Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Oświecenie
Gdybyś mi skrzydła przypięła!
CaÅ‚kowicie odmienne postrzeganie miÅ‚oÅ›ci mamy w momencie, w którym Laura wÄ…tpi w uczciwość Filona, nie doczekawszy siÄ™ na niego w umówionym miejscu. Wtedy miÅ‚ość jest nazywana przez bohaterkÄ™ uczuciem „szalonym”, a kilka zwrotek dalej nawet „faÅ‚szywym”.
Utwór Karpińskiego ukazuje uzależnienie naszego postrzegania miłości od przeżywanych w danej chwili wahań nastroju. Autor nie rezygnuje również z oddania jej zmysłowego, erotycznego charakteru, co dominuje w końcowych częściach wiersza:
„Połóż twÄ… rÄ™kÄ™, gdzie mi pierÅ› spada,
Czy słyszysz to serca bicie?
(...)
Daj mi ust... z których i niepokoje,
I razem słodycz wypływa.
Tą drogą poślę zapały moje,
Aż gdzie twa dusza przebywa”.
Pod względem gatunkowym złożony z czterdziestu dziewięciu czterowersowych strof (w układzie 10,8,10,8 głosek) wiersz Karpińskiego jest przykładem sielanki, a dokładniej sielanki sentymentalnej
Sielanka, idylla, bukolika, ekloga - gatunek literacki obejmujący tematy zaczerpnięte z życia wiejskiego - rolników, pasterzy, rybaków, myśliwych itp. Składa się najczęściej z lirycznego lub opisowego wprowadzenia oraz wypowiedzi bohaterów, może też stanowić liryczny monolog.
Wskutek kreacji podmiotu lirycznego oraz wystÄ™pujÄ…cej dialogowoÅ›ci „LaurÄ™ i Filona” należy zakwalifikować w poczet liryki poÅ›redniej (liryka sytuacyjna). CaÅ‚y tekst skÅ‚ada siÄ™ z przeplatajÄ…cych siÄ™ wypowiedzi pary tytuÅ‚owych bohaterów (od monologu Laury do dialogu postaci). Perspektywa zdarzeÅ„ z punktu widzenia ich uczestników sprawia, iż opisywana sytuacja staje siÄ™ bardziej wiarygodna, a rozpacz oczekujÄ…cej na ukochanego dziewczyny – dramatyczniejsza, wzbudzajÄ…ca wiÄ™ksze współczucie odbiorcy.
Karpiński nawiązał w analizowanym utworze do ludowości. Przestrzeń została zbudowana za pomocą typowych dla wsi określeń: noc, księżyc, bór, jawor, koszyk malin, psy, wieniec.
strona: 1 2 3 4 5
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Laura i Filon - interpretacja i analiza
Autor: Karolina MarlêgaGdybyÅ› mi skrzydÅ‚a przypięła!
CaÅ‚kowicie odmienne postrzeganie miÅ‚oÅ›ci mamy w momencie, w którym Laura wÄ…tpi w uczciwość Filona, nie doczekawszy siÄ™ na niego w umówionym miejscu. Wtedy miÅ‚ość jest nazywana przez bohaterkÄ™ uczuciem „szalonym”, a kilka zwrotek dalej nawet „faÅ‚szywym”.
Utwór Karpińskiego ukazuje uzależnienie naszego postrzegania miłości od przeżywanych w danej chwili wahań nastroju. Autor nie rezygnuje również z oddania jej zmysłowego, erotycznego charakteru, co dominuje w końcowych częściach wiersza:
„Połóż twÄ… rÄ™kÄ™, gdzie mi pierÅ› spada,
Czy słyszysz to serca bicie?
(...)
Daj mi ust... z których i niepokoje,
I razem słodycz wypływa.
Tą drogą poślę zapały moje,
Aż gdzie twa dusza przebywa”.
Pod względem gatunkowym złożony z czterdziestu dziewięciu czterowersowych strof (w układzie 10,8,10,8 głosek) wiersz Karpińskiego jest przykładem sielanki, a dokładniej sielanki sentymentalnej
Sielanka, idylla, bukolika, ekloga - gatunek literacki obejmujący tematy zaczerpnięte z życia wiejskiego - rolników, pasterzy, rybaków, myśliwych itp. Składa się najczęściej z lirycznego lub opisowego wprowadzenia oraz wypowiedzi bohaterów, może też stanowić liryczny monolog.
Wskutek kreacji podmiotu lirycznego oraz wystÄ™pujÄ…cej dialogowoÅ›ci „LaurÄ™ i Filona” należy zakwalifikować w poczet liryki poÅ›redniej (liryka sytuacyjna). CaÅ‚y tekst skÅ‚ada siÄ™ z przeplatajÄ…cych siÄ™ wypowiedzi pary tytuÅ‚owych bohaterów (od monologu Laury do dialogu postaci). Perspektywa zdarzeÅ„ z punktu widzenia ich uczestników sprawia, iż opisywana sytuacja staje siÄ™ bardziej wiarygodna, a rozpacz oczekujÄ…cej na ukochanego dziewczyny – dramatyczniejsza, wzbudzajÄ…ca wiÄ™ksze współczucie odbiorcy.
Karpiński nawiązał w analizowanym utworze do ludowości. Przestrzeń została zbudowana za pomocą typowych dla wsi określeń: noc, księżyc, bór, jawor, koszyk malin, psy, wieniec.
strona: 1 2 3 4 5
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies