JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Tango
AKT II
Tajne spotkanie Artura z wujem Eugeniuszem. Bohaterowie kolaborują, by przywrócić w domu dawny porządek.
NastaÅ‚a noc. Artur siedziaÅ‚ w pokoju oÅ›wietlonym stojÄ…cÄ… lampÄ…. UsÅ‚yszaÅ‚ czyjeÅ› kroki. OkazaÅ‚o siÄ™, że byÅ‚ to wuj Eugeniusz. Dla pewnoÅ›ci, mÅ‚odzieniec poprosiÅ‚ go o podanie hasÅ‚a, które brzmiaÅ‚o „Odnowa”, odzewem byÅ‚o sÅ‚owo „Odrodzenie”. Po dopeÅ‚nieniu tej formalnoÅ›ci, Artur zapytaÅ‚ wuja, czy wszystko przebiega zgodnie z planem. Staruszek odpowiedziaÅ‚, że zniósÅ‚ ze strychu, co tylko siÄ™ daÅ‚o.
Eugeniusz był pełen obaw, czy ich wspólny wysiłek nie pójdzie na marne, ponieważ rodzina jest tak dalece zdemoralizowana, że może okazać się, iż nic nie jest w stanie jej pomóc. Jednak Artur pozostawał optymistą. Wuj wyznał bohaterowi, że żal mu Stomila, zatraconego bezgranicznie w jedynej rzeczy, w którą wierzy, czyli sztuce. Jednocześnie dodał, że z przekory, ale i z czystej szczerości nigdy nie wyrazi się pozytywnie o jego pracy.
Artur wypytał Eugeniusza o pozostałych domowników, dowiedział się, że babcia maluje się przed lustrem, a Eleonora zgasiła światło w sypialni. Bohater poprosił wuja, by ten już sobie poszedł, ponieważ oczekiwał na kogoś. Staruszek poprosił jeszcze o nowe rozkazy, ale usłyszał jedynie to, co ostatnio - czuwać, milczeć i być w pogotowiu. Eugeniusz zanim wyszedł wyraził swoją nadzieję na powrót dawnych, dobrych czasów.
Podczas spotkania z Alą, bohater próbuje nakłonić kuzynkę, by zgodziła się wziąć udział w jego planie. Gdy Artur wykładał jej filozoficzne uzasadnienia swoich działań, dziewczyna za wszelką cenę próbowała go uwieść.
Po chwili do pokoju weszÅ‚a Ala, wciąż w koszuli i wciąż zaspana. Na twarzy dziewczyny, zarysowaÅ‚ siÄ™ wyraźny grymas bólu. Kuzynka zdradziÅ‚a bohaterowi, że Stomil uszczypnÄ…Å‚ jÄ… dzisiaj dwa razy. Student sÅ‚yszÄ…c to nazwaÅ‚ ojca „Å‚ajdakiem”. Ala stanęła w obronie pana domu, mówiÄ…c, że jest caÅ‚kiem sympatyczny. Artur z pogardÄ… wydusiÅ‚ z siebie sÅ‚owo, najlepiej okreÅ›lajÄ…ce Stomila: „Artysta”. WedÅ‚ug niego, to wÅ‚aÅ›nie artyÅ›ci „pierwsi nadgryźli epokÄ™” i caÅ‚y upadek moralny jest ich dzieÅ‚em.
Dziewczyna poprosiÅ‚a, by przeszli do rzeczy, ponieważ jest niemal naga i bardzo jej zimno. Artur zapytaÅ‚ wiÄ™c, czy zgadza siÄ™ na jego wczeÅ›niejszÄ… proÅ›bÄ™, a mianowicie, czy wyjdzie za niego za mąż. Ala odpowiedziaÅ‚a, że nie widzi takiej potrzeby, ale jeżeli mu zależy, to mogÄ… pobrać siÄ™ choćby nastÄ™pnego dnia. Bohater odparÅ‚, iż zależy mu na tym, by pragnęła tego tak samo jak on. Dziewczyna upieraÅ‚a siÄ™ jednak, że dla niej to nigdy nie bÄ™dzie poważna sprawa. Artur bardzo chciaÅ‚ nadać tej kwestii wielkÄ… powagÄ™, argumentujÄ…c: „Nic nie jest poważne samo w sobie, nie jest w ogóle żadne. „Tango” – streszczenie szczegółowe
Autor: Karolina MarlêgaAKT II
Tajne spotkanie Artura z wujem Eugeniuszem. Bohaterowie kolaborują, by przywrócić w domu dawny porządek.
NastaÅ‚a noc. Artur siedziaÅ‚ w pokoju oÅ›wietlonym stojÄ…cÄ… lampÄ…. UsÅ‚yszaÅ‚ czyjeÅ› kroki. OkazaÅ‚o siÄ™, że byÅ‚ to wuj Eugeniusz. Dla pewnoÅ›ci, mÅ‚odzieniec poprosiÅ‚ go o podanie hasÅ‚a, które brzmiaÅ‚o „Odnowa”, odzewem byÅ‚o sÅ‚owo „Odrodzenie”. Po dopeÅ‚nieniu tej formalnoÅ›ci, Artur zapytaÅ‚ wuja, czy wszystko przebiega zgodnie z planem. Staruszek odpowiedziaÅ‚, że zniósÅ‚ ze strychu, co tylko siÄ™ daÅ‚o.
Eugeniusz był pełen obaw, czy ich wspólny wysiłek nie pójdzie na marne, ponieważ rodzina jest tak dalece zdemoralizowana, że może okazać się, iż nic nie jest w stanie jej pomóc. Jednak Artur pozostawał optymistą. Wuj wyznał bohaterowi, że żal mu Stomila, zatraconego bezgranicznie w jedynej rzeczy, w którą wierzy, czyli sztuce. Jednocześnie dodał, że z przekory, ale i z czystej szczerości nigdy nie wyrazi się pozytywnie o jego pracy.
Artur wypytał Eugeniusza o pozostałych domowników, dowiedział się, że babcia maluje się przed lustrem, a Eleonora zgasiła światło w sypialni. Bohater poprosił wuja, by ten już sobie poszedł, ponieważ oczekiwał na kogoś. Staruszek poprosił jeszcze o nowe rozkazy, ale usłyszał jedynie to, co ostatnio - czuwać, milczeć i być w pogotowiu. Eugeniusz zanim wyszedł wyraził swoją nadzieję na powrót dawnych, dobrych czasów.
Podczas spotkania z Alą, bohater próbuje nakłonić kuzynkę, by zgodziła się wziąć udział w jego planie. Gdy Artur wykładał jej filozoficzne uzasadnienia swoich działań, dziewczyna za wszelką cenę próbowała go uwieść.
Po chwili do pokoju weszÅ‚a Ala, wciąż w koszuli i wciąż zaspana. Na twarzy dziewczyny, zarysowaÅ‚ siÄ™ wyraźny grymas bólu. Kuzynka zdradziÅ‚a bohaterowi, że Stomil uszczypnÄ…Å‚ jÄ… dzisiaj dwa razy. Student sÅ‚yszÄ…c to nazwaÅ‚ ojca „Å‚ajdakiem”. Ala stanęła w obronie pana domu, mówiÄ…c, że jest caÅ‚kiem sympatyczny. Artur z pogardÄ… wydusiÅ‚ z siebie sÅ‚owo, najlepiej okreÅ›lajÄ…ce Stomila: „Artysta”. WedÅ‚ug niego, to wÅ‚aÅ›nie artyÅ›ci „pierwsi nadgryźli epokÄ™” i caÅ‚y upadek moralny jest ich dzieÅ‚em.
Wszystko jest nijakie. Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoÅ› charakteru, utoniemy w tej nijakoÅ›ci. Musimy stworzyć jakieÅ› znaczenia, jeżeli ich nie ma w naturze”. Ala nie wiedziaÅ‚a, po co mieliby to robić. Artur uÅ›wiadomiÅ‚ jÄ…, że dla wÅ‚asnej przyjemnoÅ›ci, pÅ‚ynÄ…cej z korzyÅ›ci czerpanej z „(…) osiÄ…gania czegoÅ›, co jest wiÄ™cej warte od innych rzeczy, czyli trudniejsze, wyjÄ…tkowe, cenniejsze”. Musieliby stworzyć nowy system wartoÅ›ci. Ta filozoficzna odpowiedź jÄ… znudziÅ‚a.
Dziewczyna znacząco odsłoniła nogę i sprawdzała, jak Artur na to zareaguje. Bohater nakazał jej natychmiast ją zakryć. Ala próbowała nakłonić kuzyna, by przyznał, że podoba mu się jej noga. Tymczasem Artur z trudem odwrócił od niej wzrok i powiedział, że właśnie tym udowadnia jego rację. Uważał, że kuzynka prowokuje go, ponieważ nie traktował jej jak Stomil czy Edek. Był przekonany, że to ją niepokoi.
Między Arturem i Alą dochodzi do niewielkiej przepychanki. Podczas gdy bohater chciał pocałować swoją kuzynkę, do pokoju wszedł Edek.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
Szybki test:
„Siwy, bardzo dobrze wychowany, w okularach oprawionych cienko i zÅ‚oto, ale zaniedbany w stroju, zakurzony i nieÅ›miaÅ‚y” to sÅ‚owa o:a) Arturze
b) Stomilu
c) Edku
d) Eugeniuszu
RozwiÄ…zanie
Stomil uważaÅ‚, że „pierwszym warunkiem wolnoÅ›ci czÅ‚owieka” jest:
a) swoboda seksualna
b) rozwiązłość
c) brak zahamowań
d) niezależność
RozwiÄ…zanie
Stomil był przekonany, że posiadł Eleonorę na oczach jej mamy i papy w:
a) galerii
b) Muzeum Narodowym
c) operze
d) Teatrze Wielkim
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies