Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Folwark zwierzęcy
Kolejnym przedmiotem sporu stała się obrona folwarku. Zwierzęta zdawały sobie sprawę z tego, że ludzie, którzy zostali co prawda pokonani w Bitwie pod Oborą, mogą w każdej chwili wrócić z odsieczą. Obawiano się kolejnego ataku, ponieważ wieści o walce rozeszły się po okolicy i zwierzęta w okolicznych gospodarstwach znów zaczęły się buntować. Napoleon twierdził, że mieszkańcy Folwarku Zwierzęcego powinni postarać się o broń i wyćwiczyć się w strzelaniu. Z kolei Snowball proponował wysyłanie liczniejszych stad gołębi, które miałyby za zadanie wzniecić bunt zwierząt w całej okolicy. Był przekonany, że wybuch powstania zniesie konieczność obrony przed kimkolwiek. Zwierzęta wysłuchiwały kolejno przemów knurów i zawsze stawały po stronie tego, który mówił jako ostatni.
W końcu nadszedł dzień, w którym Snowball ukończył plany budowy wiatraka. Podczas najbliższego wiecu zwierzęta miały podjąć decyzję o ich przyjęciu bądź odrzuceniu. Kiedy zwierzęta zjawiły się w stodole, knur przedstawił wszystkie argumenty potwierdzające konieczność budowy. Sprzeciwił mu się Napoleon, który wstał i oznajmił, że nie radzi nikomu głosować „za” i zamilkł. Snowball zerwał się i zaczął przekonywać zebranych, aby poparli jego projekt. Przedstawił obraz Folwarku Zwierzęcego w niedalekiej przyszłości, a kiedy skończył żarliwą mowę, wszyscy wiedzieli, jak powinni głosować. Wówczas wstał Napoleon, spojrzał na przeciwnika i wydał z siebie kwik, jakiego do tej pory nikt nigdy nie słyszał. Na ten sygnał do stodoły wpadło dziewięć ogromnych psów w obrożach nabijanych mosiężnymi kolcami i rzuciło się w stronę Snowballa, który ledwie zdołał uskoczyć przed ich zębami. Rzucił się ku wrotom, uciekając przed ścigającą go sforą. Osłupiałe i przerażone zwierzęta nie wiedziały, jak się mają zachować. Stały w progu stodoły i obserwowały pościg. Snowball z trudem umykał psom, dopadł do dziury w żywopłocie i wtedy widziano go po raz ostatni.
Przestraszone zwierzęta wróciły do budynku. Po chwili wbiegły psy i dopiero po jakimś czasie domyślono się, że są to szczenięta, które Napoleon odebrał niegdyś matkom i zajął się ich wychowaniem. Psy nie odstępowały knura, a mieszkańcy folwarku zauważyli, że merdają do niego ogonami tak, jak to zwykły czynić psy na widok pana Jonesa. Napoleon, mając przy sobie sforę, wszedł na podwyższenie, na którym przed miesiącami leżał Major i oświadczył, że od tej pory nie będzie już niedzielnych wieców, ponieważ zwierzęta tracą na nich czas. Wszelkie zarządzenia związane z gospodarstwem miał teraz podejmować specjalny komitet świń pod jego przewodnictwem. Zebrania będą tajne i dopiero później decyzje zostaną przekazane pozostałym zwierzętom, które będą w każdą niedzielę oddawać hołd fladze, śpiewać hymn i wysłuchają rozporządzeń, dotyczących planu pracy na kolejny tydzień. Nie będą miały jednak prawa do swobodnych dyskusji.
Słowa Napoleona wywołały zaskoczenie. Żadne zwierzę nie zaprotestowało, ponieważ nie potrafiło znaleźć odpowiednich argumentów. Jedynie cztery młode tuczniki, siedzące w pierwszym rzędzie, wydały kwik niezadowolenia, zerwały się z miejsc i zaczęły jednocześnie mówić. Wówczas psy, otaczające knura, zaczęły warczeć ostrzegawczo i tuczniki zamilkły. Ciszę przerwało beczenie owiec, co uniemożliwiło jakąkolwiek dyskusję. Po pewnym czasie do zwierząt przyszedł Squealer, aby wyjaśnić im sens nowych zarządzeń. Przekonywał zebranych, aby docenili poświęcenie Napoleona, który wziął na swoje barki kolejny obowiązek. Pełnienie funkcji przywódcy nie należało bowiem do przyjemności i wiązało się z ogromną odpowiedzialnością. Napoleon należał do najbardziej zagorzałych zwolenników zasady, która głosiła, iż wszystkie zwierzęta są równe. Obawiał się jednak, że mieszkańcy folwarku mogą podjąć niewłaściwą decyzję, tak jak w przypadku budowy wiatraka, czego pomysłodawcą był Snowball, który okazał się niewiele lepszym od pospolitego kryminalisty. Jakieś zwierzę przypomniało, że knur dzielnie walczył w Bitwie pod Oborą, lecz Squealer uznał, iż od odwagi ważniejsze są lojalność i posłuszeństwo. Był przekonany, że nadejdzie dzień, w którym zwierzęta uznają, że dokonania Snowballa zostały wyolbrzymione. Najważniejsza teraz powinna być żelazna dyscyplina, ponieważ jeden fałszywy krok mógł zadecydować o tym, że do folwarku wróci pan Jones. Zwierzęta nie chciały powrotu właściciela gospodarstwa i uwierzyły, że skoro niedzielne wiece mogły się do tego przyczynić, to należało je wyeliminować. Boxer, którego słowa knura przekonały do racji Napoleona, uznał, że „Jeśli tak mówi towarzysz Napoleon, musi to być słuszne” i swoją maksymę uzupełnił inną: „Napoleon ma zawsze rację”.Streszczenie „Folwarku zwierzęcego”
Autor: Dorota BlednickaKolejnym przedmiotem sporu stała się obrona folwarku. Zwierzęta zdawały sobie sprawę z tego, że ludzie, którzy zostali co prawda pokonani w Bitwie pod Oborą, mogą w każdej chwili wrócić z odsieczą. Obawiano się kolejnego ataku, ponieważ wieści o walce rozeszły się po okolicy i zwierzęta w okolicznych gospodarstwach znów zaczęły się buntować. Napoleon twierdził, że mieszkańcy Folwarku Zwierzęcego powinni postarać się o broń i wyćwiczyć się w strzelaniu. Z kolei Snowball proponował wysyłanie liczniejszych stad gołębi, które miałyby za zadanie wzniecić bunt zwierząt w całej okolicy. Był przekonany, że wybuch powstania zniesie konieczność obrony przed kimkolwiek. Zwierzęta wysłuchiwały kolejno przemów knurów i zawsze stawały po stronie tego, który mówił jako ostatni.
W końcu nadszedł dzień, w którym Snowball ukończył plany budowy wiatraka. Podczas najbliższego wiecu zwierzęta miały podjąć decyzję o ich przyjęciu bądź odrzuceniu. Kiedy zwierzęta zjawiły się w stodole, knur przedstawił wszystkie argumenty potwierdzające konieczność budowy. Sprzeciwił mu się Napoleon, który wstał i oznajmił, że nie radzi nikomu głosować „za” i zamilkł. Snowball zerwał się i zaczął przekonywać zebranych, aby poparli jego projekt. Przedstawił obraz Folwarku Zwierzęcego w niedalekiej przyszłości, a kiedy skończył żarliwą mowę, wszyscy wiedzieli, jak powinni głosować. Wówczas wstał Napoleon, spojrzał na przeciwnika i wydał z siebie kwik, jakiego do tej pory nikt nigdy nie słyszał. Na ten sygnał do stodoły wpadło dziewięć ogromnych psów w obrożach nabijanych mosiężnymi kolcami i rzuciło się w stronę Snowballa, który ledwie zdołał uskoczyć przed ich zębami. Rzucił się ku wrotom, uciekając przed ścigającą go sforą. Osłupiałe i przerażone zwierzęta nie wiedziały, jak się mają zachować. Stały w progu stodoły i obserwowały pościg. Snowball z trudem umykał psom, dopadł do dziury w żywopłocie i wtedy widziano go po raz ostatni.
Przestraszone zwierzęta wróciły do budynku. Po chwili wbiegły psy i dopiero po jakimś czasie domyślono się, że są to szczenięta, które Napoleon odebrał niegdyś matkom i zajął się ich wychowaniem. Psy nie odstępowały knura, a mieszkańcy folwarku zauważyli, że merdają do niego ogonami tak, jak to zwykły czynić psy na widok pana Jonesa. Napoleon, mając przy sobie sforę, wszedł na podwyższenie, na którym przed miesiącami leżał Major i oświadczył, że od tej pory nie będzie już niedzielnych wieców, ponieważ zwierzęta tracą na nich czas. Wszelkie zarządzenia związane z gospodarstwem miał teraz podejmować specjalny komitet świń pod jego przewodnictwem. Zebrania będą tajne i dopiero później decyzje zostaną przekazane pozostałym zwierzętom, które będą w każdą niedzielę oddawać hołd fladze, śpiewać hymn i wysłuchają rozporządzeń, dotyczących planu pracy na kolejny tydzień. Nie będą miały jednak prawa do swobodnych dyskusji.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
Szybki test:
Mojżesz to:a) gołąb
b) szpak
c) kruk
d) papuga
Rozwiązanie
Pierwsze do tajnej współpracy ze Snowballem po jego wygnaniu przyznały się:
a) kury
b) owce
c) gołębie
d) świnie
Rozwiązanie
Pierwszy bunt po wygnaniu pana Jonesa podniosły:
a) konie
b) kury
c) owce
d) świnie
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies