Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Folwark zwierzęcy
W kwietniu Folwark Zwierzęcy został ogłoszony republiką i zaistniała konieczność wybrania prezydenta. Jednogłośnie wybrano jedynego kandydata – Napoleona. Tego samego dnia zwierzęta dowiedziały się, że znaleziono nowe dokumenty ujawniające kolejne szczegóły spisku Snowballa z panem Jonesem. Okazało się, że zdrajca otwarcie walczył po stronie człowieka i co więcej – stał na czele napastników, którzy zaatakowali gospodarstwo. W wyniku walki został zraniony w grzbiet przez Przywódcę.
Latem, po kilkuletniej nieobecności, na Folwarku pojawił się kruk Mojżesz. Nadal nie pracował i opowiadał o Raju Zwierząt. Godzinami przesiadywał na pieńku i, patrząc w niebo, mówił o krainie, w której wszystkie zwierzęta będą odpoczywały. Twierdził nawet, że pewnego dnia dotarł do niej, kiedy wzniósł się bardzo wysoko. Wiele zwierząt wierzyło w jego słowa, pocieszając się, że istnieje jakiś świat, w którym nie będą musiały myśleć o trudzie i głodzie. Świnie pobłażliwie traktowały ptaka, mówiąc, że nie wierzą w Raj, lecz pozwalały mieszkać mu w gospodarstwie i każdego dnia przydzielały kieliszek piwa. Tymczasem Boxer wyzdrowiał i zaczął pracować ciężej niż do tej pory. Pozostałe zwierzęta również harowały przez cały rok. Od marca do budowy wiatraka i zwykłych zajęć doszła jeszcze budowa szkółki dla prosiąt. Zwierzęta trudem znosiły długie godziny wytężonej pracy przy małych racjach żywnościowych. Jedynie Boxer nie załamywał się nigdy, choć powoli tracił siły. Jego boki zapadły się, a sierść straciła dawny blask. Zwierzęta pocieszały się, że z nastaniem lata koń dojdzie do siebie. Czasami miały wrażenie, że przy życiu trzyma go jedynie siła woli. Clover i Benjamin ostrzegali go, aby uważał na siebie, lecz nie słuchał przyjaciół. Powoli zbliżały się jego dwunaste urodziny i marzył, żeby przed przejściem na emeryturę, zebrać odpowiedni zapas kamieni. Pewnego wieczoru rozeszła się wiadomość, że Boxerowi przydarzyło się coś złego. Jak zawsze wyszedł samotnie do kamieniołomu, aby przyciągnąć na budowę ładunek głazów. W kilka minut później nadfrunęły gołębie z wieścią, że koń upadł i nie może się podnieść. Zwierzęta ruszyły na wzgórze i ujrzały Boxera leżącego nieruchomo między dyszlami wózka. Z pyska spływała mu strużka krwi. Zatroskanej Clover odparł, że to płuca. Był przekonany, że skończą budowę bez niego, a on będzie mógł spokojnie przejść na emeryturę. Zwierzęta pobiegły do Squealera, by zawiadomić go o wypadku. Przy koniu pozostali jedynie Clover i Benjamin. Po kwadransie na pastwisku zjawił się wieprz, oznajmiając, że Napoleon bardzo zmartwił się wieścią o chorobie jednego z najbardziej lojalnych obywateli Folwarku Zwierzęcego i postanowił umieścić konia w szpitalu w Willingdon. Zwierzęta po tych słowach poczuły się nieswojo. Nie chciały, aby Boxer znalazł się pod opieką człowieka, lecz Squealer przekonał je, że weterynarz wyleczy chorego.
Przez następnie dwa dni Boxer nie opuszczał stajni. Leczył się medykamentem, który przysłały mu świnie i zapewniał przyjaciół, że nie przejmuje się wypadkiem. Był przekonany, że ma przed sobą jeszcze trzy lata życia i chciał je spędzić spokojnie na pastwisku. Pragnął nauczyć się pozostałych liter alfabetu. Benjamin i Clover czuwali przy nim po pracy i nie byli przy tym, jak furgon, który miał zabrać Boxera do szpitala, przyjechał w ciągu dnia. Zwierzęta pieliły rzepę, kiedy od strony zabudowań nadbiegł Benjamin, krzycząc, że właśnie zabierają Boxera. Zwierzęta bez zezwolenia świń przerwały pracę i pobiegły na podwórze. Koń stał już na wozie i przyjaciele zaczęli żegnać się z nim. Przerażony osioł wykrzykiwał, że są głupcami i przeczytał napis na ścianie pojazdu: „Alfred Simmonds. Ubój koni i wytwarzanie kleju kostnego, Willingdon. Handel skórami i mączką kostną. Dostawy do psiarni”. Dopiero wówczas przerażone zwierzęta zrozumiały, co czeka Boxera. W tej samej chwili furgon ruszył, a mieszkańcy folwarku zaczęli biec za nim. Na czele galopowała Clover, która rozpaczliwie krzyczała, aby Boxer natychmiast wyskoczył. Nie wiadomo, czy koń usłyszał jej wołanie, lecz po chwili z wewnątrz wozu rozległo się dudnienie podków. Najwyraźniej koń próbował rozwalić deski, lecz nie miał sił, aby uciec. Zrozpaczone zwierzęta zaczęły wołać do koni ciągnących wóz, by się zatrzymały. Po chwili wóz zniknął na drodze i nigdy więcej zwierzęta nie zobaczyły starego konia. Po trzech dniach pojawił się Squealer z wiadomością, że Boxer, mimo otrzymanej opieki, zmarł w szpitalu. Wieprz twierdził, że był świadkiem ostatnich słów konia, który rozpaczał, że nie może ukończyć budowy wiatraka i resztkami sił wznosił wiwaty na cześć Napoleona. Powiedziawszy to, Squealer zaczął podejrzliwie rozglądać się i powiedział, że gdy zabierano Boxera, zaczęła krążyć głupia i złośliwa plotka o tym, że koń został wywieziony do jatki. Z oburzeniem pytał, czy ktoś zwątpił w ukochanego Przywódcę, bo przecież wyjaśnienie było całkiem proste – wóz poprzednio należał do rzeźnika i został odkupiony przez weterynarza, który nie zdążył zmienić napisu. Zwierzęta, słysząc to, odczuły ulgę. Wieprz opowiadał o wspaniałej opiece, jaką został otoczony Boxer przed śmiercią, o drogich lekarstwach, za które zapłacił Napoleon i wszyscy uwierzyli, że zaszło nieporozumienie, ciesząc się, że koń umierał szczęśliwy i spokojny.Streszczenie „Folwarku zwierzęcego”
Autor: Dorota BlednickaW kwietniu Folwark Zwierzęcy został ogłoszony republiką i zaistniała konieczność wybrania prezydenta. Jednogłośnie wybrano jedynego kandydata – Napoleona. Tego samego dnia zwierzęta dowiedziały się, że znaleziono nowe dokumenty ujawniające kolejne szczegóły spisku Snowballa z panem Jonesem. Okazało się, że zdrajca otwarcie walczył po stronie człowieka i co więcej – stał na czele napastników, którzy zaatakowali gospodarstwo. W wyniku walki został zraniony w grzbiet przez Przywódcę.
Latem, po kilkuletniej nieobecności, na Folwarku pojawił się kruk Mojżesz. Nadal nie pracował i opowiadał o Raju Zwierząt. Godzinami przesiadywał na pieńku i, patrząc w niebo, mówił o krainie, w której wszystkie zwierzęta będą odpoczywały. Twierdził nawet, że pewnego dnia dotarł do niej, kiedy wzniósł się bardzo wysoko. Wiele zwierząt wierzyło w jego słowa, pocieszając się, że istnieje jakiś świat, w którym nie będą musiały myśleć o trudzie i głodzie. Świnie pobłażliwie traktowały ptaka, mówiąc, że nie wierzą w Raj, lecz pozwalały mieszkać mu w gospodarstwie i każdego dnia przydzielały kieliszek piwa. Tymczasem Boxer wyzdrowiał i zaczął pracować ciężej niż do tej pory. Pozostałe zwierzęta również harowały przez cały rok. Od marca do budowy wiatraka i zwykłych zajęć doszła jeszcze budowa szkółki dla prosiąt. Zwierzęta trudem znosiły długie godziny wytężonej pracy przy małych racjach żywnościowych. Jedynie Boxer nie załamywał się nigdy, choć powoli tracił siły. Jego boki zapadły się, a sierść straciła dawny blask. Zwierzęta pocieszały się, że z nastaniem lata koń dojdzie do siebie. Czasami miały wrażenie, że przy życiu trzyma go jedynie siła woli. Clover i Benjamin ostrzegali go, aby uważał na siebie, lecz nie słuchał przyjaciół. Powoli zbliżały się jego dwunaste urodziny i marzył, żeby przed przejściem na emeryturę, zebrać odpowiedni zapas kamieni. Pewnego wieczoru rozeszła się wiadomość, że Boxerowi przydarzyło się coś złego. Jak zawsze wyszedł samotnie do kamieniołomu, aby przyciągnąć na budowę ładunek głazów. W kilka minut później nadfrunęły gołębie z wieścią, że koń upadł i nie może się podnieść. Zwierzęta ruszyły na wzgórze i ujrzały Boxera leżącego nieruchomo między dyszlami wózka. Z pyska spływała mu strużka krwi. Zatroskanej Clover odparł, że to płuca. Był przekonany, że skończą budowę bez niego, a on będzie mógł spokojnie przejść na emeryturę. Zwierzęta pobiegły do Squealera, by zawiadomić go o wypadku. Przy koniu pozostali jedynie Clover i Benjamin. Po kwadransie na pastwisku zjawił się wieprz, oznajmiając, że Napoleon bardzo zmartwił się wieścią o chorobie jednego z najbardziej lojalnych obywateli Folwarku Zwierzęcego i postanowił umieścić konia w szpitalu w Willingdon. Zwierzęta po tych słowach poczuły się nieswojo. Nie chciały, aby Boxer znalazł się pod opieką człowieka, lecz Squealer przekonał je, że weterynarz wyleczy chorego.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
Szybki test:
W kwietniu Folwark Zwierzęcy został ogłoszony:a) federacją
b) monarchią
c) republiką
d) związkiem
Rozwiązanie
Pan Whymper był:
a) właścicielem ubojni
b) pośrednikiem między folwarkiem a światem zewnętrznym
c) właścicielem Foxwood
d) właścicielem Pinchfield
Rozwiązanie
Napoleon tłumaczył ludziom, że folwark jest:
a) kombinatem
b) wspólna własnością wszystkich zwierząt
c) gospodarstwem uspołecznionym
d) spółdzielnią
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies