Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Romeo i Julia
Benwolio o naturze miłości: „Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza”.
O mentalności człowieka o naturze samotnika, outsidera: „(…) próżno szukać / Takiego, co być nie chce znaleziony”.
Romeo o poglądach osób, nie mających doświadczenia w omawianej kwestii:: „Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył rany” oraz „Nie możesz mówić tam, gdzie nic nie czujesz”.
O miłości silniejszej niż przeciwności losu, niż konwenanse społeczne, o miłości ponad wszystko: „Bo mi ość nie zna żadnych tam i granic; / A co potrafi, na to się i waży;”
Gorzkie stwierdzenie o sobie: „Jestem igraszką losu!”
Julia o sile i czarze miłości: „Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą, / Pod inną nazwą równie by pachniało.”
„Przyjdź nocy czuła, cicha, czarnobrewa, daj mi Romea / A kiedy już umrę, weź go i potnij na małe gwiazdeczki, / co tak upiększą twych niebios oblicze, / że świat cały zakocha się w nocy i czcić przestaną jaskrawy blask słońca...”
Laurenty o pośpiechu: „Zdradne są kroki za spiesznie podjęte”.
O ciemnych stronach gwałtownych uczuć i uciech: „Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny; / Są one na kształt prochu zatlonego, / Co wystrzeliwszy gaśnie. Miód jest słodki, / Lecz słodkość jego graniczy z ckliwością / I zbytkiem smaku zabija apetyt”.
Uniwersalna refleksja Marty: „Wszystko na tym świecie / Kończy się śmiercią”.
Pani Kapulet o żalu i miłości: „(…) pewien żal może dowodzić / Wielkiej miłości, ale wielkość żalu / Dowodzi pewnej płytkości pojęcia”.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Najwazniejsze cytaty z „Romea i Julii”
Autor: Jakub RudnickiBenwolio o naturze miłości: „Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza”.
O mentalności człowieka o naturze samotnika, outsidera: „(…) próżno szukać / Takiego, co być nie chce znaleziony”.
Romeo o poglądach osób, nie mających doświadczenia w omawianej kwestii:: „Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył rany” oraz „Nie możesz mówić tam, gdzie nic nie czujesz”.
O miłości silniejszej niż przeciwności losu, niż konwenanse społeczne, o miłości ponad wszystko: „Bo mi ość nie zna żadnych tam i granic; / A co potrafi, na to się i waży;”
Gorzkie stwierdzenie o sobie: „Jestem igraszką losu!”
Julia o sile i czarze miłości: „Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą, / Pod inną nazwą równie by pachniało.”
„Przyjdź nocy czuła, cicha, czarnobrewa, daj mi Romea / A kiedy już umrę, weź go i potnij na małe gwiazdeczki, / co tak upiększą twych niebios oblicze, / że świat cały zakocha się w nocy i czcić przestaną jaskrawy blask słońca...”
Laurenty o pośpiechu: „Zdradne są kroki za spiesznie podjęte”.
O ciemnych stronach gwałtownych uczuć i uciech: „Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny; / Są one na kształt prochu zatlonego, / Co wystrzeliwszy gaśnie. Miód jest słodki, / Lecz słodkość jego graniczy z ckliwością / I zbytkiem smaku zabija apetyt”.
Uniwersalna refleksja Marty: „Wszystko na tym świecie / Kończy się śmiercią”.
Pani Kapulet o żalu i miłości: „(…) pewien żal może dowodzić / Wielkiej miłości, ale wielkość żalu / Dowodzi pewnej płytkości pojęcia”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies