Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Folwark zwierzęcy

Rewolucja Październikowa jako inspiracja – aluzje polityczne w powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy”

Autor: Dorota Blednicka

Główną inspiracją dla Georga Orwella podczas pisania Folwarku Zwierzęcego stały się wydarzenia historyczne, które rozegrały się w Rosji: wybuch Rewolucji Październikowej w 1917 roku, powstanie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz metody sprawowania władzy przez Józefa Stalina. Pisarz dążył przede wszystkim do swoistego uogólnienia, które miało nadać utworowi uniwersalną formę paraboli i przestrzec przed zagrożeniami, jakie niesie ze sobą system totalitarny.

Wymowa utworu i liczne aluzje polityczne do zdarzeń i autentycznych postaci pozwalają czytelnikom dostrzec związki powieści z rzeczywistością państwa sowieckiego w pierwszej połowie XX wieku.

Na wybuch Rewolucji Październikowej złożyło się kilka zasadniczych przyczyn. Rosja początku XX wieku to kraj pozostający w skrajnym zacofaniu w porównaniu z resztą świata. Nadal panowały tam feudalne stosunki społeczne, chłop pozbawiony był wolności i jakiejkolwiek możliwości decydowania o własnym losie. Cały kraj, jego wszystkie bogactwa oraz profity należały do arystokracji, która jako warstwa uprzywilejowana żyła dostatnio. Całkowitą władzę w państwie sprawował car. Była to sytuacja niespotykana w XX wieku, gdyż jego władza miała charakter absolutny i wszechogarniający. Car pozostawał jedynym władcą, a losy Rosji i narodu zależały wyłącznie od jego woli.

Ten anachroniczny system doprowadził do ogólnego niezadowolenia społeczeństwa. Ubogie warstwy robotnicze i chłopskie, uciśnione wyzyskiem i pogarszającą się sytuacją materialną, zaczęły protestować przeciwko swojemu uciskowi. Coraz częściej atakowano władzę caratu, odbywały się liczne manifestacje, które były okrutnie tłumione. Kolejnym czynnikiem, który spowodował wybuch rewolucji, był udział Rosji w I wojnie światowej. Przeciągające się walki na frontach i brak sukcesów powodowały, że wojsko i cała ludność przestała wierzyć w zwycięstwo, a wojnę postrzegano jako niepotrzebne zaangażowanie w sprawy europejskie. Wojna wyniszczyła również i tak słabą gospodarkę państwa. Te dwa główne czynniki doprowadziły do uaktywnienia się sił, które na łamach historii zapisały się jako bolszewicy. Na ich czele stanął Włodzimierz Ilicz Lenin. Ten ideolog i dogmatyk teorii Karola Marksa okazał się sprawnym przywódcą i organizatorem buntów proletariackich. Doprowadził ostatecznie do obalenia władzy cara i utworzenia pierwszego na świecie państwa o ustroju socjalistycznym. Tym samym zapoczątkował tragiczny rozdział w dziejach ludzkiej cywilizacji, a ideologia komunistyczna przyczyniła się do śmierci milionów ludzkich istnień.
Lenin, po przejęciu władzy, zaczął z całą bezwzględnością wprowadzać dogmatyczne zasady komunizmu, niszcząc stary porządek. Rewolucja ukazała swoje krwawe oblicze. Zabijano wielu niewinnych ludzi, usuwano wrogów powstania i mas, śledzono ludzi i poddawano ich terrorowi. Całą gospodarkę upaństwowiono i wprowadzono system własności kolektywnej. Po pewnym czasie Lenin zaczął chorować i rozpoczęła się walka o spuściznę po przywódcy rewolucji. Głównymi oponentami do władzy byli Józef Stalin i Lew Trocki. Obaj, dotychczas sojusznicy we wspólnej walce rewolucyjnej, stanęli przeciwko sobie. Trocki, zwolennik idei komunizmu, chciał rozszerzenia tej ideologii na cały świat. Natomiast Stalin skupiał się głównie na zdobyciu absolutnej władzy, zadowalało go wprowadzenie komunizmu wyłącznie w Rosji. Dzięki wykorzystaniu tajnej policji i likwidacji swych rywali, w tym Trockiego, który został zmuszony do opuszczenia kraju, przejął pełnię władzy w nowopowstałym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Jego rządy to jeden z najczarniejszych okresów w dziejach ludzkości. Władza Stalina charakteryzowała się bezwzględnym niszczeniem wrogów oraz absolutnym podporządkowaniem jego woli. W Rosji zapanował powszechny terror, liczne czystki i propaganda.

Osoba wodza urosła do rangi boskiego kultu – kultu jednostki. W ZSRR najważniejszą klasą stali się proletariusze – robotnicy. W licznie powstających fabrykach i kolektywach pracowano w imię hasła „dla wspólnego dobra”. Zaczęły się pojawiać jednostki, wyrabiające kilkaset procent normy, którzy dzięki propagandzie stali się „idolami” mas. Określano ich mianem „stachanowcy” od nazwiska górnika Stachanowa. System rządów, sprawowanych przez Stalina, ograniczał wolność ludzi oraz niszczył wolę jednostki, którą podporządkowano woli ogółu.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Inne
Streszczenie „Folwarku zwierzęcego”
Charakterystyka bohaterów „Folwarku zwierzęcego”
Geneza „Folwarku zwierzęcego”
„Folwark zwierzęcy” - streszczenie w pigułce
Od buntu do totalitaryzmu – schemat przejęcia władzy na podstawie powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy”
Artyzm powieści „Folwark zwierzęcy”– kompozycja, narracja, język
Obraz państwa totalitarnego w „Folwarku Zwierzęcym”
Czas i miejsce akcji „Folwarku zwierzęcego”
Uniwersalna wymowa powieści „Folwark Zwierzęcy”
„Folwark Zwierzęcy” jako powieść – parabola
George Orwell – biografia
Motywy literackie w „Folwarku zwierzęcym”
Główne wątki w powieści „Folwark Zwierzęcy”
Plan wydarzeń „Folwarku zwierzęcego”
Cechy systemu totalitarnego na przykładzie „Folwarku Zwierzęcego”
Rewolucja Październikowa jako inspiracja – aluzje polityczne w powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy”
George Orwell – kalendarium życia i twórczości
Adaptacje „Folwarku Zwierzęcego”
Najważniejsze cytaty z „Folwarku zwierzęcego”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies