Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Medaliony

„Medaliony” - streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Kobieta cmentarna

Na warszawskim cmentarzu, położonym nieopodal getta, autorka spotyka tuż po wojnie „kobietę cmentarną”, która „piastowała” swój „urząd” - opieka nad grobami - również w trakcie okupacji. Doświadczenia wojenne wywołały zmianę nie tylko w jej wyglądzie, ale również w psychice. Kiedyś łagodna w usposobieniu, obecnie przypomina obłąkaną. Nie wierzy w koniec wojny, nieustannie słyszy szum samolotów i odgłosy spadających ciał. Nieświadoma współczesnej rzeczywistości, jest z niej totalnie wyizolowana.

Autorka odwiedza po wojnie cmentarz położony w obrębie getta, oddzielony od niego murem. Po aryjskiej stronie wszystkie okna i balkony, niegdyś pełne uwięzionych ludzi, są puste. Nikt tu już nie zamieszkuje. Na niebie słychać mruczenie aeroplanów, a wiosenna zieleń pokrywa cichutko ziemię. Cmentarz wydaje się azylem: „W czasach grozy przychodzi się na cmentarz, jako na jedyne miejsce spokoju i bezpieczeństwa, jak do ogródka przy domu rodzinnym. Jak pod najpewniejszy o tamtym czasie adres.”

Działania wojenne weryfikują ten fakt.: „Ludzie giną na wszelkie sposoby, wedle wszelkich kluczów, pod każdym pretekstem. (...) Tyle jest wszędzie tej śmierci. W podziemiach kaplic cmentarnych trumny stoją rzędami i oczekują niejako w ogonku na czas swego pogrzebu. Śmierć zwyczajna, osobista, wobec ogromu śmierci zbiorowej wydaje się czymś niewłaściwym. Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć.”

Zatarciu ulegają wzorce, nie istnieją paradygmaty, nic nie wydaje się prawdziwe i pewne, a rzeczywistość jest do wytrzymania tylko dlatego, że „niecała dana jest w doświadczeniu. Albo dana niejednocześnie. Dociera do nas w ułamkach zdarzeń, w strzępach relacji (...).”

Autorka spotyka kobietę cmentarną – opiekunkę grobów i ogrodniczkę zarazem. Znają się jeszcze sprzed wojny. Wtedy kobieta miała jeszcze łagodne usposobienie i była wyrozumiała. Opowiadała o grobach i historiach ludzi w nich spoczywających., np. tę o młodej matce, która wyskoczyła przez okno i zabiła się na miejscu. Dwakroć wydobywano ją z ziemi: pierwszy raz na życzenie męża, by udowodnić błędy lekarskie, drugi – by pochować obok niej współmałżonka (popełnił samobójstwo).

Streszczenia	Opracowanie
„Medaliony” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Medalionów” w pigułce	Czas i miejsce akcji „Medalionów” Historia w opowiadaniach Nałkowskiej – „Medaliony” jako dokument z dominantą zła „Ludzie ludziom zgotowali ten los” - interpretacja motta „Medalionów” Symbolika tytułu „Medaliony” Kompozycja i problematyka „Medalionów” Nałkowskiej „Medaliony” jako kompozycyjne miniatury o wielkim znaczeniu Plan wydarzeń „Medalionów” Motywy literackie w „Medalionach” Nałkowskiej Język i styl w „Medalionach” Zofia Nałkowska - biografia Proza o tematyce wojennej – wyznaczniki ogólne, założenia Holokaust, getto, martyrologia, eksterminacja - wyjaśnienie pojęć Najważniejsze cytaty „Medalionów” Bibliografia
Bohaterowie

„Medaliony” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: