Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Medaliony

„Medaliony” - streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Wiza

O swoich przejściach obozowych i planach na przyszłość mówi odwiedzająca autorkę nieco tęgawa kobieta. Z pochodzenia jest Żydówką, ale w obozie przebywała jako Polka. Siły do życia w lagrze dodawała jej wiara w Boga. Bardziej niż na sobie, koncentruje się na losach innych oraz na mniej istotnych szczegółach. Wspomina np. gniazdko małych myszek. Z istotniejszych faktów kojarzy wizę, na którą wypędzano kobiety w czasie dezynfekcji bloków.
Na wizie, w blasku słońca, słabe fizycznie Greczynki odśpiewały „samobójczy” hymn narodowy.

„Nie mam niechęci do Żydów” – rozpoczyna kobieta, która przyszła do autorki z wizytą. Siedzą w hotelowym pokoju. Nie rozstała się jeszcze z obozowym odzieniem w pasy. Włosy też ma ścięte jak wtedy – króciutko przy skórze. Szpeci ją to, bo jest dosyć ładna. Ma ciemną i rumianą cerę. Jest nieco tęga. Nie dodają jej tez urody zbyt duże okulary. Przytrzymuje ręką dwie duże drewniane kule. Nie zdradza, w jakich okolicznościach złamała nogę. Nie komentuje swojego kalectwa, twierdzi tylko, że kończyna źle się zrosła i trzeba ją będzie ponownie łamać. Ale nie planuje iść teraz do szpitala. Raczej później. Musi załatwić jeszcze sporo spraw. Chce pojechać do Gdańska i zobaczyć morze. Zamierza też odwiedzić przyjaciółkę z obozu, mieszkającą aktualnie w Poznaniu. Podobno będzie mogła jej w czymś pomóc. Wspomina coś o pieniądzach, które dostała z Opieki. Nie potrzebuje ich, a może raczej nie chce. Napawają ją wstrętem, chętnie powierzyłaby je komuś lub oddała na przechowanie.

Z pochodzenia jest Żydówką, ale przeszła na katolicyzm na początku wojny, „gdy bardzo się męczyła oglądając tyle niesprawiedliwości. Myśl o mękach Pana Jezusa pomogła jej łatwiej to znieść.” Miała polskie nazwisko i dokumenty. W obozie też przebywała jako Polka. Nie zna swoich rodziców, nie wie, kim byli. Nigdy ich nie widziała. Zna tylko swoja babkę, ale ta już nie żyje. Lakonicznie wypowiada się o sobie, przywiązuje wagę do innych faktów, jak np. do tego o myszce. Kiedyś, pracując z koleżanką w kuchni blokowej, znalazły wewnątrz ziemniaka gniazdko malutkich myszy. Druga pracownica chciała je oddać kotu do zjedzenia, ale ona nie pozwoliła – ukryła je ponownie w tym samym miejscu. Nie wyobrażała sobie, jak ten kot mógłby je jeść: „ - Była we mnie taka ciekawość jak w gestapowcu – jak to będzie wyglądało?...” Nie bała się pobytu w lagrze i tak wiedziała, że umrze. A gdy ją bili, modliła się, ale tylko o to, by nie czuć nienawiści.

Streszczenia	Opracowanie
„Medaliony” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Medalionów” w pigułce	Czas i miejsce akcji „Medalionów” Historia w opowiadaniach Nałkowskiej – „Medaliony” jako dokument z dominantą zła „Ludzie ludziom zgotowali ten los” - interpretacja motta „Medalionów” Symbolika tytułu „Medaliony” Kompozycja i problematyka „Medalionów” Nałkowskiej „Medaliony” jako kompozycyjne miniatury o wielkim znaczeniu Plan wydarzeń „Medalionów” Motywy literackie w „Medalionach” Nałkowskiej Język i styl w „Medalionach” Zofia Nałkowska - biografia Proza o tematyce wojennej – wyznaczniki ogólne, założenia Holokaust, getto, martyrologia, eksterminacja - wyjaśnienie pojęć Najważniejsze cytaty „Medalionów” Bibliografia
Bohaterowie

„Medaliony” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: