Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Romeo i Julia

Romeo Monteki - charakterystyka postaci

Autor: Karolina Marl�ga

Romeo jest głównym męskim bohaterem dramatu Szekspira: „Co mi to za gagatek! Ma wprawdzie twarz gładszą niż niejeden, / ale oczy, niech się wszystkie inne schowają; / co się zaś tyczy rąk i nóg, i całej budowy, / chociaż o tym nie ma co wspominać, / przyznać trzeba, że nieporównane. / Nie jest to wprawdzie galant całą gębą, ale słodziuchny jak baranek” [opina Marty].

W pierwszym akcie poznajmy go poprzez opinie wygłaszane na jego temat przez inne osoby. Benwolio, jego przyjaciel, opowiada ojcu Romea, że widział przechadzającego się w gaju kuzyna przed wschodem słońca. Młodzieniec umknął jednak przed jego powitaniem: „I w najciemniejszej ukrył się gęstwinie”. Nie był zdziwiony takim zachowaniem i postanowił nie niepokoić krewnego: „Nie przeszkadzałem mu w jego dumaniach / I w inną stronę się udałem, chętnie (…)”.

Również pan Monteki nie wyraził niedowierzania z powodu dziwnego postępowania syna, bowiem od dawna wiedział o jego skłonnościach do samotności: „On, uciekając od widoku światła, / Co tchu zamykał się w swoim pokoju; / Zasłaniał okna przed jasnym dnia blaskiem / I sztuczną sobie ciemnicę utwarzał. / W czarne bezdroże dusza jego zajdzie, / Jeśli się na to lekarstwo nie znajdzie”.

Gdy Benwolio zapytał, czy stryj zna powód dziwnego zachowania Romea, usłyszał: „Nie znam i z niego wydobyć nie mogę”. Choć próbował już kilkakrotnie wydobyć od syna, dlaczego tak stroni od ludzi – zawsze było to bezskuteczne… W dalszej części dramatu Szekspir powoli odsłania przed nami powód introwertycznych reakcji Romea – to wynik nieszczęśliwej miłości do Rozaliny. Mimo próśb Benwolia o zaniechanie tego dziwnego związku (kobieta ewidentnie bawiła się młodszym adoratorem) – Romeo nie potrafił tego zrobić. Nie zamierzał także „Rozpatrywania się w innych pięknościach”, jak mu zaproponował kuzyn.

Tak naprawdę etap, od którego o charakterze Monteka informują jego czyny (a nie opinie innych), zaczyna się w chwili poznania Julii. To spotkanie i zakazana miłość „od pierwszego wejrzenia” powodują w młodzieńcu prawdziwą przemianę. Przestaje czuć nienawiść do Kapuletów, dojrzewa i z chłopca myślącego o zabawie z Merkucjem i Benwoliem, przeradza się w mężczyznę planującego wspólne życie z ukochaną.

Nie bacząc na niebezpieczeństwo organizuje ślub z Julią, a gdy jej krewny – Tybalt – wyzywa go do walki, Romeo mówi: „Klnę się, żem nigdy obelg ci nie czynił; / Sprzyjam ci, owszem, bardziej, niżeś zdolny / Pomyśleć o tym, nie znając powodu. / Uspokój się więc, zacny Kapulecie, / Którego imię milsze mi niż moje” (niespodziewana odmowa dziwi bardzo jego przyjaciół). Decyduje się na starcie dopiero wówczas, gdy Kapulet zabija Merkucja. Przechyla to czarę rozpaczy i Monteki postanawia walczyć z zabójcą: „Precz, pobłażliwa teraz łagodności! / Płomiennooka furio, ty mną kieruj! / Tybalcie, odbierz nazad swoje "podły "; / Zwracam ci, co mi dałeś! Duch Merkucja / Wznosi się ponad naszymi głowami / Dopominając się za swoją twojej. / Ty lub ja albo oba musim legnąć”.

W wyniku nieprzychylnego zrządzenia losu Monteki zostaje skazany na banicję (łamie prawo Księcia, który zakazał walk na ulicy) i musi uciekać do Mantui. Odchodząc od zmysłów, czeka tam na wiadomości od Ojca Laurentego, który miał go poinformować o okolicznościach sprzyjających powrotowi.

W obliczu nieszczęścia wygnania i na wieść o śmierci Julii, Romeo staje się w pełni dojrzałym mężczyzną. Pod maską spokoju, energicznie i skrupulatnie planuje swe samobójstwo (kupuje od Aptekarza truciznę).

Romea można nazwać bohaterem tragicznym. Jego tragizm nie polega jednak, jak to było u bohaterów tragedii starożytnych, na istnieniu fatum, lecz na pomyłkach i nieprzychylności losu. W miarę rozwoju akcji przeobraził się z niezaradnego życiowo samotnika, w spokojnego, zaradnego mężczyznę. Polańczyk pisze: „Wewnętrzna przemiana bohatera możliwa jest dopiero dzięki autentycznej miłości, na której mu naprawdę zależy, o nią walczy i dla niej gotów jest wszystko poświęcić”.

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Romeo i Julia” - streszczenie szczegółowe
Romeo Monteki - charakterystyka postaci
Julia Kapulet - charakterystyka postaci
Struktura i kompozycja „Romea i Julii”
Dramat szekspirowski a dramat antyczny na przykładzie „Romea i Julii”
Czas i miejsce akcji „Romea i Julii”
Biografia Williama Szekspira (właść. William Shakespeare)
Motywy w dramacie „Romeo i Julia” Szekspira
Romeo i Julia, czyli ponadczasowi, tragiczni kochankowie
Charaktarystyka bohaterów drugoplanowych
Kalendarium życia i twórczości Szekspira
Twórczość Williama Szekspira
Nawiązania do „Romea i Julii” w kulturze
Opinie o Szekspirze
Najwazniejsze cytaty z „Romea i Julii”
Plan wydarzeń „Romea i Julii”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies