winicjusz i Ligia. Neron nakazuje pojmać dziewczynę i rozpocząć prześladowania jej współwyznawców.
Neron z Tygellinem i Poppeą udali się do antrium, gdzie czekali na nich dwaj mężczyźni z Zatybrza, ubrani w długie uroczyste szaty oraz Chilon Chilonides. Rabini powiedzieli, że oskarżają chrześcijan o to, że są nieprzyjaciółmi ich Zakonu, rodu ludzkiego i Rzymu. Resztę miał wyjaśnić Chilon, którego uważali za prawdomównego, ponieważ również był Żydem. Grek powitał cezara tak pochlebnymi słowami, że spodobał się władcy. Starzec wyznał, że znienawidził chrześcijan, którzy bluźnili przeciwko Neronowi. Zaczął opowiadać, w jaki sposób ich poznał. Wszystkiego dowiedział się od Glaukusa, który mówił mu, że Chrystus obiecał swoje przyjście po zniszczeniu miasta ogniem. Żalił się, że lekarz pchnął go nożem, a jego żonę sprzedał handlarzom niewolników. W Rzymie poznał arcykapłana Pawła z Tarsu oraz wielu innych. Wiedział, gdzie zbierają się chrześcijanie i widział, jak mordowali dzieci, aby ich krwią skrapiać głowy zebranych na modlitwach. Słyszał również jak Ligia chełpiła się tym, że rzuciła urok na córkę Nerona i w ten sposób ofiarowała krew dziecka Chrystusowi. Chciał ją zabić, lecz przeszkodził mu Winicjusz. Był świadkiem jak Ursus zabijał Krotona i chciał zgładzić Marka, lecz patrycjusza uratowała zakładniczka. Młodzieniec dzięki jej opiece przyjął chrześcijaństwo. Podejrzewał, że i Petroniusz mógł również być wyznawcą Chrystusa. Służył Winicjuszowi, lecz ten na żądanie Glaukusa, wychłostał go i wtedy poprzysiągł sobie, że się na nim zemści.
Prosił Nerona, aby pomścił jego krzywdę i przekonywał, że wskaże mu kryjówki chrześcijan. Tygellin rozkazał, aby natychmiast pojmano Ligię i Ursusa. Neron chciał, aby na razie pozostawić w spokoju Petroniusza i Winicjusza, ponieważ lud nie uwierzyłby, że któryś z nich mógł odpowiadać za podpalenie Rzymu. Tygellin powiedział Chilonowi, że zamieszka u niego.
LI. Petroniusz ostrzega Winicjusza przez niebezpieczeństwem grożącym Ligii i radzi, aby natychmiast opuścili miasto. Neron wzywa go na ucztę, na której oznajmia, że Marek ma być na igrzyskach. W całym mieście rozlegają się krzyki chrześcijanie dla lwów. Młodzieniec wraca z wiadomością, że Ligia została pojmana. Petroniusz mówi, że stracił względy cezara. Nie udaje się wykupić dziewczyny z więzienia. „Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaL. Chilon Chilonides oskarża chrześcijan o podpalenie miasta. Zobowiązuje się do wydania wyznawców Chrystusa, wśród których są Winicjusz i Ligia. Neron nakazuje pojmać dziewczynę i rozpocząć prześladowania jej współwyznawców.
Neron z Tygellinem i Poppeą udali się do antrium, gdzie czekali na nich dwaj mężczyźni z Zatybrza, ubrani w długie uroczyste szaty oraz Chilon Chilonides. Rabini powiedzieli, że oskarżają chrześcijan o to, że są nieprzyjaciółmi ich Zakonu, rodu ludzkiego i Rzymu. Resztę miał wyjaśnić Chilon, którego uważali za prawdomównego, ponieważ również był Żydem. Grek powitał cezara tak pochlebnymi słowami, że spodobał się władcy. Starzec wyznał, że znienawidził chrześcijan, którzy bluźnili przeciwko Neronowi. Zaczął opowiadać, w jaki sposób ich poznał. Wszystkiego dowiedział się od Glaukusa, który mówił mu, że Chrystus obiecał swoje przyjście po zniszczeniu miasta ogniem. Żalił się, że lekarz pchnął go nożem, a jego żonę sprzedał handlarzom niewolników. W Rzymie poznał arcykapłana Pawła z Tarsu oraz wielu innych. Wiedział, gdzie zbierają się chrześcijanie i widział, jak mordowali dzieci, aby ich krwią skrapiać głowy zebranych na modlitwach. Słyszał również jak Ligia chełpiła się tym, że rzuciła urok na córkę Nerona i w ten sposób ofiarowała krew dziecka Chrystusowi. Chciał ją zabić, lecz przeszkodził mu Winicjusz. Był świadkiem jak Ursus zabijał Krotona i chciał zgładzić Marka, lecz patrycjusza uratowała zakładniczka. Młodzieniec dzięki jej opiece przyjął chrześcijaństwo. Podejrzewał, że i Petroniusz mógł również być wyznawcą Chrystusa. Służył Winicjuszowi, lecz ten na żądanie Glaukusa, wychłostał go i wtedy poprzysiągł sobie, że się na nim zemści.
Prosił Nerona, aby pomścił jego krzywdę i przekonywał, że wskaże mu kryjówki chrześcijan. Tygellin rozkazał, aby natychmiast pojmano Ligię i Ursusa. Neron chciał, aby na razie pozostawić w spokoju Petroniusza i Winicjusza, ponieważ lud nie uwierzyłby, że któryś z nich mógł odpowiadać za podpalenie Rzymu. Tygellin powiedział Chilonowi, że zamieszka u niego.
Petroniusz wrócił do swego domu, który ocalał po pożarze. Żałował, że nie posłuchał podszeptów intuicji i nie zasugerował Neronowi, aby mianował go prefektem pretorianów. Mógłby oskarżyć Tygellina o podpalenie Rzymu i ocalić chrześcijan. Przypomniał sobie rozmowę z Pawłem z Tarsu i przyznał mu słuszność. Przypuszczał, że zguba nie grozi mu natychmiast. Neron najpierw wyprawi igrzyska, a dopiero potem zwróci się przeciwko niemu. Teraz większe niebezpieczeństwo groziło Winicjuszowi, którego postanowił ratować za wszelką cenę. Arbiter elegancji opowiedział mu o naradzie i postanowieniu, że za podpalenie Rzymu należy obwinić chrześcijan. Kazał, aby Marek razem z Ligią jak najszybciej opuścili miasto. Winicjusz natychmiast ruszył do domu, w którym mieszkała ukochana.
Petroniusz miał nadzieję, że nikt na dworze cezara nie wiedział, gdzie dziewczyna przebywa. Myśl, że uprzedzą działania Nerona i Tygellina, rozbawiła go. Postanowił ocalić ukochaną siostrzeńca. Weszła Eunice, na której widok wszelkie troski i obawy opuściły serce Petroniusza. Mężczyzna przytulił ją do siebie i nieoczekiwanie zapytał, co by zrobiła, gdyby coś ich rozdzieliło. Dziewczyna poprosiła, aby wtedy zabrał ją ze sobą. W godzinę później oboje zasiedli przy stole, słuchając hymnów do Apollina. Nieoczekiwanie do sali wszedł niewolnik, mówiąc, że przed bramą stoi centurion z oddziałem pretorianów. Wiadomość ta wywołała niepokój, lecz Petroniusz przyjął list od cezara. Neron wzywał go, by wysłuchał nowej pieśni. Od centuriona dowiedział się, że pościg za chrześcijanami już się rozpoczął. Po obiedzie elegant wyruszył na Palatyn. Przez całą drogę rozmyślał o Winicjuszu i dziwił się, że nie było od niego żadnych wiadomości. Nie tracił jednak nadziei, że Markowi udało się uciec razem z Ligią. Dotarł do domu Tygellina, gdzie został przyjęty chłodno przez augustianów, którzy jeszcze wczoraj nazywali go swoim przyjacielem. Cezar udał, że go nie widzi, lecz po wygłoszeniu swoich wierszy, z przyzwyczajenia zapytał eleganta, co sądzi o jego dziele. Augustianie, widząc, że Neron ponownie okazuje względy Petroniuszowi, zaczęli zbliżać się do niego. W chwili pożegnania cezar zapytał o powód nieobecności Winicjusza. Elegant odparł, że Marka nie było w domu. Neron kazał, aby młodzieniec był na igrzyskach, na których mieli wystąpić chrześcijanie. Petroniusza zaniepokoiły te słowa. Kazał zanieść się do domu, lecz z trudem przedzierał się przez tłum, który zebrał się pod domem Tygellina. Usłyszał jeden wielki wrzask: „Chrześcijanie dla lwów!”. Wieści, że schwytano już podpalaczy, przekazywane były z ust do ust i cała nienawiść Rzymian szybko się przeciwko nim obróciła.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45
Szybki test:
Kto miał ocalić idącą na arenę Ligię?a) westalka
b) tancerka
c) niewolnica
d) bachantka
Rozwiązanie
Matka Nerona nosiła imię:
a) Rubria
b) Augusta
c) Pomponia
d) Agrypina
Rozwiązanie
Atacyn to:
a) niewolnik Petroniusza
b) wyzwoleniec Winicjusza
c) brat Nerona
d) opiekun Ligii
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies