„Medaliony” - streszczenie szczegółowe - strona 10
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Medaliony

„Medaliony” - streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Autorka przypomina, że po Å›mierci Himmlera odkryto w jego siedzibie setki tysiÄ™cy funtów szterlingów walucie dwudziestu szeÅ›ciu paÅ„stw. To byÅ‚a wiÄ™ksza część „dokonaÅ„” nazistów. „Utylizowanie spalonych koÅ›ci na nawóz, tÅ‚uszczu na mydÅ‚o, skóry na wyroby skórzane, wÅ‚osów na materace – to byÅ‚ już tylko produkt uboczny tego olbrzymiego przedsiÄ™biorstwa paÅ„stwowego, przynoszÄ…cego w ciÄ…gu lat nieobliczone dochody. Ta staÅ‚a dywidenda pÅ‚ynęła z ludzkiej mÄ™czarni i ludzkiego przerażenia, a także z ludzkiego upodlenia i zbrodni, i stanowiÅ‚a istotnÄ… ekonomicznÄ… racjÄ™ caÅ‚ej imprezy obozów. Ideologiczny postulat wytracania ras i narodów sÅ‚użyÅ‚ temu celowi, stanowiÅ‚ jego usprawiedliwienie.”

Projekt obozów miaÅ‚ charakter dwojaki: polityczny i ekonomiczny. PrzewidywaÅ‚ uwolnienie pewnych terytoriów od ich mieszkaÅ„ców, po to, by tymi terenami zawÅ‚adnąć biorÄ…c w posiadanie bogactwa naturalne i kulturalne. W dodatku planowano caÅ‚oksztaÅ‚t przedsiÄ™wziÄ™cia zorganizować tak, by nie przyniosÅ‚o ono żadnych strat, a wprost przeciwnie: by okazaÅ‚o siÄ™ dochodowe – w postaci wykonywanej przez więźniów pracy oraz majÄ…tku zagarniÄ™tego po zmarÅ‚ych. To „ludzie ludziom zgotowali ten los” – mówi autorka. Ludzie byli katami, oprawcami i ofiarami. Tylko ludzie.

Komisja Badania Zbrodni Niemieckich przesÅ‚uchaÅ‚a mnóstwo byÅ‚ych więźniów. Byli wÅ›ród nich ludzie nauki i kultury. „Każdy ocalaÅ‚ jako jeden spoÅ›ród swoich najbliższych. (...) Ocaleli, wcale na to nie liczÄ…c.” Pewien lekarz, profesor uniwersytetu w Budapeszcie, przeżyÅ‚, bo ani przez chwilÄ™ nie Å‚udziÅ‚ siÄ™ nadziejÄ… ocalenia. PozwoliÅ‚o mu to zachować wzglÄ™dny spokój moralny i umysÅ‚owy. Osoby o okreÅ›lonej funkcji zawodowej, z szeregu inteligencji (np. lekarze), okazywali siÄ™ czasem „przydatni” Niemcom. Posiadali nieraz z tego wzglÄ™du pewne przywileje, które wykorzystywali, by pomagać innym. Tak czyniÅ‚ doktor GrabczyÅ„ski z Krakowa. Ze swojego bloku Nr 22 uczyniÅ‚ prawdziwy szpital, dbaÅ‚ o swoich podopiecznych i uratowaÅ‚ niejedno istnienie ludzkie. Z zeznaÅ„ posÅ‚a Mayera, który dwanaÅ›cie lat spÄ™dziÅ‚ w obozach niemieckich, wyÅ‚aniajÄ… siÄ™ plastyczne portrety sadystycznych oprawców z OÅ›wiÄ™cimia. Jednym z nich byÅ‚ August Glass. Swoje ofiary biÅ‚ w nerki, w taki sposób, by nie zostawiać Å›ladów. Zgon nastÄ™powaÅ‚ po trzech dniach. Inny miażdżyÅ‚ krtaÅ„ czÅ‚owieka stawiajÄ…c mu stopÄ™ na gardle. Jeszcze inny dusiÅ‚ więźniów zatapiajÄ…c im gÅ‚owy w kadzi. Najbardziej „krwiożerczy”, o „zÅ‚oczyÅ„skiej” przeszÅ‚oÅ›ci, pod byle pretekstem uderzaÅ‚ po gÅ‚owie gumÄ… zakoÅ„czonÄ… oÅ‚owiem tak celnie, że zabijaÅ‚ na miejscu. Jego dzienna „stawka” to piÄ™tnaÅ›cie zabitych. Inny – byÅ‚ dÅ‚ugorÄ™kim katem – dusiÅ‚ swoje ofiary.
Prawdopodobne jest, że gdyby w tych ludziach nie pobudzono drzemiÄ…cego w podÅ›wiadomoÅ›ci zÅ‚a, nie wydarzyÅ‚yby siÄ™ te okrutne fakty. Zeznania posÅ‚a Meyera dokumentujÄ… jednak, że partiÄ™ Hitlera w poczÄ…tkowym stadium istnienia stanowili „rekruci” z nizin spoÅ‚ecznych o wrodzonych poniekÄ…d instynktach sadystycznych (mordercy, zÅ‚odzieje, przestÄ™pcy). „Wychowanie nazistowskie otoczyÅ‚o ich wrodzone instynkty szczególnÄ… pieczÄ…. Åšwiadczy o tym wydana w Niemczech ustawa specjalna wzbraniajÄ…ca komukolwiek zarzucania czÅ‚onkom partii ich osobistej przeszÅ‚oÅ›ci.” Ponadto mÅ‚odzież niemieckÄ… specjalnie szkolono, prowadzÄ…c praktyczne ćwiczenia sadystycznego okrucieÅ„stwa.

A polskie dzieci umieraÅ‚y – nie tylko w OÅ›wiÄ™cimiu - wiedziaÅ‚y, że muszÄ… umrzeć. Mniejsze, nienadajÄ…ce siÄ™ do pracy, zagazowywano. Selekcji dokonywano na podstawie wzrostu, przechodziÅ‚y kolejno pod prÄ™tem zawieszonym na wysokoÅ›ci jednego metra i dwudziestu centymetrów: „Åšwiadome powagi chwili, te mniejsze, zbliżajÄ…c siÄ™ do prÄ™ta, prostowaÅ‚y siÄ™, stÄ…paÅ‚y wyprężone na palcach, by zaczepić gÅ‚owÄ… o prÄ™t i uzyskać życie.” Kilkaset dzieci z OÅ›wiÄ™cimia trzymano w zamkniÄ™ciu, bo brakowaÅ‚o kompletu do wypeÅ‚nienia komory. Jeden z doktorów „przechowywaÅ‚” w swoim lekarskim pokoiku dwóch chÅ‚opców, którzy nocÄ… uciekli z samochodu wiozÄ…cego ich na zagazowanie. Medyk opiekowaÅ‚ siÄ™ nimi i ukrywaÅ‚ ich do momentu, gdy bezpiecznie mogli pojawić siÄ™ z powrotem w obozie. Pewien lekarz – profesor z Pragi, przechadzajÄ…c siÄ™ pewnego ranka po oÅ›wiÄ™cimskim obozie, zauważyÅ‚ dwoje maÅ‚ych jeszcze żywych dzieci. BawiÅ‚y siÄ™ w piasku, przesuwajÄ…c po nim jakieÅ› patyczki.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11  

Szybki test:

Młody mężczyzna przyniósł kobiecie, która uciekła z transportu:
a) lekarstwa
b) obiad
c) wódkę i papierosy
d) mleko
RozwiÄ…zanie

W kwaterze, która ma zostać przeznaczona na żydowskie ambulatorium Dwojra jest:
a) pielęgniarką
b) recepcjonistkÄ…
c) sprzÄ…taczkÄ…
d) salowÄ…
RozwiÄ…zanie

W Ravensbrück kobieta z opowiadania „Dno”:
a) dostawała przyzwoite racje żywności
b) pracowała w fabryce amunicji
c) była nękana zastrzykami
d) stała na "wizie"
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Medaliony” - streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Medalionów” w piguÅ‚ce
Czas i miejsce akcji „Medalionów”
Historia w opowiadaniach NaÅ‚kowskiej – „Medaliony” jako dokument z dominantÄ… zÅ‚a
„Ludzie ludziom zgotowali ten los” - interpretacja motta „Medalionów”
Symbolika tytuÅ‚u „Medaliony”
Kompozycja i problematyka „Medalionów” NaÅ‚kowskiej
„Medaliony” jako kompozycyjne miniatury o wielkim znaczeniu
Plan wydarzeÅ„ „Medalionów”
Motywy literackie w „Medalionach” NaÅ‚kowskiej
JÄ™zyk i styl w „Medalionach”
Zofia Nałkowska - biografia
Proza o tematyce wojennej – wyznaczniki ogólne, zaÅ‚ożenia
Holokaust, getto, martyrologia, eksterminacja - wyjaśnienie pojęć
Najważniejsze cytaty „Medalionów”
Bibliografia




Bohaterowie



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies