Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Romeo i Julia

Dramat szekspirowski a dramat antyczny na przykładzie „Romea i Julii”

Autor: Karolina Marl�ga

William Szekspir wpisał się na zawsze do historii literatury nie tylko z powodu uniwersalnej tematyki poruszanej w swych dramatach, ale również poprzez czynione eksperymenty z kompozycją swych utworów. Ten szesnastowieczny spadkobierca kultury antycznej nie respektował bowiem klasycznych i rygorystycznych zasad w kwestii budowy dzieła.

Pragnąc odmiany i unowocześnienia dramatu, stworzył własny model teatru, nazwany od imienia panującej wówczas królowej Elżbiety teatrem elżbietańskim. Teatr elżbietański jest związany z okresem panowania w Anglii królowej Elżbiety I. Tym mianem określa się dramaty wyłamujące się z obowiązującego wówczas kanonu i prowadzące w stronę nowych formalnych rozwiązań.

Innowacyjność Szekspira przejawia się na wielu płaszczyznach.

Na przykład w starożytnym dramacie „Antygona” zachowana jest jedność czasu (akcja rozgrywa się w ciągu jednej doby), miejsca (wszystko dzieje się w Tebach, w tej samej przestrzeni) i akcji (występuje jeden główny wątek – człowiek stojący w obliczu prawa ludzkiego i boskiego).

Po pierwsze, sprzeciwił się trzem tradycyjnym zasadom kompozycji greckiej tragedii: jedności czasu (akcja „Romea i Julii” toczy się w ciągu pięciu dni i nocy), miejsca (choć wydarzenia rozgrywają się przez prawie całą tragedię w Weronie, to jednak w różnych jej miejscach, w różnych przestrzeniach: ulice, place, ogród Kapuletów, cela Ojca Laurentego, cmentarz i grobowiec) i akcji (wielowątkowość, obok wątków głównych – na przykład walka o miłość wbrew przeciwnościom losu – wystąpiły poboczne, czego w tym wypadku dowodzi opisanie historii zwaśnionych rodów, nienawiść Tybalta do Montekich, bezgraniczna miłość Parysa do Julii).

Ponadto Szekspir nie utrzymał tragedii w „wysokim” tonie, łamiąc antyczną zasadę decorum.

Decorum to antyczna zasada odpowiedniości stylów, w której tragedia miała być utrzymana w stylu wysokim, pełnym powagi i patosu, a komedia z kolei w stylu niskim, rubasznym, nacechowanym komicznymi elementami.

Dramat szekspirowski a dramat antyczny na przykładzie „Romea i Julii”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: