Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Tango

„Tango” – charakterystyka pozostałych bohaterów

Autor: Karolina Marl�ga

Starszy Partner, czyli Eugeniusz – brat Eugenii
Autor obrazuje go w ten sposób: „Starszy pan, siwy, bardzo dobrze wychowany, w okularach oprawionych cienko i złoto, ale zaniedbany w stroju, zakurzony i nieśmiały. Żakiet jaskółka, wysoki, sztywny kołnierzyk biały, ale brudny, szeroki krawat-pląs tron, w nim szpilka z perłą, ale poniżej długie do kolan szorty khaki. Wysokie szkockie skarpety, lakierki popękane, gołe kolana”.

Brat Eugenii jest przez pewien czas jedynym sprzymierzeńcem Artura w jego walce przeciwko reszcie rodziny i Edkowi. Jednak okazuje się, że mężczyzna nie ma własnego zdania, jest zdziecinniały i niekonsekwentny. Jak pisze Marta Piwińska: „Wuj Eugeniusz się dostosowuje, to właśnie robi od początku. Edek był potrzebny wszystkim, wszyscy więc byli od Edka zależni. Tylko Eugeniusz niczego od niego nie potrzebował; od początku był przeciw, ale się dostosowywał. Nie darmo Artur za karę włożył mu klatkę na głowę. Co to jest, co siedzi w klatce i mówi ludzkim głosem? Papuga. Eugeniusz jest człowiekiem papugą. Nawet, gdy obejmuje władzę, tworzy porządek papuzi, naśladowany”.

Wuj poddaje się Edkowi, mówiąc: „Ulegam przemocy, ale w duszy będę nim gardził”. Jego postawa najlepiej obrazuje sposób zachowania się polskiej inteligencji wobec siłowej i brutalnej władzy totalitarnej. To właśnie on tańczy w ostatniej scenie tango z Edkiem, podporządkowując się mu i dając się prowadzić.

Partner z Wąsikiem, czyli Edek – mężczyzna, który mieszka w domu Stomila, sypia z jego żoną, a z teściową gra w pokera. W ostatnim akcie dramatu widzimy go jako lokaja.

„Trzeci osobnik w najwyższym stopniu mętny i podejrzany. Koszula w brzydką kratę, rozpięta zbyt głęboko na piersiach, wypuszczona na spodnie, z podwiniętymi rękawami. Spodnie jasnopopielate, szerokie, brudne i pomięte, buty jaskrawozółte i skarpetki kolorowe przesadnie. Drapie się co chwila w grube udo. Włosy długie i tłuste, które lubi przeczesywać grzebykiem wyjmowanym z tylnej kieszeni spodni. Mały, kwadratowy wąsik. Nieogolony. Na ręce zegarek w «złotej» bransolecie”, tak opisał go autor.

Mężczyzna ten z niewiadomych bliżej przyczyn zamieszkuje w domu Stomila. Wszyscy, poza Eugeniuszem i Arturem są nim wręcz zachwyceni. Edek czuje się bardzo swobodnie w otoczeniu rodziny, o czym świadczą niektóre z jego wypowiedzi: „Cześć” (do Eleonory), „Idziemy, babuś?”, „Panie Stomil, pańska kolej. Wykładaj się pan”, „Niech pan Artek lepiej posłucha mamusi”. Cechuje go wulgarność, brak manier oraz jakichkolwiek zasad. Oto przykładowe wulgaryzmy z jego języka: „Co się będę opieprzał” czy „Rżnij, Walenty!”. O braku wychowania może świadczyć chociażby notoryczne pociąganie piwa prosto butelki trzymanej pod stołem. Zapytany o zasady wymienił dwie: „Ja cię kocham, a ty śpisz” oraz „Zależy jak leży”, okazało się, że są to frazesy przepisane z notatnika jego znajomego.

Widzimy go triumfującego, gdy potężnymi ciosami powala na ziemię Artura, który chciał go zastrzelić, ponieważ przespał się z jego narzeczoną. Brutalność, dzięki której Edek osiągnął posłuch w domu jest przerażająca. Sam autor w didaskaliach zwracał szczególną uwagę na to, by scena była drastyczna: „Uwaga! Ta scena musi mieć charakter bardzo realistyczny. Oba ciosy muszą być tak opracowane, zęby ich fikcja teatralna nie była oczywista. Niech rewolwer będzie z gumy albo nawet z pierza, albo niech Artur nosi pod kołnierzem jakąś podkładkę, wszystko jedno, byle nie wypadło «teatralnie»”.

Miało to służyć temu, by kolejna wypowiedź Edka wypadła nadzwyczaj przekonywająco, a brzmi ona: „Widzieliście, jaki mam cios? Ale nie bójcie się, byle cicho siedzieć, nie podskakiwać, uważać, co mówię, a będzie wam ze mną dobrze, zobaczycie. Ja jestem swój chłop. I pożartować mogę, i zabawić się lubię. Tylko posłuch musi być”.

strona: 1 2 3

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Tango” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Tanga” w pigułce	Geneza „Tanga” Narodziny totalitaryzmu na przykładzie „Tanga” Przewrotny konflikt pokoleń ukazany w „Tangu” „Tango” jako obraz współczesnego świata „Tango” jako groteska o wolności Komizm w „Tangu” Budowa i język „Tanga” Plan wydarzeń „Tanga” O twórczości Mrożka powiedzieli... Kalendarium twórczości Sławomira Mrożka Biografia Sławomira Mrożka „Tango” na deskach Teatru Współczesnego w Warszawie Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Eleonory Charakterystyka Stomila Artur (młody człowiek) – charakterystyka szczegółowa „Tango” – charakterystyka pozostałych bohaterów

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies