Na Łysą Górę spada „deszcz szatanów”. Pośród nich brak Mefistofela. Astarot usprawiedliwia jego nieobecność:

„Zaszedł na grób przyjaciela,
Na grobie Twardowskiego odmawia pacierze.”

Astarot – jeden z piekielnych „książąt”, według wyobrażeń ma postać nagiego anioła w koronie dosiadającego smoka. W lewej dłoni trzyma węża.

Szatan, przed wybiciem północy, rozkazuje sługom wyczyścić wszystkie tryby fantastycznego zegara, sprawdzić, czy czarodziejski mechanizm odmierzający od wieków czas, nie popsuł się. Następnie mówi:

„Liczcie wieki, dnie, lata...”

Po chwili Gehenna obwieszcza dziewiętnasty wiek. Szatan dokonuje rachuby minionych lat. Wspomina o cierpieniach świata i wyrokuje o nadchodzącym stuleciu. Zapowiada, iż będą to szczęśliwe chwile dla diabelskich mocy. Oznajmia Mefistofelowi jego misję: ma się udać do jednego z narodów (do narodu polskiego) i wspomagać go, bowiem kraj ten wkrótce powstanie do walki:

„Pomóż im – oni mają walkę rozpoczynać.
Taką, jakąśmy niegdyś z panem niebios wiedli.
Oni się będą modlić, zabijać, przeklinać.”

Gehenna – inaczej Dolina Hinnom, dolina wyznaczająca granice Jerozolimy. Pierwotnie było to wysypisko śmieci, później miejsce kremacji zwłok przestępców, składano tam również ofiary z ludzi. Gehenna – w ujęciu biblijnym – to synonim piekła, potępienia i wiecznych cierpień, kojarzy się nie tylko z bólem fizycznym, ale i mękami psychicznymi. W Kordianie występuje jako imię – nazwa osobowa.

Mefistofel proponuje jednak w pierwszym dniu nowego wieku „stworzyć ludzi do rządu”. Z kotła wypełnionego wrzącymi gazami wyłaniają się kolejno sylwetki późniejszych przywódców powstania listopadowego. Jako pierwszy pojawia się duch generała Grzegorza Józefa Chłopickiego. Szatan ironizuje, iż wódz będzie nosił „sprzeczne z naturą nazwisko” .

Następnym jest książę Adam Czartoryski - „wyszedł jakiś człowiek godny”, jego nazwisko wywodzi się od samego Czarta. Kolejny to Jan Zygmunt Skrzynecki. Po nim wyłania się duch Juliana Ursyna Niemcewicza:
„Starzec, jak skowronek,
Zastygły pod wspomnień bryłą,
Na pół zastygłą, przegniłą.”

Szatani przyspieszają dzieła „tworzenia” ludzi władzy i z oparów wynurza się tłum – korpus oficerski Królestwa Polskiego i posłowie (na sejm powstańczy), a wśród nich postać blada o uwiędłej twarzy – Joachim Lelewel oraz twór o twarzy „okropnej poczwary” – Jan Stefan Krukowiecki.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11  

Szybki test:

Janek szył buty królewskim:
a) chartom
b) ogarom
c) wyżłom
d) psom myśliwskim
Rozwiązanie

W podarku dla papieża Kordian ma:
a) kielich
b) zdjęcie Kościuszki
c) szlachecką szablę
d) garść ziemi
Rozwiązanie

Dziewiętnasty wiek obwieszcza:
a) Gehenna
b) Chór Aniołów
c) Astarot
d) Mefistofel
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Kordian” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Kordiana” w pigułce	Geneza „Kordiana” Juliusz Słowacki życiorys Obraz polskiego społeczeństwa w „Kordianie” Słowackiego (sąd nad Polakami) Losy Kordiana Artyzm „Kordiana” - stylistyka i język Konflikt wartości w „Kordianie” Słowackiego Spór Słowackiego i Mickiewiczem o rolę poezji „Kordian” jako dramat romantyczny Kompozycja i struktura „Kordiana” Obraz narodów europejskich w „Kordianie” O roli poety i poezji w „Kordianie” Motyw spisku w „Kordianie” Słowackiego Plan wydarzeń „Kordiana” Nawiązania historyczne „Kordiana” - powstanie listopadowe i jego słynne bitwy „Kordian” na deskach teatrów – najciekawsze inscenizacje i opinie o nich Skok Kordiana w aspekcie historycznym Twórczość Słowackiego - kalendarium Krytyka literacka o „Kordianie” Najważniejsze cytaty z „Kordiana” Słowackiego Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Kordiana - kliniczny przypadek romantyka „Kordian” charakterystyka pozostałych bohaterów

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies