Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Oświecenie
Krytyka Krasickiego nie jest wymierzona w stronę okrutnych wilków, ale właśnie w stronę niewinnego jagnięcia. Czego spodziewało się, stając na drodze wygłodniałych drapieżników? Czytelnik nie odczuwa współczucia, nie jest mu żal jagnięcia, które infantylnym pytaniem wyraża przekonanie, iż wilki dostrzegą w nim kandydata na kompana, a nie pyszną przekąskę. Zachowanie wilków było zdeterminowane ich naturą, nie można było na nie wpłynąć, ponieważ takie są prawa przyrody.
OÅ›wieceniowy moralista, jak czÄ™sto nazywano Krasickiego, w tej bajce napiÄ™tnowaÅ‚ nie wilki, lecz wÅ‚aÅ›nie bezbronne jagniÄ™, zbyt naiwne i dziecinne, aby zrozumieć, że pewnym odwiecznych prawidÅ‚owoÅ›ci nie da siÄ™ zmienić. Można nawet pokusić siÄ™ o stwierdzenie, iż jagniÄ™ samo sobie zgotowaÅ‚o smutny koniec. Skoro los obdarzyÅ‚ go sÅ‚aboÅ›ciÄ… charakteru oraz „smacznoÅ›ciÄ…” ciaÅ‚a, nie powinno samotnie zapuszczać siÄ™ na terytorium najwiÄ™kszego wroga („w lesie”).
Analizowana bajka jest ważna nie tylko z powodu zawartych w niej uniwersalnych prawd, lecz także z uwagi na użycie w niej wielu różnorodnych form wypowiedzi. Pierwszy wers „Zawżdy znajdzie przyczynÄ™, kto zdobyczy pragnie:” peÅ‚ni rolÄ™ sentencji o charakterze ponadczasowej prawdy, drugi i część trzeciego – „Dwa wilki jedno w lesie nadybaÅ‚y jagnie / Już go miaÅ‚y rozerwać” – sÄ… opisem sytuacji, prezentujÄ… konkretne wydarzenie oraz bohaterów. Z kolei pozostaÅ‚a część trzeciej linijki oraz pierwsza czwartej wprowadzajÄ… do bajki dialog („rzekÅ‚o: jakiem prawem? / SmaczneÅ›, sÅ‚abeÅ›, i w lesie.....”), zaÅ› ostatnie dwa wyrazy sÄ… puentÄ…: „zjadÅ‚y niezabawem”.
Przewaga wilków nad swojÄ… ofiarÄ… wynikaÅ‚a nie tylko z cech charakteru (silny i duży wilk oraz maÅ‚e i sÅ‚abe jagniÄ™), lecz także z ich liczebnoÅ›ci (dwa wilki i jedno jagniÄ™). PodkreÅ›lenie tych różnić sprawia, iż poczÄ…tkowa teza bajki – o istnieniu usprawiedliwienia dla każdej rzeczy, jakiej pragniemy – zostaje uzupeÅ‚niona o przekonanie, iż przyczyna do zrobienia czegoÅ› znajdzie siÄ™ tylko wtedy, gdy posiadamy przewagÄ™ - jakoÅ›ciowÄ… lub iloÅ›ciowÄ… - nad potencjalnÄ… ofiarÄ….
strona: 1 2
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
JagniÄ™ i wilcy - interpretacja i analiza
Autor: Karolina MarlêgaKrytyka Krasickiego nie jest wymierzona w stronÄ™ okrutnych wilków, ale wÅ‚aÅ›nie w stronÄ™ niewinnego jagniÄ™cia. Czego spodziewaÅ‚o siÄ™, stajÄ…c na drodze wygÅ‚odniaÅ‚ych drapieżników? Czytelnik nie odczuwa współczucia, nie jest mu żal jagniÄ™cia, które infantylnym pytaniem wyraża przekonanie, iż wilki dostrzegÄ… w nim kandydata na kompana, a nie pysznÄ… przekÄ…skÄ™. Zachowanie wilków byÅ‚o zdeterminowane ich naturÄ…, nie można byÅ‚o na nie wpÅ‚ynąć, ponieważ takie sÄ… prawa przyrody.
OÅ›wieceniowy moralista, jak czÄ™sto nazywano Krasickiego, w tej bajce napiÄ™tnowaÅ‚ nie wilki, lecz wÅ‚aÅ›nie bezbronne jagniÄ™, zbyt naiwne i dziecinne, aby zrozumieć, że pewnym odwiecznych prawidÅ‚owoÅ›ci nie da siÄ™ zmienić. Można nawet pokusić siÄ™ o stwierdzenie, iż jagniÄ™ samo sobie zgotowaÅ‚o smutny koniec. Skoro los obdarzyÅ‚ go sÅ‚aboÅ›ciÄ… charakteru oraz „smacznoÅ›ciÄ…” ciaÅ‚a, nie powinno samotnie zapuszczać siÄ™ na terytorium najwiÄ™kszego wroga („w lesie”).
Analizowana bajka jest ważna nie tylko z powodu zawartych w niej uniwersalnych prawd, lecz także z uwagi na użycie w niej wielu różnorodnych form wypowiedzi. Pierwszy wers „Zawżdy znajdzie przyczynÄ™, kto zdobyczy pragnie:” peÅ‚ni rolÄ™ sentencji o charakterze ponadczasowej prawdy, drugi i część trzeciego – „Dwa wilki jedno w lesie nadybaÅ‚y jagnie / Już go miaÅ‚y rozerwać” – sÄ… opisem sytuacji, prezentujÄ… konkretne wydarzenie oraz bohaterów. Z kolei pozostaÅ‚a część trzeciej linijki oraz pierwsza czwartej wprowadzajÄ… do bajki dialog („rzekÅ‚o: jakiem prawem? / SmaczneÅ›, sÅ‚abeÅ›, i w lesie.....”), zaÅ› ostatnie dwa wyrazy sÄ… puentÄ…: „zjadÅ‚y niezabawem”.
Przewaga wilków nad swojÄ… ofiarÄ… wynikaÅ‚a nie tylko z cech charakteru (silny i duży wilk oraz maÅ‚e i sÅ‚abe jagniÄ™), lecz także z ich liczebnoÅ›ci (dwa wilki i jedno jagniÄ™). PodkreÅ›lenie tych różnić sprawia, iż poczÄ…tkowa teza bajki – o istnieniu usprawiedliwienia dla każdej rzeczy, jakiej pragniemy – zostaje uzupeÅ‚niona o przekonanie, iż przyczyna do zrobienia czegoÅ› znajdzie siÄ™ tylko wtedy, gdy posiadamy przewagÄ™ - jakoÅ›ciowÄ… lub iloÅ›ciowÄ… - nad potencjalnÄ… ofiarÄ….
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies