Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Folwark zwierzęcy
Między dwoma liderami świń, Napoleonem i Snowballem, rozpoczęła się rywalizacja o zwolenników. Snowball starał się polepszyć byt pozostałych zwierząt i, aby zmobilizować je do wydajniejszej pracy, podzielił je na Komitety, które miały się nawzajem wspierać. Podjął również walkę z powszechnym analfabetyzmem i skrócił Siedem Przykazań do jednego: „cztery nogi: dobrze, dwie nogi: źle”, aby wszyscy powstańcy mogli je zapamiętać. Zaczął projektować wiatrak, który ułatwiłby pracę w gospodarstwie, dzięki czemu zwierzęta zyskałyby tygodniowo trzy dni odpoczynku. Zupełnie inną strategię przyjął Napoleon, który lekceważył wszelkie poczynania przeciwnika i uważał, że najważniejsze jest wychowanie młodych. Odebrał Jessie i Bluebell szczenięta i wychował je w zupełnej izolacji. Jak później okazało się odpowiednio wyszkolone psy zapewniły mu niepodzielną władzę, przepędzając z folwarku Snowballa.
Podczas próby odbicia folwarku przez ludzi Snowball wykazał się ogromną odwagą i doskonale zorganizował obronę. Dzięki jego poświęceniu gospodarstwo zostało ocalone, a ranny knur został uhonorowany przez pozostałe zwierzęta orderem „Bohatera Zwierzęcego Pierwszej Klasy”.
Walka o dominację nasilała się coraz bardziej. Snowball potrafił zjednać sobie zwolenników budowy wiatraka. Natomiast Napoleon zyskał poparcie owiec, które swoim beczeniem i powtarzaniem skróconego prawa Animalizmu zagłuszały wystąpienia drugiego knura oraz wszelkie próby zgłaszania jakichkolwiek wątpliwości. Kwestią sporną między przeciwnikami była również obrona przed ludźmi. Snowball był zwolennikiem powszechnego powstania i twierdził, że należy również podnieść bunt w innych gospodarstwach, co znacznie ograniczy obronę ludzi. Jego rywal uważał, że najpierw należy uzbroić zwierzęta na Folwarku Zwierzęcym, nauczyć je strzelać i bronić się samodzielnie. Ostatecznie obu przeciwników poróżniła sprawa budowy wiatraka. Podczas zebrania zwierząt, na którym miała zostać podjęta wspólna decyzja, do której Snowball z łatwością przekonał pozostałych mieszkańców, Napoleon użył siły i wezwał wyszkolone psy, zmuszając rywala do ucieczki. W ten sposób usunął zwierzę, które otwarcie wyrażało zupełnie inne poglądy dotyczące prowadzenia gospodarstwa i obrony. Triumf Napoleona zakończył się przejęciem władzy.
Nowy Przywódca okazał się liderem bezwzględnym, z nikim nie zamierzał dzielić się władzą . Po wypędzeniu Snowballa zaprowadził szereg zmian, które ograniczyły wolność pozostałych zwierząt. Przede wszystkim zlikwidował pozornie wspólne metody zarządzania folwarkiem i wprowadził nowe zasady podejmowania decyzji. Odebrał prawo do wieców i dyskusji, a wszelkie ustalenia zajęć na kolejne tygodnie miał podejmować komitet świń, któremu przewodził Napoleon. Jego pośrednikiem między mieszkańcami folwarku stał się Squealer, który zawsze zjawiał się tam, gdzie zwierzęta wyrażały swoje wątpliwości i odpowiednio przedstawiał każdą sporną sprawę, wychwalając poświęcenie i dobroć Napoleona. Odpowiednim motywatorem do posłuszeństwa, którego dodatkowo pilnowały groźnie warczące psy, stało się zastraszanie powrotem pana Jonesa.Od buntu do totalitaryzmu – schemat przejęcia władzy na podstawie powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy”
Autor: Dorota BlednickaMiędzy dwoma liderami świń, Napoleonem i Snowballem, rozpoczęła się rywalizacja o zwolenników. Snowball starał się polepszyć byt pozostałych zwierząt i, aby zmobilizować je do wydajniejszej pracy, podzielił je na Komitety, które miały się nawzajem wspierać. Podjął również walkę z powszechnym analfabetyzmem i skrócił Siedem Przykazań do jednego: „cztery nogi: dobrze, dwie nogi: źle”, aby wszyscy powstańcy mogli je zapamiętać. Zaczął projektować wiatrak, który ułatwiłby pracę w gospodarstwie, dzięki czemu zwierzęta zyskałyby tygodniowo trzy dni odpoczynku. Zupełnie inną strategię przyjął Napoleon, który lekceważył wszelkie poczynania przeciwnika i uważał, że najważniejsze jest wychowanie młodych. Odebrał Jessie i Bluebell szczenięta i wychował je w zupełnej izolacji. Jak później okazało się odpowiednio wyszkolone psy zapewniły mu niepodzielną władzę, przepędzając z folwarku Snowballa.
Podczas próby odbicia folwarku przez ludzi Snowball wykazał się ogromną odwagą i doskonale zorganizował obronę. Dzięki jego poświęceniu gospodarstwo zostało ocalone, a ranny knur został uhonorowany przez pozostałe zwierzęta orderem „Bohatera Zwierzęcego Pierwszej Klasy”.
Walka o dominację nasilała się coraz bardziej. Snowball potrafił zjednać sobie zwolenników budowy wiatraka. Natomiast Napoleon zyskał poparcie owiec, które swoim beczeniem i powtarzaniem skróconego prawa Animalizmu zagłuszały wystąpienia drugiego knura oraz wszelkie próby zgłaszania jakichkolwiek wątpliwości. Kwestią sporną między przeciwnikami była również obrona przed ludźmi. Snowball był zwolennikiem powszechnego powstania i twierdził, że należy również podnieść bunt w innych gospodarstwach, co znacznie ograniczy obronę ludzi. Jego rywal uważał, że najpierw należy uzbroić zwierzęta na Folwarku Zwierzęcym, nauczyć je strzelać i bronić się samodzielnie. Ostatecznie obu przeciwników poróżniła sprawa budowy wiatraka. Podczas zebrania zwierząt, na którym miała zostać podjęta wspólna decyzja, do której Snowball z łatwością przekonał pozostałych mieszkańców, Napoleon użył siły i wezwał wyszkolone psy, zmuszając rywala do ucieczki. W ten sposób usunął zwierzę, które otwarcie wyrażało zupełnie inne poglądy dotyczące prowadzenia gospodarstwa i obrony. Triumf Napoleona zakończył się przejęciem władzy.
Przerażone zwierzęta nie zaprotestowały. Te, które nadal pamiętały wcześniejsze ustalenia i wydarzenia, z trudem wierzyły w to, co działo się na ich oczach. Napoleon, odpowiednio przygotowany do przejęcia władzy, której nikt nie był mu już w stanie odebrać, umacniał swoją pozycję, szkalując dobre imię Snowballa. Świnie zamieszkały w domu pana Jonesa, korzystały z wszelkich wygód i podjęły współpracę handlową z ludźmi. Szpiegowane zwierzęta posłusznie wypełniały rozkazy, pracowały ponad siły i nie narzekały głośno na zmniejszające się racje żywieniowe. Nastąpiły też egzekucje, które wyeliminowały zwolenników Snowballa i potencjalnych przeciwników Przywódcy. Świnie zaczęły zmieniać Siedem Przykazań Animalizmu, dopisując do nich odpowiednie słowa i manipulując w ten sposób ich treścią, aby uzyskać pożądane dla Napoleona i dla nich znaczenie. Postać Przywódcy urosła do rangi mitu, przypisywano mu wszelkie zasługi i określano szeregiem zwrotów, nie używając bezpośrednio jego imienia. Za wszystkie porażki oskarżany był Snowball, a zwierzęta zostały przekonane, że był on zdrajcą i działał w konspiracji z panem Jonesem.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies