Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Świętoszek
Motyw przemiany
Przemiana najbardziej uwidoczniona jest na przykÅ‚adzie Orgona. CzÅ‚owiek ten zmieniÅ‚ siÄ™ nie do poznania od momentu, gdy poznaÅ‚ Tartuffe’a. Tak o swoim panu mówi Doryna:
„ByÅ‚ to wprzód czÅ‚owiek z duszÄ… roztropnÄ… i godnÄ…,
W sÅ‚użbach króla okazaÅ‚ tÄ™gość niezawodnÄ… –
Teraz, odkÄ…d Tartuffe’em swym przejÄ…Å‚ siÄ™ caÅ‚y,
Od tego czasu chodzi niby ogÅ‚upiaÅ‚y”.
Orgon przechodzi przemianę ponownie, gdy przekonuje się o prawdziwej naturze Świętoszka. Wtedy zdaje sobie sprawę ze swojej naiwności i łatwowierności.
Motyw rodziny
Rodzina Orgona to główni bohaterowie dramatu. Jego druga żona – Elmira jest kobietÄ… piÄ™knÄ… i mÅ‚odÄ…, podobnie jak córka – Marianna. Syn – Damis jest mÅ‚odzieÅ„cem porywczym i skorym do awantur. Matka Orgona – Pani Pernelle stoi murem za swoim synem, ale jeszcze bardziej wspiera Tartuffe’a. Mąż Elmiry – Kleant sÅ‚uży rodzinie swoimi racjonalnymi radami, a sÅ‚użąca Doryna jest traktowana na równi z pozostaÅ‚ymi domownikami. MałżeÅ„stwo Orgona i Elmiry, pomimo różnicy wieku małżonków, wydaje siÄ™ być udane. Macocha żyje w przyjaźni ze swoimi przybranymi dziećmi, których jest rówieÅ›niczkÄ…. Orgon to niekwestionowana gÅ‚owa rodziny, a swoje rzÄ…dy sprawuje niekiedy w sposób przypominajÄ…cy tyraniÄ™.
Motyw obłudy
ObÅ‚uda jest głównÄ… cechÄ… Tartuffe’a. Jego faÅ‚szywa pobożność sÅ‚uży mu jedynie jako kamuflaż prawdziwych intencji. Bez skrupułów dziÄ™ki swoim kÅ‚amstwom zyskuje coraz wiÄ™ksze uznanie w oczach Orgona. Jego obÅ‚uda jest dostrzegana i negowana przez domowników, ale Tartuffe nie przejmuje siÄ™ tym. FaÅ‚szywa pobożność, kÅ‚amstwo, dwulicowość, bezczelność, brak zahamowaÅ„ to cechy, które, poza obÅ‚udÄ…, charakteryzujÄ… ÅšwiÄ™toszka.
Motyw kary
KarÄ… dla Orgona za jego Å‚atwowierność i bezkrytyczne zaufanie wobec Tartuffe’a byÅ‚a utrata caÅ‚ego majÄ…tku. Pomimo usilnych staraÅ„ caÅ‚ej rodziny, mężczyzna uparcie wierzyÅ‚ ÅšwiÄ™toszkowi i wyszedÅ‚ na tym tragicznie. DziÄ™ki jednak molierowskiemu zakoÅ„czeniu kara Orgona zostaÅ‚a anulowana, ale nie uniknÄ…Å‚ jej Tartuffe, musiaÅ‚ zapÅ‚acić za swoje wieloletnie (jak siÄ™ okazaÅ‚o). ÅšwiÄ™toszek, rozpoznany przez ksiÄ™cia, trafiÅ‚ do wiÄ™zienia.
Motyw wÅ‚adcyMotywy literackie w „ÅšwiÄ™toszku”
Autor: Karolina MarlêgaMotyw przemiany
Przemiana najbardziej uwidoczniona jest na przykÅ‚adzie Orgona. CzÅ‚owiek ten zmieniÅ‚ siÄ™ nie do poznania od momentu, gdy poznaÅ‚ Tartuffe’a. Tak o swoim panu mówi Doryna:
„ByÅ‚ to wprzód czÅ‚owiek z duszÄ… roztropnÄ… i godnÄ…,
W sÅ‚użbach króla okazaÅ‚ tÄ™gość niezawodnÄ… –
Teraz, odkÄ…d Tartuffe’em swym przejÄ…Å‚ siÄ™ caÅ‚y,
Od tego czasu chodzi niby ogÅ‚upiaÅ‚y”.
Orgon przechodzi przemianę ponownie, gdy przekonuje się o prawdziwej naturze Świętoszka. Wtedy zdaje sobie sprawę ze swojej naiwności i łatwowierności.
Motyw rodziny
Rodzina Orgona to główni bohaterowie dramatu. Jego druga żona – Elmira jest kobietÄ… piÄ™knÄ… i mÅ‚odÄ…, podobnie jak córka – Marianna. Syn – Damis jest mÅ‚odzieÅ„cem porywczym i skorym do awantur. Matka Orgona – Pani Pernelle stoi murem za swoim synem, ale jeszcze bardziej wspiera Tartuffe’a. Mąż Elmiry – Kleant sÅ‚uży rodzinie swoimi racjonalnymi radami, a sÅ‚użąca Doryna jest traktowana na równi z pozostaÅ‚ymi domownikami. MałżeÅ„stwo Orgona i Elmiry, pomimo różnicy wieku małżonków, wydaje siÄ™ być udane. Macocha żyje w przyjaźni ze swoimi przybranymi dziećmi, których jest rówieÅ›niczkÄ…. Orgon to niekwestionowana gÅ‚owa rodziny, a swoje rzÄ…dy sprawuje niekiedy w sposób przypominajÄ…cy tyraniÄ™.
Motyw obłudy
ObÅ‚uda jest głównÄ… cechÄ… Tartuffe’a. Jego faÅ‚szywa pobożność sÅ‚uży mu jedynie jako kamuflaż prawdziwych intencji. Bez skrupułów dziÄ™ki swoim kÅ‚amstwom zyskuje coraz wiÄ™ksze uznanie w oczach Orgona. Jego obÅ‚uda jest dostrzegana i negowana przez domowników, ale Tartuffe nie przejmuje siÄ™ tym. FaÅ‚szywa pobożność, kÅ‚amstwo, dwulicowość, bezczelność, brak zahamowaÅ„ to cechy, które, poza obÅ‚udÄ…, charakteryzujÄ… ÅšwiÄ™toszka.
Motyw kary
KarÄ… dla Orgona za jego Å‚atwowierność i bezkrytyczne zaufanie wobec Tartuffe’a byÅ‚a utrata caÅ‚ego majÄ…tku. Pomimo usilnych staraÅ„ caÅ‚ej rodziny, mężczyzna uparcie wierzyÅ‚ ÅšwiÄ™toszkowi i wyszedÅ‚ na tym tragicznie. DziÄ™ki jednak molierowskiemu zakoÅ„czeniu kara Orgona zostaÅ‚a anulowana, ale nie uniknÄ…Å‚ jej Tartuffe, musiaÅ‚ zapÅ‚acić za swoje wieloletnie (jak siÄ™ okazaÅ‚o). ÅšwiÄ™toszek, rozpoznany przez ksiÄ™cia, trafiÅ‚ do wiÄ™zienia.
Idealnym wÅ‚adcÄ… w ÅšwiÄ™toszku jest wzorowany na Ludwiku XIV książę. WÅ‚adca w swojej Å‚askawoÅ›ci wybaczyÅ‚ Orgonowi jego przewinienia, ponieważ pamiÄ™taÅ‚ zasÅ‚ugi mężczyzny wobec niego. W swojej wspaniaÅ‚omyÅ›lnoÅ›ci anulowaÅ‚ też wszelkie umowy wiążące Tartuffe’a z majÄ…tkiem bohatera dramatu. Książę zarzÄ…dziÅ‚ także aresztowanie ÅšwiÄ™toszka, w którym to rozpoznaÅ‚ znanego organom Å›cigania oszusta.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies