Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Chłopcy z Placu Broni

„Chłopcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe

Autor: Jakub Rudnicki

Wszyscy chłopcy zgromadzili się wokół Nemeczka. Gdy odzyskał świadomość, spytał co się stało. Usłyszał, że zwyciężyli, jednak głównie dzięki jego zasłudze. Nemeczek opowiedział, że wymknął się z domu niezauważony. W głowie słyszał głosy bitwy i nawoływania, by przyszedł z pomocą. Przybiegł, by być razem z innymi. Więźniów wypuszczano pojedynczo. Czerwonym koszulom odebrano całą broń, jedynie dowódca – Feri Acz – odszedł żegnany z honorami. Gereb awansował na porucznika i wstawił się za Nemeczkiem. Boka mianował go kapitanem.

Na plac weszła niepozorna kobieta – matka Nemeczka. Wzięła syna na ręce. W drodze do domu towarzyszyło jej w dwuszeregu całe wojsko w jednakowych czerwono-zielonych czapkach. Przed wejściem do domu Nemeczek podał chłopcom rozpaloną dłoń. Chłopcy rozeszli się, pozostał Boka i Czonakosz. Gdy generał pozostał sam zapłakał z głębi serca. Przestał panować nad sobą. Spotkał się z ojcem Nemeczka, który także zapłakał. Następnie pod dom chorego przyszedł Feri Acz i przechadzał się tam do zamknięcia bramy. Wodzowie chmurnie na siebie patrzyli, a następnie rozeszli się do domów.

IX
W Wielkiej Księdze Związku Kitowców cofnięto zapis o zdradzie Nemeczka i zapisano jego imię wielkimi literami. Członkowie oddali także hołd swojemu wodzowi Janoszowi Boce. Wspominali o sprzedaży jednej z trąbek (jedną zdobyli w walce). Udzielali także nagany Palowi Kolnayowi za wysuszenie kitu. Zapisano także słowną kłótnię, jaka rozegrała się między Barabaszem a Kolnayem.

X
Wszyscy w kamienicy Nemeczka zachowywali ciszę, by nie zakłócać spokoju chorego. Trawiła go gorączka. Odwiedził go Boka, któremu oznajmił, że umrze. Nikt nie chciał mu wierzyć. Doktor wyznał panu Nemeczkowi, że jego syn wkrótce umrze. Nemeczek jakby poczuł się lepiej i pytał o odniesione zwycięstwo. Boka powiedział o odwiedzinach Feriego Acza i o tym, że przestanie być wodzem po klęsce. Na jego miejsce wybrali starszego Pastora. Stróż Ogrodu Botanicznego przepędził ich z wyspy. Nemeczek wciąż z rozżaleniem wspominał krzywdę, jakiej doznał w Związku Kitowców. Boka zapewniał, że to była pomyłka i już została naprawiona. Chory uświadomił sobie, że już nigdy nie zobaczy Placu. Postanowił iść tam po raz ostatni, jednak nikt nie był w stanie na to się zgodzić. Chłopak krzyczał, zaczął majaczyć. Wykrzykiwał wojenne komendy. Do krawca przyszedł urzędnik magistratu – pan Czetnegi – i przymierzał nowy surdut. Ojciec Nemeczka zabrał się do pilnej pracy – wkrótce pieniądze mogły być mu potrzebne…

„Chłopcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: