Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faust
W 1816 zmarła jego żona, Christiana. Dom poety zaczęła prowadzić Otylia Pogwish, która w roku 1817 została żoną jego syna, Augusta. W tym samym roku Goethe zrezygnował z funkcji dyrektora teatru dworskiego i zajął się kontrolą instytucji naukowych i artystycznych.
Ostatnie lata życia poświęcił przede wszystkim na pracę nad II częścią „Fausta”. W roku 1823 siedemdziesięcioczteroletni pisarz poznał Ulrykę von Levetzow. Zauroczony młodziutką, dziewiętnastoletnią panną, poprosił księcia, aby w jego imieniu wystąpił z prośbą o rękę dziewczyny. Otrzymał negatywną odpowiedź i do domu wrócił schorowany i wstrząśnięty. Swoje uczucia zawarł w „Trylogii namiętności”. Pocieszenie znajduje w znajomości z Marią Szymanowską, polską pianistką, której gra koiła nerwy poety. W 1825 roku sprzedał prawa do edycji swoich dzieł wydawnictwu Cotta.
W 1829 roku Goethe pracuje nad ostateczną wersją „Lat wędrówki Wilhelma Meistra, czyli o wyrzeczeniu”. W 1830 roku stracił jedynego syna, który zmarł w czasie podróży do Włoch. W 1831 roku poeta zakończył pracę nad II częścią „Fausta”, opieczętował rękopis z zaleceniem, aby dramat został wydany dopiero po jego śmierci.
14 marca 1832 roku, podczas przejażdżki, pisarz zaziębił się i zaczął gorączkować. Umarł w czwartek 22 marca 1832 roku. W cztery dni później odbył się pogrzeb Goethego, a jego ciało złożono obok trumny Schillera w grobowcu książęcym w Weimarze.
strona: 1 2 3 4 5
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Johann Wolfgang Goethe – biografia
Autor: Dorota BlednickaW 1816 zmarła jego żona, Christiana. Dom poety zaczęła prowadzić Otylia Pogwish, która w roku 1817 została żoną jego syna, Augusta. W tym samym roku Goethe zrezygnował z funkcji dyrektora teatru dworskiego i zajął się kontrolą instytucji naukowych i artystycznych.
Ostatnie lata życia poświęcił przede wszystkim na pracę nad II częścią „Fausta”. W roku 1823 siedemdziesięcioczteroletni pisarz poznał Ulrykę von Levetzow. Zauroczony młodziutką, dziewiętnastoletnią panną, poprosił księcia, aby w jego imieniu wystąpił z prośbą o rękę dziewczyny. Otrzymał negatywną odpowiedź i do domu wrócił schorowany i wstrząśnięty. Swoje uczucia zawarł w „Trylogii namiętności”. Pocieszenie znajduje w znajomości z Marią Szymanowską, polską pianistką, której gra koiła nerwy poety. W 1825 roku sprzedał prawa do edycji swoich dzieł wydawnictwu Cotta.
W 1829 roku Goethe pracuje nad ostateczną wersją „Lat wędrówki Wilhelma Meistra, czyli o wyrzeczeniu”. W 1830 roku stracił jedynego syna, który zmarł w czasie podróży do Włoch. W 1831 roku poeta zakończył pracę nad II częścią „Fausta”, opieczętował rękopis z zaleceniem, aby dramat został wydany dopiero po jego śmierci.
14 marca 1832 roku, podczas przejażdżki, pisarz zaziębił się i zaczął gorączkować. Umarł w czwartek 22 marca 1832 roku. W cztery dni później odbył się pogrzeb Goethego, a jego ciało złożono obok trumny Schillera w grobowcu książęcym w Weimarze.
strona: 1 2 3 4 5
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies