Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis
XII. Petroniusz postanawia podarować Eunice Winicjuszowi, aby ukoić jego ból po stracie Ligii. Młodzieniec nie zgadza się i wyrusza na poszukiwania ukochanej. Niewolnica błaga eleganta, by nie odsyłał jej z domu. Petroniusz nakazuje ją wychłostać. Okazuje się, że Eunice zna człowieka, który może odnaleźć uciekinierkę. Arbiter elegancji rozmyśla o pięknej niewolnicy.
Mężczyźni dotarli do domu Petroniusza. Elegant zastanawiał się, jak powinni teraz działać. Dziwił się, w jaki sposób Ursus zdołał tak szybko zebrać pomocników i podejrzewał, że pomogli mu współwyznawcy. Był pewien, że Pomponia wychowała Ligię w swojej wierze. Przygnębiony Winicjusz postanowił w przebraniu szukać dziewczyny. Petroniusz patrzył na niego z politowaniem. Doradził, żeby zainteresował się inną kobietą, dopóki nie odnajdzie ukochanej. Postanowił złagodzić jego cierpienie i podarował mu Eunice. Marek zerwał się gwałtownie i zawołał, że nie chce innej kobiety, po czym wyszedł. Elegant rozkazał niewolnicy, aby udała się do willi młodzieńca. Dziewczyna padła na kolana i zaczęła błagać, aby jej nie oddalał. Petroniusz słuchał jej zdumiony. Wreszcie rozkazał przełożonemu niewolników, aby wymierzył Eunice dwadzieścia pięć plag. Potem udał się do biblioteki, aby pracować nad swoją Ucztą Trymalchiona. Nie potrafił jednak skupić się nad zajęciem. Rozmyślał o ucieczce Ligii i chorobie małej Augusty. Przyszło mu do głowy, że jeśli cezar uwierzy, iż Ligia rzuciła czar na dziecko, to odpowiedzialność może spaść również na niego.
Przy wejściu do korytarza dla służby zobaczył Eunice. Niewolnica upadła mu do nóg i z radością powiedziała, że została ukarana. Elegant domyślił się, że musiała się w nim zakochać, bo tylko miłość mogła skłonić ją do buntu. Zapytał, czy ma kochanka, a ona potwierdziła jego domysły. Lecz kiedy chciał się dowiedzieć, który z niewolników jest jej wybrankiem, nie odpowiedziała. Po chwili udał się do pałacu, a później do Chryzotemis. Po powrocie wezwał do siebie Tejrezjasza i zapytał, który z niewolników jest kochankiem Eunice. Usłyszał, że niewolnica nie ma nikogo, a inne kobiety naśmiewają się z niej i nazywają Dianą. Petroniusz pozwolił jej zostać w domu. Okazało się, że niewolnica zna człowieka, który potrafiłby odnaleźć Ligię.
XIII. Winicjusz jest przygnębiony brakiem wiadomości o ukochanej. W willi Petroniusza zjawia się Chilon Chilonides, który podejmuje się odnalezienia Ligii. „Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaXII. Petroniusz postanawia podarować Eunice Winicjuszowi, aby ukoić jego ból po stracie Ligii. Młodzieniec nie zgadza się i wyrusza na poszukiwania ukochanej. Niewolnica błaga eleganta, by nie odsyłał jej z domu. Petroniusz nakazuje ją wychłostać. Okazuje się, że Eunice zna człowieka, który może odnaleźć uciekinierkę. Arbiter elegancji rozmyśla o pięknej niewolnicy.
Mężczyźni dotarli do domu Petroniusza. Elegant zastanawiał się, jak powinni teraz działać. Dziwił się, w jaki sposób Ursus zdołał tak szybko zebrać pomocników i podejrzewał, że pomogli mu współwyznawcy. Był pewien, że Pomponia wychowała Ligię w swojej wierze. Przygnębiony Winicjusz postanowił w przebraniu szukać dziewczyny. Petroniusz patrzył na niego z politowaniem. Doradził, żeby zainteresował się inną kobietą, dopóki nie odnajdzie ukochanej. Postanowił złagodzić jego cierpienie i podarował mu Eunice. Marek zerwał się gwałtownie i zawołał, że nie chce innej kobiety, po czym wyszedł. Elegant rozkazał niewolnicy, aby udała się do willi młodzieńca. Dziewczyna padła na kolana i zaczęła błagać, aby jej nie oddalał. Petroniusz słuchał jej zdumiony. Wreszcie rozkazał przełożonemu niewolników, aby wymierzył Eunice dwadzieścia pięć plag. Potem udał się do biblioteki, aby pracować nad swoją Ucztą Trymalchiona. Nie potrafił jednak skupić się nad zajęciem. Rozmyślał o ucieczce Ligii i chorobie małej Augusty. Przyszło mu do głowy, że jeśli cezar uwierzy, iż Ligia rzuciła czar na dziecko, to odpowiedzialność może spaść również na niego.
Przy wejściu do korytarza dla służby zobaczył Eunice. Niewolnica upadła mu do nóg i z radością powiedziała, że została ukarana. Elegant domyślił się, że musiała się w nim zakochać, bo tylko miłość mogła skłonić ją do buntu. Zapytał, czy ma kochanka, a ona potwierdziła jego domysły. Lecz kiedy chciał się dowiedzieć, który z niewolników jest jej wybrankiem, nie odpowiedziała. Po chwili udał się do pałacu, a później do Chryzotemis. Po powrocie wezwał do siebie Tejrezjasza i zapytał, który z niewolników jest kochankiem Eunice. Usłyszał, że niewolnica nie ma nikogo, a inne kobiety naśmiewają się z niej i nazywają Dianą. Petroniusz pozwolił jej zostać w domu. Okazało się, że niewolnica zna człowieka, który potrafiłby odnaleźć Ligię.
Nazajutrz do Petroniusza przybył Winicjusz. Młodzieniec był przygnębiony brakiem wiadomości od niewolników, pilnujących bram miasta. Zaczynał sądzić, że Ursus wyniósł Ligię z Rzymu natychmiast po porwaniu. Poprzedniego dnia szukał dziewczyny po wszystkich zaułkach miasta, lecz nie zdołał znaleźć najmniejszego jej śladu. Weszła Eunice i ułożywszy togę na ramionach Petroniusza, popatrzyła na niego z radością. Elegant spojrzał na nią i wydała mu się niezwykle piękna. Zaczął ją wypytywać o człowieka, o którym wspomniała. Odparła, że nazywa się Chilon Chilonides, który jest mędrcem, wróżbitą i lekarzem, który potrafi przepowiadać przyszłość. Wywróżył jej, że przeżyje boleść i szczęście. Petroniusz odparł, że boleść już ją spotkała z ręki rządcy, a Eunice dodała, że szczęście również nadeszło, bo została w domu.
W atrium czekał na nich Chilon Chilonides. Petroniusz zapytał go, czy wie, czego się podejmuje. Starzec odparł, że ma wskazać, gdzie ukrywa się Ligia. Winicjuszowi spodobała się odpowiedź mężczyzny, a Petroniusz był przekonany, że rzeczywiście odnaleźć dziewczynę może on. Zainteresował się, skąd starzec znał Eunice. W odpowiedzi usłyszał, że dziewczyna przyszła do niego po radę, ponieważ chciała wyleczyć się z nieodwzajemnionego uczucia. Rozmowa zniecierpliwiła Winicjusza. Chilon odparł, że już rozpoczął poszukiwania. Znał wszystkie ulice, kryjówki i zaułki miasta. Wiedział, co mówiono na targach, w szkołach czy też w cyrku. Kiedy otrzymał od Marka pieniądze, wyjawił wiadomości, jakie zebrał do tej pory. Wiedział, że Ligii nie porwali Aulusowie, bo i oni jej szukali. Nie było jej również na Palatynie. Dowiedział się, że ucieczkę dziewczynie ułatwił sługa, któremu pomogli współwyznawcy. Ligia czciła tego samego boga, co Pomponia, lecz nikt ze służby nie zdradził mu imienia bóstwa. Winicjusz wspomniał, że Ligia raz nakreśliła na piasku rybę. Chilon uśmiechnął się zadowolony i pożegnał mężczyzn.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45
Szybki test:
Piotr zginął:a) na Golgocie
b) na Zatybrzu
c) na Palatynie
d) na wzgórzach watykańskich
Rozwiązanie
Mastygofowie mieli podczas igrzysk:
a) podjudzać zwierzęta
b) zbierać ciała zmarłych
c) biczami smagać walczących
d) dobijać chrześcijan
Rozwiązanie
"Niebiański głos" należał do:
a) Pomponii
b) Nerona
c) Ligii
d) Agrypiny
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies