Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Kordian
Car Mikołaj I – Słowacki w Kordianie wspomina koronację i zaprzysiężenie rosyjskiego cesarza na króla Polski, ukazuje również nastroje przed i pokoronacyjne. Lud stolicy nie cieszy się z nowego władcy, bo oznacza to utratę wolności i tożsamości narodowej, podporządkowanie obcemu mocarzowi. Wyrazicielami tych poglądów są Szlachcic, Żołnierz i Szewc. Nowy monarcha wydaje się mieć surowe oblicze. Kraj obiegają wieści o jego tyrani: represjach stosowanych wobec nieposłusznych obywateli, masowych wywózkach na Sybir - prześladowaniach wrogów caratu. Despotyzm jego rządów zaznacza się w momencie skazania Kordiana na śmierć, mimo iż żołnierz bohatersko ocalił swój honor. Mikołaj nie zgadza się wówczas z decyzją brata - Konstantego, któremu Podchorąży podlega. W ten sposób podważa autorytet Księcia i ignoruje jego opinię jako równoległego rządcy (Konstanty sprawował faktyczną władzę w Królestwie).
Dochodzi do konfrontacji między przywódcami i burzliwej kłótni. Bracia „zarzucają się” wzajemnymi pretensjami, wśród których pojawia się i ta dotycząca tronu. Korona pierwotnie należała się Konstantemu (jako starszemu) ale „sprzedał” ją Mikołajowi (na życzenie najstarszego z braci – Aleksandra I, wcześniejszego króla Polski). Problem sukcesji tronu jest źródłem konfliktu pomiędzy tymi dwoma postaciami. Ostatecznie Mikołaj musi ulec i podpisać akt ułaskawienia dla Kordiana, ponieważ Konstanty grozi użyciem podległej mu armii i zbiorowym buntem: „Car: Brat przeprasza...”
strona: 1 2 3 4
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
„Kordian” charakterystyka pozostałych bohaterów
Autor: Ewa PetniakCar Mikołaj I – Słowacki w Kordianie wspomina koronację i zaprzysiężenie rosyjskiego cesarza na króla Polski, ukazuje również nastroje przed i pokoronacyjne. Lud stolicy nie cieszy się z nowego władcy, bo oznacza to utratę wolności i tożsamości narodowej, podporządkowanie obcemu mocarzowi. Wyrazicielami tych poglądów są Szlachcic, Żołnierz i Szewc. Nowy monarcha wydaje się mieć surowe oblicze. Kraj obiegają wieści o jego tyrani: represjach stosowanych wobec nieposłusznych obywateli, masowych wywózkach na Sybir - prześladowaniach wrogów caratu. Despotyzm jego rządów zaznacza się w momencie skazania Kordiana na śmierć, mimo iż żołnierz bohatersko ocalił swój honor. Mikołaj nie zgadza się wówczas z decyzją brata - Konstantego, któremu Podchorąży podlega. W ten sposób podważa autorytet Księcia i ignoruje jego opinię jako równoległego rządcy (Konstanty sprawował faktyczną władzę w Królestwie).
Dochodzi do konfrontacji między przywódcami i burzliwej kłótni. Bracia „zarzucają się” wzajemnymi pretensjami, wśród których pojawia się i ta dotycząca tronu. Korona pierwotnie należała się Konstantemu (jako starszemu) ale „sprzedał” ją Mikołajowi (na życzenie najstarszego z braci – Aleksandra I, wcześniejszego króla Polski). Problem sukcesji tronu jest źródłem konfliktu pomiędzy tymi dwoma postaciami. Ostatecznie Mikołaj musi ulec i podpisać akt ułaskawienia dla Kordiana, ponieważ Konstanty grozi użyciem podległej mu armii i zbiorowym buntem: „Car: Brat przeprasza...”
strona: 1 2 3 4
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies