Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ania z Zielonego Wzgórza
Mateusz Cuthbert był dziedzicem gospodarstwa na Zielonym Wzgórzu, które wybudował jego ojciec. Rodzina jego matki pochodziła ze Szkocji. Niektórzy uważali go za ekscentryka – nigdy się nie ożenił z powodu olbrzymiej nieśmiałości i lęku przed kobietami. Odzywał się bardzo rzadko, unikając kontaktu z innymi.
Sześćdziesięcioletni Mateusz nieraz nie domagał na serce. Miał niezgrabną figurę, długie, popielatosiwe włosy sięgające zgarbionych pleców i gęstą, ciemną brodę, którą zapuścił mając lat dwadzieścia. Podobno, kiedy miał dwadzieścia lat, wyglądał tak samo jak w wieku podeszłym. Różniło go jedynie to, że wtedy nie był siwy.
Bardzo rzadko opuszczał swoje gospodarstwo w Avonlea. Mateusz był tak nieśmiały, że każde spotkanie z obcymi ludźmi sprawiało mu przykrość. Sam z siebie nigdy nie zaczynał rozmowy i ludźmi. Przywykł do samotnego życia wraz z siostrą Marylą i wydawał się być zadowolonym. Nie przepadał za kobietami, uważał je za „niezrozumiałe istoty”, a wręcz bał się ich. Świadczy o tym chociażby scena w sklepie, gdy zamierzał kupić sukienkę dla Ani. Nie mógł wobec kobiety zdobyć się na wyłuszczenie powodu swej wizyty w sklepie, dlatego kupił jedynie kilka niepotrzebnych drobiazgów. Jedyną osobą płci żeńskiej, z którą lubił przebywać i słuchać była Ania. Jej czasem czcza gadanina stanowiła balsam dla jego duszy.
Mateusz był cierpliwy i trzeźwo myślący, choć odzywał się bardzo rzadko. Gdy na Zielonym Wzgórzu pojawiali się goście znikał, wymawiając się pracą. Rzadko palił fajkę, wiedząc że Maryla tego nie pochwala. Był człowiekiem, który jeśli się już na coś zdecyduje, to dopnie swego, dlatego Maryla nie stawała na drodze jego postanowieniom. Był staroświecki i miał konserwatywne poglądy.
Mateusz wspierał Anię i zawsze tłumaczył jej niestosowne zachowanie. Podczas awantur trzymał zawsze stronę sieroty. Mimo iż starał się nie wtrącać do wychowania Ani, w krytycznych momentach to jego decyzje przeważały. Uważał, że najlepszym sposobem na jej wychowanie było okazywanie miłości. Potrafił przekonać ją, by przeprosiła panią Linde. Lubił sprawiać jej przyjemności kupując czekoladki czy inne upominki. Sprawił także, że Marla zgodziła się puścić dziewczynkę na urodziny Diany. Ania uważała go za swego najlepszego przyjaciela. Mateusz dostrzegał urodę Ani, ale także coś, co wyróżniało ją spośród innych dziewczynek – szary i skrojony prosto ubiór. Postanowił sprawić jej na Gwiazdkę wyjątkowy prezent – sukienkę z bufami. Mateusz zawsze wierzył w Anię, także gdy zdawała do seminarium nauczycielskiego. Przewidział, że będzie pierwsza na liście.
Całe życie ciężko pracował. Jego zdrowie z czasem pogarszało się. Po niegroźnym zawale serca nie mógł podejmować się cięższych prac. Zmarł na zawał serca po gwałtownym przeżyciu jakiego doznał na wieść o bankructwie banku, w którym ulokował wszystkie oszczędności. Nie chciał wcześniej ich wycofać, gdyż ufał dyrektorowi placówki, któremu swe pieniądze powierzał jeszcze jego ojciec. Charakterystyka Mateusza Cuthberta
Autor: Jakub RudnickiMateusz Cuthbert był dziedzicem gospodarstwa na Zielonym Wzgórzu, które wybudował jego ojciec. Rodzina jego matki pochodziła ze Szkocji. Niektórzy uważali go za ekscentryka – nigdy się nie ożenił z powodu olbrzymiej nieśmiałości i lęku przed kobietami. Odzywał się bardzo rzadko, unikając kontaktu z innymi.
Sześćdziesięcioletni Mateusz nieraz nie domagał na serce. Miał niezgrabną figurę, długie, popielatosiwe włosy sięgające zgarbionych pleców i gęstą, ciemną brodę, którą zapuścił mając lat dwadzieścia. Podobno, kiedy miał dwadzieścia lat, wyglądał tak samo jak w wieku podeszłym. Różniło go jedynie to, że wtedy nie był siwy.
Bardzo rzadko opuszczał swoje gospodarstwo w Avonlea. Mateusz był tak nieśmiały, że każde spotkanie z obcymi ludźmi sprawiało mu przykrość. Sam z siebie nigdy nie zaczynał rozmowy i ludźmi. Przywykł do samotnego życia wraz z siostrą Marylą i wydawał się być zadowolonym. Nie przepadał za kobietami, uważał je za „niezrozumiałe istoty”, a wręcz bał się ich. Świadczy o tym chociażby scena w sklepie, gdy zamierzał kupić sukienkę dla Ani. Nie mógł wobec kobiety zdobyć się na wyłuszczenie powodu swej wizyty w sklepie, dlatego kupił jedynie kilka niepotrzebnych drobiazgów. Jedyną osobą płci żeńskiej, z którą lubił przebywać i słuchać była Ania. Jej czasem czcza gadanina stanowiła balsam dla jego duszy.
Mateusz był cierpliwy i trzeźwo myślący, choć odzywał się bardzo rzadko. Gdy na Zielonym Wzgórzu pojawiali się goście znikał, wymawiając się pracą. Rzadko palił fajkę, wiedząc że Maryla tego nie pochwala. Był człowiekiem, który jeśli się już na coś zdecyduje, to dopnie swego, dlatego Maryla nie stawała na drodze jego postanowieniom. Był staroświecki i miał konserwatywne poglądy.
Mateusz wspierał Anię i zawsze tłumaczył jej niestosowne zachowanie. Podczas awantur trzymał zawsze stronę sieroty. Mimo iż starał się nie wtrącać do wychowania Ani, w krytycznych momentach to jego decyzje przeważały. Uważał, że najlepszym sposobem na jej wychowanie było okazywanie miłości. Potrafił przekonać ją, by przeprosiła panią Linde. Lubił sprawiać jej przyjemności kupując czekoladki czy inne upominki. Sprawił także, że Marla zgodziła się puścić dziewczynkę na urodziny Diany. Ania uważała go za swego najlepszego przyjaciela. Mateusz dostrzegał urodę Ani, ale także coś, co wyróżniało ją spośród innych dziewczynek – szary i skrojony prosto ubiór. Postanowił sprawić jej na Gwiazdkę wyjątkowy prezent – sukienkę z bufami. Mateusz zawsze wierzył w Anię, także gdy zdawała do seminarium nauczycielskiego. Przewidział, że będzie pierwsza na liście.
Mateusz całe swe życie poświęcił pracy na gospodarstwie. Nikomu nie wadził, nie wchodził z nikim w spory. Był niezauważalny. Jego dobro, poświęcenie i wartość dostrzeżono dopiero po śmierci, kiedy Zielone Wzgórze odwiedziło wiele osób, by oddać mu szacunek. Myślę, że mężczyzna swoją postawą w pełni zasłużył na szacunek i miłość Ani.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies