Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis

„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

X. Winicjusz w towarzystwie Petroniusza oczekuje z niecierpliwością na przybycie Ligii. Tymczasem dziewczyna zostaje odbita przez Ursusa i chrześcijan. Podczas potyczki olbrzym zabija Atacyna. Zrozpaczony patrycjusz, na wieść o ucieczce ukochanej, rozbija świecznikiem głowę staremu niewolnikowi.
Dom Winicjusza był przystrojony w zieleń mirtową i bluszcz. W triclinium stał stół przygotowany na cztery osoby, ponieważ Markus zaprosił również Petroniusza i Chrizotemis. Elegant zganił siostrzeńca, że na uczcie był zbyt natarczywy wobec dziewczyny. Chciał, aby Marek najpierw zdobył zaufanie zakładniczki i był dla niej wspaniałomyślny. Winicjusz okazywał przez cały czas niepokój. Chwilami żałował, że posłuchał rad wuja i nie poszedł po nią do pałacu.

Niewolnicy, niosący lektykę z Ligią, skręcili ku Karynom. Posuwali się z wolna, a dziewczyna z nadzieją wypatrywała Ursusa i chrześcijan. Atacynus zaczął się niepokoić, widząc niespodziewane ożywienie na ulicy. Nieznani ludzie zastępowali im drogę. Nagle pogasły wszystkie światła i zaczęła się walka. Wyzwoleniec wyciągnął Ligię i usiłował uciec, lecz zaczęła wzywać Ursusa. Po chwili został ogłuszony i upadł. Ursus uniósł zakładniczkę ku Suburze, a jego towarzysze stopniowo się rozproszyli. Niewolnicy Winicjusza doszli do domu, po czym wrócili na miejsce starcia, gdzie odnaleźli konającego Atacynusa. Zabrali ciało wyzwoleńca, a stary niewolnik, Germanin Gulo, zgodził się stanąć przed obliczem pana. W tym czasie młodzieniec niecierpliwił się coraz bardziej i niespokojnie chodził po atrium. Nagle wpadli niewolnicy i zaczęli lamentować. Przestraszony Marek zaczął wypytywać o dziewczynę. Gul wystąpił naprzód i pokazując krew na twarzy, rzekł, że próbowali się bronić. Rozwścieczony Winicjusz chwycił świecznik i jednym uderzeniem roztrzaskał głowę niewolnika, po czym zaczął rwać włosy z głowy i rozkazał przynieść rózgi. Petroniusz podniósł się z wyrazem niesmaku na twarzy i wyszedł wraz z Chryzotemis. Po chwili w całym domu rozlegały się jęki i świst uderzeń, który trwał do rana.
XI. Winicjusz przez całą noc szuka uciekinierki. Zrozpaczony, podejrzewa, że została uprowadzona przez Nerona i postanawia się zemścić. Udaje się do pałacu i dowiaduje się, że zachorowała córka cezara, mała Augusta. Następnie idzie do Akte, aby dowiedzieć się, gdzie ukrywa się Ligia. Wyzwolenica zapewnia go, że Miedzianobrody nie ma nic wspólnego z porwaniem zakładniczki. Wyznaje, że Ligijka zakochała się w młodzieńcu, lecz ten wystraszył ją swoją natarczywością. Ostrzega, że dziewczyna została oskarżona przez Poppeę o rzucenie czarów na córkę Nerona. Marek nie wie, co robić.
Tej nocy Winicjusz nie spał. Zbolały i rozwścieczony wyruszył na poszukiwania. Do domu wrócił nad ranem i zaczął zastanawiać się, jak odnaleźć ukochaną. Chwilami chciał ją ukarać za ucieczkę. Później ogarniała go tęsknota i czuł, że mógłby leżeć u jej stóp. Wreszcie pomyślał, że tylko Aulus mógł odebrać mu ukochaną. Był tak wściekły i rozgoryczony, że zapragnął zemsty. Uuświadomił sobie, że Ligię mógł odbić Neron. Ta myśl zupełnie wytrąciła go z równowagi i dopiero teraz zrozumiał, jak bardzo pokochał dziewczynę. Wspominał każdą spędzoną z nią chwilę, a kiedy pomyślał, że wszystko stracił, poczuł ogromny ból. Zaniechał wizyty u Aulusów i kazał się zanieść na Palatyn.

Dotarł do pałacu i chciał wejść do cezara, lecz centurion wyjaśnił mu, że nie jest to odpowiednia chwila. Poprzedniego dnia zachorowała mała Augusta i Neron z Poppeą i lekarzami byli u dziecka. Winicjusz obojętnie przyjął tragiczną wiadomość i poszedł do Akte.

Musiał długo czekać, bo i ona zajmowała się chorą dziewczynką. W końcu nadeszła blada i zmęczona. Wyzwolenica przysięgała, że Neron nie miał nic wspólnego ze zniknięciem dziewczyny, gdyż poprzedniego dnia nie wychodził z pałacu, cały czas siedząc przy kołysce córki. Winicjusz spochmurniał. Kobieta powiedziała, że stało się to, czego pragnęła Ligia. Słowa te wywołały wybuch gniewu młodzieńca. Akte wyjaśniła, że Ligia nie chciała zostać jego nałożnicą. Ostrzegła, by nie prosił Nerona o pomoc, gdyż straci Ligię na zawsze. Poprzedniego dnia spotkały Poppeę i małą Augustę, a wieczorem dziecko zachorowało. Służąca twierdziła, że dziewczyna zauroczyła córkę cezara i jeśli Augusta nie wyzdrowieje, to Poppea oskarży Ligię o czary. Według niej Marek był zapalczywy i ślepy, ponieważ nie dostrzegł, że zakładniczka pokochała go. Młodzieniec nie chciał wierzyć w słowa Akte. Był przekonany, że ukochana go nienawidziła. Jego odpowiedź oburzyła wyzwolenicę. Nie podobało się jej, że chciał ją uczynić nałożnicą, a nie żoną i sprowadził do domu zbrodni i rozpusty. Dziewczyna wierzyła, iż Winicjusz jej pomoże, a on wystraszył ją i zniechęcił do siebie. Marek zaczął odczuwać wzruszenie. Wiadomość, że Ligia go kochała, wstrząsnęła nim i nagle ogarnęło go szczęście. Zaczął żałować, że nie wprowadził jej do swego domu jako żony. Swój gniew zwrócił na Petroniusza, który doradził mu taki sposób zdobycia dziewczyny. Chciał odejść bez pożegnania, lecz wtedy weszła Pomponia Grecyna, która chciała dowiedzieć się czegoś o wychowance. Ujrzawszy Marka, powiedziała, że Bóg wybaczy mu krzywdę, jaką wyrządził jej rodzinie. Młodzieniec stał ze spuszczoną głową, nie rozumiejąc, dlaczego kobieta mówi o przebaczeniu zamiast o zemście. Wyszedł bezradny, zatroskany i jednocześnie zdumiony. Na dziedzińcu zebrały się gromady ludzi. Wszyscy przybyli dowiedzieć się o stan zdrowia małej Augusty. Niektórzy zaczepiali Marka, wypytując o nowiny, lecz on, nie zwracając na nikogo uwagi, szedł przed siebie, dopóki nie dostrzegł Petroniusza. Chciał go ominąć, lecz elegant zatrzymał go prawie siłą, co rozdrażniło młodzieńca. Winicjusz z żalem opowiedział mu o rozmowie z Akte i nowym niebezpieczeństwie, jakie groziło Ligii. Wreszcie rozpłakał się z żalu i wściekłości.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42    43    44    45  

Szybki test:

Kto miał ocalić idącą na arenę Ligię?
a) niewolnica
b) westalka
c) bachantka
d) tancerka
Rozwiązanie

Jakie imię Ursus przyjął na chrzcie?
a) Urban
b) Urlich
c) Kwintyliusz
d) Ungiasz
Rozwiązanie

Wróżbą zapowiadającą rychłe nieszczęścia dla Ligii i Winicjusza były:
a) ryki lwów
b) ryki niedźwiedzi
c) odgłosy uczty Nerona
d) krzyki cierpiących chrześcijan
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
„Quo vadis”- krótkie streszczenie
Geneza „Quo vadis”
Biografia Henryka Sienkiewicza
Marek Winicjusz – charakterystyka postaci
Chilon Chilonides – charakterystyka postaci
Neron – charakterystyka postaci
Ligia – charakterystyka postaci
Petroniusz – charakterystyka postaci
Prawda historyczna w „Quo vadis”
Ideologiczna wymowa „Quo vadis”
Artyzm „Quo vadis”
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Plan wydarzeń „Quo vadis”
Obraz dwóch światów w „Quo vadis” – chrześcijańskiego i rzymskiego
Kalendarium życia Sienkiewicza
Ekranizacje „Quo vadis”
Krytyka literacka o „Quo vadis”
Kalendarium twórczości Sienkiewicza
„Quo vadis” - najważniejsze cytaty
O Sienkiewiczu powiedzieli…
Ciekawostki o Sienkiewiczu
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies