Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Świętoszek
Orgon jest postaciÄ… zÅ‚ożonÄ…. Z treÅ›ci dramatu wynika, że za mÅ‚odu byÅ‚ walczÄ…cym u boku króla czÅ‚owiekiem. Przed rozpoczÄ™ciem akcji ÅšwiÄ™toszka byÅ‚ czÅ‚owiekiem racjonalnym i szanowanym przez rodzinÄ™. Można przypuszczać, że z wiekiem zapragnÄ…Å‚ zbliżyć siÄ™ do Boga i poszukiwaÅ‚ osoby, która mu to uÅ‚atwi. Na swoje nieszczęście poznaÅ‚ Tartuffe’a. Orgon bardzo dÅ‚ugo pozostawaÅ‚ pod wpÅ‚ywem swojego przyjaciela. Mężczyzna dawaÅ‚ siÄ™ manipulować ÅšwiÄ™toszkowi, który skłóciÅ‚ go z rodzinÄ…. DoszÅ‚o nawet do tego, że Orgon postanowiÅ‚ zÅ‚amać wczeÅ›niej dane sÅ‚owo Waleremu i ofiarować Tartuffe’owi rÄ™kÄ™ swojej córki Marianny. Naiwnie zaÅ›lepiony powierzchownÄ… pobożnoÅ›ciÄ… swojego goÅ›cia zwierzyÅ‚ mu siÄ™ ze swoich najwiÄ™kszych tajemnic, a w akcie zÅ‚oÅ›ci na swojego syna uczyniÅ‚ ze ÅšwiÄ™toszka jedynego spadkobiercÄ™ swojego majÄ…tku.
Jako gÅ‚owa rodziny jest bardzo stanowczy, a wrÄ™cz uparty. W jego sposobie kierowania domem można dopatrzyć siÄ™ elementów tyranii. NarzuciÅ‚ swojÄ… wolÄ™ Mariannie, każąc jej wyjść za Tartuffe’a i pozostaÅ‚ nieubÅ‚agany w tej kwestii, co Å›wiadczyÅ‚o także o jego egoizmie. W kontaktach z synem byÅ‚ bardzo wybuchowy. Po jednej z kłótni (o ÅšwiÄ™toszka, oczywiÅ›cie), przepÄ™dza Damisa z domu i wydziedzicza go.
Jego zaÅ›lepienie Tartuffe’em trwaÅ‚o do momentu, gdy sam, na wÅ‚asne oczy przekonaÅ‚ siÄ™, kim naprawdÄ™ byÅ‚ ÅšwiÄ™toszek. Jego przeszÅ‚ość uratowaÅ‚a go przed teraźniejszoÅ›ciÄ…. Za zasÅ‚ugi wobec króla wszelkie umowy i dokumenty dziaÅ‚ajÄ…ce na jego niekorzyść zostaÅ‚y unieważnione przez ksiÄ™cia.
Tak postać tÄ™ scharakteryzowaÅ‚ Jerzy Adamski: „Orgon, który ma ideaÅ‚y, który uparcie broni raz powziÄ™tych, gÅ‚Ä™bokich przekonaÅ„, przegrywa; doprowadza siebie i innych do ruiny”.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Charakterystyka Orgona
Autor: Karolina MarlêgaOrgon jest postaciÄ… zÅ‚ożonÄ…. Z treÅ›ci dramatu wynika, że za mÅ‚odu byÅ‚ walczÄ…cym u boku króla czÅ‚owiekiem. Przed rozpoczÄ™ciem akcji ÅšwiÄ™toszka byÅ‚ czÅ‚owiekiem racjonalnym i szanowanym przez rodzinÄ™. Można przypuszczać, że z wiekiem zapragnÄ…Å‚ zbliżyć siÄ™ do Boga i poszukiwaÅ‚ osoby, która mu to uÅ‚atwi. Na swoje nieszczęście poznaÅ‚ Tartuffe’a. Orgon bardzo dÅ‚ugo pozostawaÅ‚ pod wpÅ‚ywem swojego przyjaciela. Mężczyzna dawaÅ‚ siÄ™ manipulować ÅšwiÄ™toszkowi, który skłóciÅ‚ go z rodzinÄ…. DoszÅ‚o nawet do tego, że Orgon postanowiÅ‚ zÅ‚amać wczeÅ›niej dane sÅ‚owo Waleremu i ofiarować Tartuffe’owi rÄ™kÄ™ swojej córki Marianny. Naiwnie zaÅ›lepiony powierzchownÄ… pobożnoÅ›ciÄ… swojego goÅ›cia zwierzyÅ‚ mu siÄ™ ze swoich najwiÄ™kszych tajemnic, a w akcie zÅ‚oÅ›ci na swojego syna uczyniÅ‚ ze ÅšwiÄ™toszka jedynego spadkobiercÄ™ swojego majÄ…tku.
Jako gÅ‚owa rodziny jest bardzo stanowczy, a wrÄ™cz uparty. W jego sposobie kierowania domem można dopatrzyć siÄ™ elementów tyranii. NarzuciÅ‚ swojÄ… wolÄ™ Mariannie, każąc jej wyjść za Tartuffe’a i pozostaÅ‚ nieubÅ‚agany w tej kwestii, co Å›wiadczyÅ‚o także o jego egoizmie. W kontaktach z synem byÅ‚ bardzo wybuchowy. Po jednej z kłótni (o ÅšwiÄ™toszka, oczywiÅ›cie), przepÄ™dza Damisa z domu i wydziedzicza go.
Jego zaÅ›lepienie Tartuffe’em trwaÅ‚o do momentu, gdy sam, na wÅ‚asne oczy przekonaÅ‚ siÄ™, kim naprawdÄ™ byÅ‚ ÅšwiÄ™toszek. Jego przeszÅ‚ość uratowaÅ‚a go przed teraźniejszoÅ›ciÄ…. Za zasÅ‚ugi wobec króla wszelkie umowy i dokumenty dziaÅ‚ajÄ…ce na jego niekorzyść zostaÅ‚y unieważnione przez ksiÄ™cia.
Tak postać tÄ™ scharakteryzowaÅ‚ Jerzy Adamski: „Orgon, który ma ideaÅ‚y, który uparcie broni raz powziÄ™tych, gÅ‚Ä™bokich przekonaÅ„, przegrywa; doprowadza siebie i innych do ruiny”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies