Nowele Orzeszkowej - bohaterowie

Charakterystyka Joanny Lipskiej
Joanna Lipska to główna bohaterka noweli Elizy Orzeszkowej pt. „A... B... C...” Jest córką zmarłego nauczyciela – profesora Lipskiego. Nie ma matki, po śmierci ojca zostaje tylko z bratem. Wraz z nim zamieszkuje w jednej z miejskich kamienic, w ubogim i skromnym mieszkaniu. To takiej decyzji zmusza rodzeństwo trudna sytuacja finansowa.

Orzeszkowa początkowo przedstawia bohaterkę jako niepozorną dziewczynę, zwykle biednie odzianą: „Nosiła zawsze czarną wełnianą suknię i czarny kapelusz, ani ozdobny, ano modny, lecz spod którego widać było gęstwinę ślicznych włosó... więcej

* * *
Charakterystyka Eweliny Krzyckiej
Ewelina Krzycka to tytułowa „Dobra pani”, „kobieta około czterdziestoletnia, jeszcze piękna brunetka, wysoka i czarno ubrana”, bezdzietna wdowa. Często popada w zadumę, bywa melancholijna i smutna. Tylko jakiś szczególny prezent – dar losu może ją uszczęśliwić, wówczas ożywia się i wyraźnie pięknieje. W Ongrodzie nie czuje się dobrze, dręczy ją prowincjonalna nuda. Chciałaby udzielać się charytatywnie, ale w miasteczku nie ma żadnych akcji filantropijnych. Ogranicza się więc do dawania jałmużny, jednak ta forma pomocy nie satysfakcjonuje majętnej wdowy. ... więcej

* * *
Charakterystyka panny Czernickiej
Panna Czernicka to jedna z bohaterek noweli Elizy Orzeszkowej pt. „Dobra pani”. W domu Krzyckiej pełni funkcję garderobianej. Pani Ewelina nazywa ją Czernisią: „W mgnieniu oka pośpiesznym bardzo krokiem weszła kobieta trzydziestoletnia, w czarną, obcisłą suknię ubrana, chuda, z cerą ciemną i zwiędłą, z czarnymi włosami spiętymi z tyłu głowy wysokim, szylkretowym grzebieniem.”

We wczesnej młodości była ładną panną, mieszkała w szlacheckiej okolicy i podkochiwał się w niej chłopak z sąsiedztwa. Niebawem zamierzała wyjść za niego za mąż, ale wcześniej na leś... więcej

* * *
Charakterystyka Heli
Losy małej Heli wyznaczają oś fabularną noweli Orzeszkowej, stanowią również pretekst do rozważań na temat wychowania, działalności filantropijnej, natury ludzkiej i szczęścia. Dziewczynka, jako pięciolatka, pojawia się w domu pani Eweliny Krzyckiej. Majętną damę oczarowuje uroda dziecka: „Koralowe usteczka drżały i krzywiły się do płaczu, wielkie szafirowe źrenice paliły się od zdumienia i ciekawości, a ślicznie wykrojone czoło otaczały gęste, gęste włosy z barwą i gorącymi połyskami ciemnego złota.”

Hela jest sierotą. Jej ojciec (murarz) spadł z rusztowania i zgin�... więcej

* * *
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Dobrej pani”
Janowa – żona mularza (murarza), barczysta i silna kobieta, ciotka Heli, matka Wicka, Kaśki i Marylki, uczynna i wrażliwa Wraz z mężem wychowywała Helę po śmierci jej rodziców. Przyprowadziła dziewczynkę do pani Eweliny Krzyckiej.

Jan – mąż Janowej, „krępy, silny człowiek, z głową nastrzępioną twardymi jak sierść, a jak las gęstymi włosy”, gospodarny i dbały o dom.

Marylka, Kaśka i Wicek – rodzeństwo, dzieci Jana i Janowej. Wicek liczy około dwunastu lat i uczęszcza do szkoły, dziewczynki mają od ośmiu do dziesięciu lat. Rodzeństwo drwi z ... więcej

* * *
Romuald Traugutt - charakterystyka
Romuald Traugutt jest jedną z czołowych postaci noweli Elizy Orzeszkowej pt. „Gloria victis”. To bohater historyczny, postać autentyczna. Leśne drzewa (z perspektywy narratora) przedstawiają go jako czarnowłosego mężczyznę „.(...) z oczyma myśliciela i uśmiechem dziecka. Oczy miał mądre, smutne podobno bratem bliźniaczym mądrości bywa u ludzi smutek – uśmiech świeży perłowy, z kroplą słodyczy dziecięcej albo niewieściej.”

Traugutt w czasie powstania na Litwie dowodził oddziałem kobryńskim, walczył w lasach horeckich. Autorka prezentuje go jako id... więcej

* * *
Marian Tarłowski - - charakterystyka
Marian Tarłowski – jeden z głównych bohaterów noweli „Gloria victis”, starszy brat Anielki Tarłowskiej. Pochodził z odległych stron Polesia litewskiego. Fascynowała go idea nauki, „był młodym uczonym (...) Mógłby był na szerokim śwecie wstępować na drogi wysokie. Wstąpił na niziutką. Przybył w te strony, aby swą myśl i wiedzę rozdawać maluczkim (...)”.

Nie miał rodziców – on i Aniela byli sierotami. Jako rodzeństwo wzajemnie się wpierali, spędzali razem mnóstwo czasu. Byli do siebie bardzo podobni: „Przywiózł ze sobą dziewczynę, siostr�... więcej

* * *
Jagmin - charakterystyka
Jagmin to jeden z bohaterów noweli „Gloria victis”, dowódca jazdy, młodzieniec o wyniosłej postawie i „czarnym, iskrzącym się oku. Młody Herkules z kształtów, Scypio rzymski z rysów.” Wcielenie męskiej urody.

Pochodził z terenów Polesia litewskiego i na wieść o powstaniu, przyłączył się do oddziału partyzantów. Doskonały żołnierz, odważny i waleczny. Przyjaźnił się z Marianem Tarłowskim i podkochiwał w jego siostrze Anieli. Wspólnie, we trójkę, spędzali czas. Jagmin nigdy nie ośmielił się otwarcie wyznać Anielce swoich uczuć. Gdy ruszał w bój, z... więcej

* * *
Anielka Tarłowska - charakterystyka
Anielka Tarłowska jest jedyną postacią kobiecą wspomnianą kartach „Glorii victis”. Autorka prezentuje ją jako młodszą siostrą Mariana Tarłowskiego. Marian i Anielka nie mieli bliskich „byli na świecie tylko we dwoje”, ale wzajemnie się wspierali i pomagali sobie: „I kochaliż się, kochali! (...) Pracowali razem. Brat uczył siostrę, siostra pomagała bratu i zawsze byli razem, we dwoje: w szkole, w domu, na ulicach miasteczka, na drogach polnych i leśnych.”

Anielka wyglądem bardzo przypominała brata: „Ta sam drobność wzrostów, wątłość kształ... więcej

* * *
Tadeusz – charakterystyka
Orzeszkowa prezentuje tytułowego bohatera – Tadeusza jako dwuletniego chłopca. „Urodził się na Gromniczną i miał dwa lata i dwadzieścia dwa tygodnie wieku swego. Od roku przeszło nie ssał już piersi matczynej, natomiast codziennie (...) przypinał się z całej mocy do brzegu garnka, który matka przy ustach mu trzymała, i pił mleko powoli, z lubością, z rozstawionymi krótkimi palcami rąk, z wydobytym spod radna kolanem i z głuchym postękiwaniem, objawiającym doskonałe zadowolenie i głęboko uczuwaną błogość.”

Miał jasne włosy i brązową od słońca skórę. Turkusowe oczy ś... więcej

* * *
Charakterystyka pozostałych bohaterów noweli „Tadeusz”
Chwedora – żona parobka Klemensa, matka Tadeusza - „była to chłopka młoda, wysoka, silna, ze skórą twarzy i rąk grubą i ciemną (...). Przez tę grubą i ciemną skórę jej policzków przebijały się silne rumieńce; z niskim czołem, małym zadartym nosem i grubymi wargami, jako też z szerokimi bary i dużymi, płaskimi stopy – nie była wcale piękną, lecz biły z niej zdrowie, siła i hożość.”

Ubierała się w krótką, kolorową spódnicę, szarą, grubą koszulę i pasiasty fartuch. Na szyi zawieszała brązowy, święcony medalik, głowę okrywała chustą w czerwone kwiaty,... więcej

* * *

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies