Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Świętoszek
Pomimo, że tematyka dzieła jest bardzo poważna, to nie brakuje w nim komizmu i humoru. Zdarzają się sytuacje komiczne, np. Tartuffe zasłaniający pierś Doryny, której widok mógł spowodować u niego powstanie grzesznych myśli; siedzący pod stołem Orgon przekonujący się na własne uszy o zamiarach Świętoszka; Doryna biegająca po scenie i przyciągająca do siebie Mariannę i Walerego.
Świętoszek, jako komedia charakterów obfituje także w komizm postaci, np. Orgon, Pani Pernelle, i sam Tartuffe są nakreśleni w tak przesadny sposób, że wszystko co robią wydaje się być śmieszne. Cechą pióra Moliera, która znalazła także swoje zastosowanie w Świętoszku jest komizm języka. W tej materii bryluje zwłaszcza Doryna, która ciętym humorem kwituje niemal każde wydarzenie w domu, np. tak zareagowała, gdy Tartuffe zakrył jej piersi chustką:
„Ho, ho, coś na zgorszenie pan wrażliwy bardzo,
i zmysły pańskie widać pokusą nie gardzą!
Nie wiem, na co tam panu zaraz idzie chętka,
Lecz ja znów do pożądań nie jestem taka prędka
I choćbyś stał tu nagi od dołu do góry
Nie skusiłby mnie widok całej pańskiej skóry ”
Jedną z najsłynniejszych scen pochodzących ze Świętoszka jest ta, w której Orgon, po powrocie do domu, zapytał Dorynę o to, co działo się w mieszkaniu pod jego nieobecność. Służąca opowiadała mu o chorobie pani Elmiry, ale mężczyzna wciąż jej przerywał wypytując o Tartuffe’a. Gdy kobieta odpowiadała, że Świętoszek ma się dobrze, je za dwóch, śpi bez najmniejszych problemów, jego twarz zdobią rumieńce, a do śniadania pije najlepsze czerwone wino, Orgon nazywa swojego przyjaciela „biedaczkiem”, kompletnie nie przejmując się chorobą żony. Scena ta została sparodiowana w ostatnim akcie. Gdy zdenerwowany Orgon opowiada swojej matce o tym, jak oszukał go Tartuffe, Doryna zadrwiła z niego nazywając go „biedaczkiem”.
Komizm postaci najlepiej uwidoczniony jest u Tartuffe’a. Tytułowy bohater jest tak przedstawiony, że niemal każda jego wypowiedź bawi odbiorcę. Postać można scharakteryzować najprościej jako rubasznego bawidamka, który ukrywa się za maską pobożnego człowieka. Gdy wie, że jest obserwowany przez domowników, zachowuje się jak święty, chociaż w jego słowach łatwo da się wyczuć obłudę.
a) tragicznego
b) postaci
c) słownego
d) sytuacyjnego
Rozwiązanie
„Świętoszka” możemy nazwać komedią:
a) sytuacyjną
b) intryg
c) pouczeń
d) charakterów
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Komizm i humor w „Świętoszku”
Pomimo, że tematyka dzieła jest bardzo poważna, to nie brakuje w nim komizmu i humoru. Zdarzają się sytuacje komiczne, np. Tartuffe zasłaniający pierś Doryny, której widok mógł spowodować u niego powstanie grzesznych myśli; siedzący pod stołem Orgon przekonujący się na własne uszy o zamiarach Świętoszka; Doryna biegająca po scenie i przyciągająca do siebie Mariannę i Walerego.
Świętoszek, jako komedia charakterów obfituje także w komizm postaci, np. Orgon, Pani Pernelle, i sam Tartuffe są nakreśleni w tak przesadny sposób, że wszystko co robią wydaje się być śmieszne. Cechą pióra Moliera, która znalazła także swoje zastosowanie w Świętoszku jest komizm języka. W tej materii bryluje zwłaszcza Doryna, która ciętym humorem kwituje niemal każde wydarzenie w domu, np. tak zareagowała, gdy Tartuffe zakrył jej piersi chustką:
„Ho, ho, coś na zgorszenie pan wrażliwy bardzo,
i zmysły pańskie widać pokusą nie gardzą!
Nie wiem, na co tam panu zaraz idzie chętka,
Lecz ja znów do pożądań nie jestem taka prędka
I choćbyś stał tu nagi od dołu do góry
Nie skusiłby mnie widok całej pańskiej skóry ”
Jedną z najsłynniejszych scen pochodzących ze Świętoszka jest ta, w której Orgon, po powrocie do domu, zapytał Dorynę o to, co działo się w mieszkaniu pod jego nieobecność. Służąca opowiadała mu o chorobie pani Elmiry, ale mężczyzna wciąż jej przerywał wypytując o Tartuffe’a. Gdy kobieta odpowiadała, że Świętoszek ma się dobrze, je za dwóch, śpi bez najmniejszych problemów, jego twarz zdobią rumieńce, a do śniadania pije najlepsze czerwone wino, Orgon nazywa swojego przyjaciela „biedaczkiem”, kompletnie nie przejmując się chorobą żony. Scena ta została sparodiowana w ostatnim akcie. Gdy zdenerwowany Orgon opowiada swojej matce o tym, jak oszukał go Tartuffe, Doryna zadrwiła z niego nazywając go „biedaczkiem”.
Komizm postaci najlepiej uwidoczniony jest u Tartuffe’a. Tytułowy bohater jest tak przedstawiony, że niemal każda jego wypowiedź bawi odbiorcę. Postać można scharakteryzować najprościej jako rubasznego bawidamka, który ukrywa się za maską pobożnego człowieka. Gdy wie, że jest obserwowany przez domowników, zachowuje się jak święty, chociaż w jego słowach łatwo da się wyczuć obłudę.
Szybki test:
Tartuffe zasłaniający pierś Doryny, której widok mógł spowodować u niego powstanie grzesznych myśli; siedzący pod stołem Orgon przekonujący się na własne uszy o zamiarach Świętoszka to przykład komizmu:a) tragicznego
b) postaci
c) słownego
d) sytuacyjnego
Rozwiązanie
„Świętoszka” możemy nazwać komedią:
a) sytuacyjną
b) intryg
c) pouczeń
d) charakterów
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies