Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis

„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Winicjusz i Petroniusz w milczeniu wracali do willi. Przed domem czekał na nich Nazariusz z wiadomością o Ligii. Dziewczyna żyła i w gorączce wzywała Marka. Ursus i Glaukus czuwali przy niej przez cały czas. Chłopak najął się do wynoszenia ciał z więzienia, by w ten sposób pomagać chrześcijanom. Winicjusz chciał, aby wprowadził go jako najemnika, lecz Petroniusz zaczął mu odradzać ten pomysł. Nazariusz pożegnał się i odszedł, by szukać odpowiednich ludzi do uwolnienia dziewczyny. O wschodzie słońca przybył dzierżawca, który miał przewieźć Ligię w bezpieczne miejsce. W chwilę później nadszedł prowadzący Nazariusza Petroniusz. Chłopak zdołał przekupić stróża a Glaukus ręczył, że Ligia wyzdrowieje. Petroniusz udał się na Palatyn i dowiedział się, że następnego dnia ma odbyć się widowisko, na którym chrześcijanie zostaną ukrzyżowani.

Wieczorem poszli w umówione miejsce. Wkrótce zauważyli ludzi, wynoszących z więzienia ciała. Jedna trumna zatrzymała się i Winicjusz skoczył ku niej. Nim dobiegli, usłyszeli głos Nazariusza, który mówił, że Ligia i Ursus zostali zabrani do innego więzienia przed północą. Wiadomość ta tak bardzo przygnębiła Petroniusza, że nawet nie starał się pocieszać Marka. Wiedział, że nie uda im się wydostać Ligii, której najwyraźniej pilnowano i nie chciano, by zmarła. Zauważył, że Marek patrzy na niego rozszerzonymi źrenicami i pomyślał, że młodzieniec zachorował. Ten jednak odparł, że wierzy, iż Chrystus odda mu Ligię.

LVIII. Na arenie amfiteatru rozpoczęły się kolejne widowiska. Chrześcijanie ginęli w scenach mitologicznych. Potem zaczęto krzyżować wyznawców Chrystusa. Konający Kryspus nazywa Nerona matkobójcą i Antychrystem.
Trzydniowe opady przerwały igrzyska. Kiedy ogłoszono, że widowiska rozpoczną się ponownie, zapanowała radość. Pogoda poprawiła się i amfiteatr zapełnił się ludźmi. Przybył również cezar z dworem i westalkami. Igrzyska miały zacząć się walkami chrześcijan. Wyznawcy Chrystusa porzucili jednak miecze, co wywołało oburzenie zebranych. Z rozkazu Nerona wypuszczono gladiatorów, którzy pomordowali klęczących ludzi. Przedstawienie zmieniło się w szereg mitologicznych scen, które wymyślił cezar. Spłonął chrześcijanin przebrany za Herkulesa. Następny obraz przedstawiał śmierć Dedala i Ikara, którymi byli Eurycjusz i jego syn, Kwantus. Na oczach rozszalałego tłumu gladiatorzy, przebrani za zwierzęta, hańbili młode dziewice. Lud oklaskiwał nowe pomysły Nerona, który obserwował wszystko z największą uwagą. Podczas przerwy na arenie wykopano szereg dołów i wypędzono chrześcijan, dźwigających na ramionach przybrane kwiatami krzyże. Potem zaczęto przybijać ich do nich. Po przerwie wszystko było już gotowe do kolejnych scen. Między ofiarami był również Kryspus, który radował się tym, że umrze tak, jak Zbawiciel. Nagle pomiędzy rzędami rozległ się głos, mówiący, że Chrystus przygarnie umierających i pocieszy ich. Na arenę wkroczył Apostoł Paweł, który zaczął błogosławić ofiary. Zbliżył się do Kryspusa i potępił go za to, że złorzeczył chrześcijanom, strasząc ich grzechami. Starzec uspokoił się i, podczas, gdy przybijano go do krzyża, zaczął się modlić. Żadna z ofiar nie błagała o litość. Ten spokój zaniepokoił tłum, który ucichł i w milczeniu spoglądał na ukrzyżowanych. Kryspus zaczął wpatrywać się w twarz znudzonego Nerona i nagle nazwał go matkobójcą i Antychrystem, mordercą żony i brata. Krzycząc, że zbliża się czas, w którym cezar zapłaci za swoje winy, skonał. Inni zaczęli również umierać.

„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: