„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe - strona 3
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Chłopcy z Placu Broni

„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe

Autor: Jakub Rudnicki

Koledzy znaleźli nad brzegiem łódkę. Postanowili przeholować ją jak najdalej od mostu, a potem przedostać się na wyspę. Holując ją czuli się w ogniu walki. Przy wsiadaniu do łodzi Nemeczek wpadł do wody cały się zamoczył.Przycumowali do wyspy, a Czonakosz został, by pilnować łodzi. Boka z Nemeczkiem z krzaków przyglądali się chłopcom w czerwonych koszulach. poznali Feriego Acza i braci Pastorów. Chłopcem bez czerwonej koszuli był Gereb. Tłumaczył, jak można dostać się na Plac. Feri Ach planował go zająć, bo jego bandzie potrzebny był plac do gry w piłkę. Zdrada Gereba bardzo bolała Nemeczka. Gdy zebranie czerwonych koszul się zakończyło Boka podszedł do polanki i przyczepił do drzewa czerwoną kartkę, zdmuchnął latarnię i wrócił do Nemeczka.

Szybko pobiegli do łodzi, jednak ta nie chciała odbić się od brzegu. W tym czasie Feri Acz znalazł wiadomość i zlecił pościg za szpiegami. Jednak chłopcom z Placu Broni udało się dobić do brzegu i rzucić do ucieczki. Skryli się w oranżerii. Po pewnym czasie Nemeczek chciał przyświecić zapałką Czonakoszowi. Błysk dostrzegli czerwoni. Chłopcy szybko pochowali się, Nemeczek w basenie ze złotymi rybkami. Feri Acz ze swą drużyną nie odnalazł ich. Ruszyli w stronę akacji obok której weszli do Ogrodu i skryli się w jej konarach. Czerwoni nie zauważyli ich, przeskoczyli przez płot i pobiegli za przypadkowymi chłopakami. Boka i Czonakosz zrzucili się na tramwaj dla Nemeczka.

IV
Nazajutrz wszyscy czekali na zakoÅ„czenie lekcji. ChÅ‚opcy z Placu Broni mieli spotkać siÄ™ o drugiej, by Boka zdaÅ‚ relacjÄ™ z wyprawy do czerwonych koszul. Czonakosz plótÅ‚, co mu Å›lina na jÄ™zyk przyniosÅ‚a. Wszyscy zazdroÅ›cili Nemeczkowi udziaÅ‚u w trudnej wyprawie. Nauczyciel Rac wyczytaÅ‚ nazwiska kilku chÅ‚opców i poprosiÅ‚ ich o przyjÅ›cie do pokoju nauczycielskiego. ZapytaÅ‚ wybranych o ZwiÄ…zek Kitowców, do którego mieli rzekomo należeć. WspomniaÅ‚, że zabroniÅ‚ zakÅ‚adania stowarzyszeÅ„. ChÅ‚opcy wskazali na Weissa, który wyjÄ…Å‚ z kieszeni kit. PowiedziaÅ‚, że to kit zwiÄ…zkowy i zostaÅ‚ mu powierzony na przechowanie. PeÅ‚niÅ‚ funkcjÄ™ prezesa i raz dziennie miaÅ‚ rzuć kit, by nie wysechÅ‚. Weiss i Kolonay opowiadali skÄ…d wziÄ™li kit. RozpÅ‚akali siÄ™. Czele także przyznaÅ‚ siÄ™ do zbierania kitu. Profesor kazaÅ‚ im oddać pieniÄ…dze zwiÄ…zkowe. ChÅ‚opcy wytÅ‚umaczyli także, skÄ…d majÄ… znaczki pocztowe. Wspomnieli o zwiÄ…zkowej pieczÄ…tce, której strażnikiem byÅ‚ Barabasz. Na pieczÄ…tce widniaÅ‚ napis „ZwiÄ…zek Kitowców. Budapeszt. 1889”. NastÄ™pnie Czele oddaÅ‚ maÅ‚Ä… chorÄ…giewkÄ™ ZwiÄ…zku ze sÅ‚owami „PszysiÄ™gamy, nigdy już niewolnikami nie być nam”.
„PrzysiÄ™gamy, nigdy już niewolnikami nie być nam” - sÅ‚owa koÅ„czÄ…ce każdÄ… zwrotkÄ™ „PieÅ›ni Narodowej” Sandora Petófiego, najwiÄ™kszego wÄ™gierskiego poety romantycznego, wygÅ‚oszonej przez niego w dniu wybuchu rewolucji Wiosny Ludów na WÄ™grzech 15 marca 1848 roku. SÅ‚owa te, które zna każde wÄ™gierskie dziecko, miaÅ‚y w latach panowania Austriaków na WÄ™grzech, a także później, w okresie wspólnej monarchii, a wiÄ™c w czasie, kiedy dziaÅ‚a siÄ™ akcja „ChÅ‚opców z Placu Broni”, zdecydowanie antyaustriacki charakter. PeÅ‚ny tekst tej przetÅ‚umaczonej przez Juliana WoÅ‚oszynowskiego frazy brzmi nastÄ™pujÄ…co: „PrzysiÄ™gamy! Ty nad nami. Boże sam! Nigdy już niewolnikami nie być nam!” – wyjaÅ›nienie tÅ‚umacza, Tadeusza OlszaÅ„skiego

Profesor postanowiÅ‚ o likwidacji zwiÄ…zku, a chÅ‚opcom obniżyÅ‚ ocenÄ™ z zachowania. KazaÅ‚ chÅ‚opcom wracać do domu. OkazaÅ‚o siÄ™, że Nemeczek podczas przesÅ‚uchania wydÅ‚ubaÅ‚ z okna koit – stowarzyszenie mogÅ‚o dziaÅ‚ać nadal. ChÅ‚opcy spotkali siÄ™ o wpół do trzeciej na Placu Broni. Weiss wspomniaÅ‚ o kontynuacji dziaÅ‚alnoÅ›ci ZwiÄ…zku Kitowców. Za byÅ‚ Kolnay, który miaÅ‚ być prezesem, jednak Barabasz zaprotestowaÅ‚ i nie chciaÅ‚ dalej żuć kitu. GÅ‚os chciaÅ‚ zabrać sekretarz – Nemeczek, jednak zobaczyÅ‚ Gereba i skupiÅ‚ siÄ™ na Å›ledzeniu go. PobiegÅ‚ naokoÅ‚o placu, by wyjść zdrajcy naprzeciw i dowiedzieć siÄ™ po co idzie do SÅ‚owaka. SchowaÅ‚ siÄ™ przy jego budce. Gereb daÅ‚ stróżowi cygaro i wszedÅ‚ do Å›rodka. Nemeczek przyÅ‚ożyÅ‚ ucho do spróchniaÅ‚ej deski. UsÅ‚yszaÅ‚, że Gereb przekupuje SÅ‚owaka, by przepÄ™dziÅ‚ chÅ‚opców z Placu. Nemeczek pobiegÅ‚ co siÅ‚, by donieść o tym Boce. ZatrzymaÅ‚ go prezes tajnego ZwiÄ…zku Kitowców, by zÅ‚ożyÅ‚ przysiÄ™gÄ™. JasnowÅ‚osy chÅ‚opak widzÄ…c czajÄ…cego siÄ™ Gereba postanowiÅ‚ biec do Boki. ChÅ‚opcy pozbawili funkcji sekretarza, wykluczyli go ze zwiÄ…zku, nazwali tchórzem i zdrajcÄ…. Tym samym pozbawili go honoru.

strona:    1    2    3    4    5    6  

Szybki test:

Akcja powieści Molnara rozgrywa się:
a) w marcu
b) w maju
c) w październiku
d) w lutym
RozwiÄ…zanie

Jedna z form broni podczas bitwy o Plac Broni były:
a) bumerangi
b) kule piasku
c) pojemniki z wodÄ…
d) gliniane skorupy
RozwiÄ…zanie

Konkurentem Boki do przywództwa na Placu Broni był:
a) Czonakosz
b) Weiss
c) Gereb
d) Feri Acz
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe
„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - streszczenie w piguÅ‚ce
„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - plan wydarzeÅ„
Ferenc Molnár - biografia
Charakterystyka chłopców z Placu Broni
Janosz Boka - charakterystyka
Erno Nemeczek - charakterystyka
Charakterystyka bohaterów „ChÅ‚opców z Placu Broni”
Opis Placu Broni
Motywy literackie w „ChÅ‚opcach z Placu Broni”
Główne wÄ…tki „ChÅ‚opców z Placu Broni”
Problematyka „ChÅ‚opców z Placu Broni”
Czas i miejsce akcji „ChÅ‚opców z Placu Broni”
Geneza „ChÅ‚opców z Placu Broni”
„ChÅ‚opcy z Placu Broni” - cytaty



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies