Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Giaur
W „Giaurze” Byron daje przykład negatywnego i tchórzliwego zachowania narodu, któremu odebrano wolność. Na przykładzie Grecji, zniewolonej przez Turków, poeta przedstawił czytelnikom swe poparcie dla idei wolności i walki o niepodległość. Był zdania, że nigdy żadna siła nie zdoła pogrzebać ducha swobody w człowieku, chyba że on sam się podda.
Skontrastował obraz dawnej Grecji, czasy chwały i potęgi, z jej współczesnym stanem. Przypomniał heroiczną walkę Spartan w termopilskim wąwozie, gdy pod dowództwem króla Leonidasa bohatersko bronili się przed Persami. Przechodząc potem do opisu degradacji ducha w niewoli, opisał życie Greków mu współczesnych, naginających głowy do łańcucha niewoli Turków.
Utwór ukazał się w Polsce po klęsce powstania listopadowego, gdy kraj był nękany ciągłymi represjami, a duża część jego mieszkańców udawała się na emigrację. Solecki pisze: „Te związki widział i sam Mickiewicz. Własne tłumaczenie Giaura wydał w 1835 r. w Paryżu, ale żeby przemycić utwór do kraju, trzeba było uciec się do mistyfikacji. Z okładek usunięto pierwszą i ostatnią stronę, by znikł Paryż jako miejsce druku. (...) Dodano też informację, że druku dokonano we Wrocławiu w 1829 r., a więc jeszcze przed powstaniem listopadowym”.
Byron był zdania, że trzeba brać przykład z historii, pamiętać o potędze swego narodu, ponieważ: „Walka o wolność, gdy się raz zaczyna / krwią ojca spada dziedzictwem na syna”. Cytat ten jest odbiciem przekonań poety, który twierdził, że potomkowie powinni kontynuować idee wolnościowe i dążenia swych przodków, myśląc o ostatecznym zwycięstwie.
Starał się uzmysłowić czytelnikom w początkowym fragmencie „Giaura”, iż rezultat działania nie jest tak ważny jak świadomość, że się je podjęło. Liczy się fakt, iż podjęło się walkę, a nie skuliło i czekało na inicjatywę innych.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Walka o wolność, gdy się raz zaczyna, / Z ojca krwią spada dziedzictwem na syna”, czyli byronowskie rozważania o wolności
W „Giaurze” Byron daje przykład negatywnego i tchórzliwego zachowania narodu, któremu odebrano wolność. Na przykładzie Grecji, zniewolonej przez Turków, poeta przedstawił czytelnikom swe poparcie dla idei wolności i walki o niepodległość. Był zdania, że nigdy żadna siła nie zdoła pogrzebać ducha swobody w człowieku, chyba że on sam się podda.
Skontrastował obraz dawnej Grecji, czasy chwały i potęgi, z jej współczesnym stanem. Przypomniał heroiczną walkę Spartan w termopilskim wąwozie, gdy pod dowództwem króla Leonidasa bohatersko bronili się przed Persami. Przechodząc potem do opisu degradacji ducha w niewoli, opisał życie Greków mu współczesnych, naginających głowy do łańcucha niewoli Turków.
Utwór ukazał się w Polsce po klęsce powstania listopadowego, gdy kraj był nękany ciągłymi represjami, a duża część jego mieszkańców udawała się na emigrację. Solecki pisze: „Te związki widział i sam Mickiewicz. Własne tłumaczenie Giaura wydał w 1835 r. w Paryżu, ale żeby przemycić utwór do kraju, trzeba było uciec się do mistyfikacji. Z okładek usunięto pierwszą i ostatnią stronę, by znikł Paryż jako miejsce druku. (...) Dodano też informację, że druku dokonano we Wrocławiu w 1829 r., a więc jeszcze przed powstaniem listopadowym”.
Byron był zdania, że trzeba brać przykład z historii, pamiętać o potędze swego narodu, ponieważ: „Walka o wolność, gdy się raz zaczyna / krwią ojca spada dziedzictwem na syna”. Cytat ten jest odbiciem przekonań poety, który twierdził, że potomkowie powinni kontynuować idee wolnościowe i dążenia swych przodków, myśląc o ostatecznym zwycięstwie.
Starał się uzmysłowić czytelnikom w początkowym fragmencie „Giaura”, iż rezultat działania nie jest tak ważny jak świadomość, że się je podjęło. Liczy się fakt, iż podjęło się walkę, a nie skuliło i czekało na inicjatywę innych.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies