Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Akademia pana Kleksa
Miał trzy żony: Marię Sunderland, wnuczkę siostry jego ojca (z nią miał córkę Krystynę), następnie Karolinę Lentową, zaś po wojnie poślubił Janinę Serocką. Podczas wojny przebywał w Warszawie i podwarszawskich miejscowościach. Mimo swej niearyjskiej urody udało mu się przetrwać okupację. Wówczas zaczęła się jego współpraca i przyjaźń z wybitnym ilustratorem Janem Marcinem Szancerem. W trakcie powstania warszawskiego czynnie włączył się do walki z okupantem. W dzień wraz z innymi układał barykady, nocą zaś pełnił warty i wykonywał zadania związane z przynależnością do służby przeciwpożarowej. Pisał także utwory zagrzewające do walki. Wówczas także przypada jeden z najważniejszych okresów twórczości bajkopisarza. Powstała „Akademia Pana Kleksa” czy utwór „Pan Drops i jego trupa”. Kontynuacje „Akademii…” powstały kolejno w 1961 roku („Podróże Pana Kleksa”) oraz w 1965 („Tryumf Pana Kleksa”).
„Szczególne zasługi położył [Brzechwa] dla rozwoju nowoczesnej poezji dla dzieci. Przekształcił bajkę, nadając jej funkcję satyryczną, parodystyczną, żartobliwą. Są w niej elementy baśni, bajki, zwierzęcej, fantastyki, magiczności. Obok klasycznej bajki w wersji osiemnastowiecznej poeta wprowadził bajki-parafrazy przysłów i ludowych powiedzonek, wiersze oparte na czystym nonsensie z efektownymi pointami. Zawsze dbał o efekty komiczne, humor słowny >i sytuacyjny Po II wojnie światowej Brzechwa reprezentował interesy największego polskiego wydawnictwa – „Czytelnika” oraz działał aktywnie w PEN Clubie. Miecdzy 1957 a 1962 był prezesem ZAiKS-u. W latach pięćdziesiątych pisał socrealistyczne wiersze o charakterze propagandowym, gloryfikujące partię (do której należał) i ustrój socjalistyczny (np. „Marsz”, „Głos Ameryki”). W późniejszym okresie przestał angażować się politycznie. W 1964 roku podpisał list pisarzy polskich, protestujących przeciwko listowi 34, wyrażając protest przeciwko uprawianej na łamach prasy zachodniej oraz na falach dywersyjnej rozgłośni radiowej Wolnej Europy, zorganizowanej kampanii, oczerniającej Polskę Ludową. Tłumaczył z języka rosyjskiego, m.in. utwory A. Puszkina (poematy baśniowe), opowiadania Antoniego Czechowa, wiersze Siergieja Jesienina i Włodzimierza Majakowskiego.
List 34 – dwuzdaniowy list protestacyjny przeciw cenzurze, złożony przez Antoniego Słonimskiego 14 marca 1964 roku w Urzędzie Rady Ministrów, skierowany do Prezesa Rady Ministrów, Józefa Cyrankiewicza. Jego nazwa odwołuje się do liczby osób, które podpisały ten list. Treść listu:Jan Brzechwa - biografia
Autor: Jakub RudnickiMiał trzy żony: Marię Sunderland, wnuczkę siostry jego ojca (z nią miał córkę Krystynę), następnie Karolinę Lentową, zaś po wojnie poślubił Janinę Serocką. Podczas wojny przebywał w Warszawie i podwarszawskich miejscowościach. Mimo swej niearyjskiej urody udało mu się przetrwać okupację. Wówczas zaczęła się jego współpraca i przyjaźń z wybitnym ilustratorem Janem Marcinem Szancerem. W trakcie powstania warszawskiego czynnie włączył się do walki z okupantem. W dzień wraz z innymi układał barykady, nocą zaś pełnił warty i wykonywał zadania związane z przynależnością do służby przeciwpożarowej. Pisał także utwory zagrzewające do walki. Wówczas także przypada jeden z najważniejszych okresów twórczości bajkopisarza. Powstała „Akademia Pana Kleksa” czy utwór „Pan Drops i jego trupa”. Kontynuacje „Akademii…” powstały kolejno w 1961 roku („Podróże Pana Kleksa”) oraz w 1965 („Tryumf Pana Kleksa”).
„Szczególne zasługi położył [Brzechwa] dla rozwoju nowoczesnej poezji dla dzieci. Przekształcił bajkę, nadając jej funkcję satyryczną, parodystyczną, żartobliwą. Są w niej elementy baśni, bajki, zwierzęcej, fantastyki, magiczności. Obok klasycznej bajki w wersji osiemnastowiecznej poeta wprowadził bajki-parafrazy przysłów i ludowych powiedzonek, wiersze oparte na czystym nonsensie z efektownymi pointami. Zawsze dbał o efekty komiczne, humor słowny >i sytuacyjny Po II wojnie światowej Brzechwa reprezentował interesy największego polskiego wydawnictwa – „Czytelnika” oraz działał aktywnie w PEN Clubie. Miecdzy 1957 a 1962 był prezesem ZAiKS-u. W latach pięćdziesiątych pisał socrealistyczne wiersze o charakterze propagandowym, gloryfikujące partię (do której należał) i ustrój socjalistyczny (np. „Marsz”, „Głos Ameryki”). W późniejszym okresie przestał angażować się politycznie. W 1964 roku podpisał list pisarzy polskich, protestujących przeciwko listowi 34, wyrażając protest przeciwko uprawianej na łamach prasy zachodniej oraz na falach dywersyjnej rozgłośni radiowej Wolnej Europy, zorganizowanej kampanii, oczerniającej Polskę Ludową. Tłumaczył z języka rosyjskiego, m.in. utwory A. Puszkina (poematy baśniowe), opowiadania Antoniego Czechowa, wiersze Siergieja Jesienina i Włodzimierza Majakowskiego.
Ograniczenia przydziału papieru na druk książek i czasopism oraz zaostrzenie cenzury prasowej stwarza sytuację zagrażającą rozwojowi kultury narodowej. Niżej podpisani, uznając istnienie opinii publicznej, prawa do krytyki, swobodnej dyskusji i rzetelnej informacji za konieczny element postępu, powodowani troską obywatelską, domagają się zmiany polskiej polityki kulturalnej w duchu praw zagwarantowanych przez konstytucję państwa polskiego i zgodnych z dobrem narodu.
Jan Brzechwa zmarł 2 lipca 1966 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.. Jeden z jego przyjaciół powiedział nad grobem: „Jest rzeczą wiadomą, że nigdy nie wyrządził nikomu bólu i nikt nigdy nie żywił do niego żalu. Dopiero teraz, opuszczając nas, sprawił żal i ból głęboki".
strona: 1 2
Szybki test:
Jan Brzechwa urodził się w wieku:a) XX
b) XIX
c) nie wiadomo
d) XXI
Rozwiązanie
Pseudonim Brzechwa wymyślił:
a) Bolesław Leśmian
b) syn autora
c) sam autor
d) ojciec autora
Rozwiązanie
Jan Brzechwa z zawodu był:
a) wynalazcą
b) zegarmistrzem
c) polonistą
d) prawnikiem
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies