„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe - strona 6
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Król Edyp

„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Przerażony poznaniem prawdy o zabójcy Lajosa, zapytaÅ‚ jeszcze o wyglÄ…d pierwszego męża Jokasty. Dowiedziawszy siÄ™, iż: „SmagÅ‚y byÅ‚, wÅ‚osów bielaÅ‚a już weÅ‚na, / Od twej postawy niewiele siÄ™ różniÅ‚”, wyszeptaÅ‚ z trwogÄ…: „Biada mi, strasznÄ… rzuciÅ‚em ja klÄ…twÄ™, / Jak siÄ™ wydaje, nieÅ›wiadom na siebie”. ZupeÅ‚nÄ… pewność zyskaÅ‚, dowiadujÄ…c siÄ™, że tamtego feralnego dnia monarcha jechaÅ‚ jedynie w towarzystwie piÄ™ciu czÅ‚onków drużyny, czyli nie przypominaÅ‚ króla, a jedyny czÅ‚owiek, któremu udaÅ‚o siÄ™ ujść z życiem, ze strachem opuÅ›ciÅ‚ miasto:

„kiedy wróciwszy zobaczyÅ‚,
e ty u steru, że Lajos zabity,
Zwrócił się do mnie z pokornym błaganiem,
Bym go posłała na wieś między trzody,
Tak iżby najmniej oglądał to miasto.
Ja go puściłam, bo chociaż niewolnik,
Tej lub wiÄ™kszej byÅ‚ godzien nagrody”
.

Edyp zrozumiaÅ‚ straszliwÄ… prawdÄ™ o swym pochodzeniu i przeszÅ‚oÅ›ci, swe tragiczne poÅ‚ożenie. ZażądaÅ‚ sprowadzenia owego sÅ‚ugi, który byÅ‚ Å›wiadkiem zabójstwa Lajosa. Przedtem jednak wyznaÅ‚ swej żonie tajemnicÄ™ swego pochodzenia. DorastaÅ‚ jako syn Polybosa z Koryntu i Merope z Dorydy, w szczęściu i radoÅ›ci, aż do chwili, gdy w czasie jednej z biesiad dowiedziaÅ‚ siÄ™ od jakiegoÅ› męża, iż jest podrzutkiem. Nazajutrz zaczÄ…Å‚ przepytywać swych rodziców, którzy nie wyjawili mu prawdy. Choć nie dowiedziaÅ‚ siÄ™ niczego, „sÅ‚owa te jednak / CiÄ…gle mnie truÅ‚y i snuÅ‚y siÄ™ w myÅ›li” . UdaÅ‚ siÄ™ wiÄ™c bez wiedzy rodziców do wyroczni delfickiej:

„a tu mi Apollo
Tego, com badał, nie odkrył; lecz straszne
Za to mi inne wypowiedział wróżby,
Że matkę w łożu ja skalam, że spłodzę
Ród, który ludzi obmierznie wzrokowi,
I że wÅ‚asnego rodzica zabijÄ™”
.

Poznawszy taką straszną przepowiednię, wyjechał natychmiast z Koryntu:

„BÅ‚Ä…dziÅ‚em, kroki gwiazdami kierujÄ…c,
Aby przenigdy nie zaznać nieszczęścia,
HaÅ„by, która by speÅ‚niÅ‚a tÄ™ wróżbÄ™”
.
Idąc bez celu, zawędrował w miejsce, w którym jak mówiła Jokasta, zginął król. Prawda była jednak jeszcze gorsza. Edyp postanowił wyznać wszystko żonie:

„gdym idÄ…c
Do troistego zbliżył się rozdroża,
Wtedy obwiestnik i mąż jakiś wozem
W konie sprzężonym jadący, jak rzekłaś,
Mnie najechali i z drogi mnie gwałtem
Woźnica spędził wraz z owym staruchą.
Ja więc wzburzony uderzam woźnicę,
Co mnie potrącił; a gdy to zobaczył
Starzec, upatrzył, gdym podle był wozu,
I w gÅ‚owÄ™ oÅ›cieÅ„ mi wraża kolczasty; –
Oddałem z lichwą; ugodzony kosturem
RunÄ…Å‚ on na wznak ze Å›rodka siedzenia. –
TnÄ™ potem drugich”
.

Edyp miaÅ‚ pewność, że zabiÅ‚ wówczas Lajosa, swego ojca: „ja tÄ™ klÄ…twÄ™ sam na siÄ™ rzuciÅ‚em. / A rÄ™kÄ… kalam ofiary dziÅ› Å‚oże, / Co w krwi broczyÅ‚a”. PrzeklinaÅ‚ dzieÅ„ swych narodziÅ‚:

„Niechbym nie zajrzaÅ‚, o boże wy mocy,
Tego ja słońca i zginął bez wieści
Spośród śmiertelnych, nim takie nieszczęście
Ostrzem by w mojÄ… ugodziÅ‚o gÅ‚owÄ™”
.

Wyznaniu przysÅ‚uchiwaÅ‚ siÄ™ Chór, starajÄ…cy siÄ™ podtrzymać wÅ‚adcÄ™ na duchu i nadziei: „Strasznym to, panie, lecz póki ów Å›wiadek / Prawdy nie wyzna, trwaj jeszcze w nadziei”. Edyp pokÅ‚adaÅ‚ ufność jeszcze w pierwotnej wersji Å›wiadka napaÅ›ci, który zeznawaÅ‚, że zbójców byÅ‚o kilku:

„jeÅ›liby tÄ™ liczbÄ™
Znowu potwierdził, to nie ja zabójcą.
Jeden i wielu, to przecież nie równym”
.

ZaznaczyÅ‚ przy tym, że jeÅ›li okaże siÄ™ być mordercÄ… swego ojca, to zbrodnia ta go „przywali”.

Jokasta staraÅ‚a siÄ™ pocieszać męża. ByÅ‚a pewna, że Edyp nie może być jej synem, ponieważ tamto niemowlÄ™ z pewnoÅ›ciÄ… umarÅ‚o w górach: „syn nieszczÄ™sny nie zabiÅ‚ go wszakże, / Lecz sam dokonaÅ‚ już przedtem żywota”. Ponownie zbluźniÅ‚a przeciw sÅ‚owom wróżbiarzy mówiÄ…c, że ma je za zwykÅ‚e paplanie: „Ja wiÄ™c na sÅ‚owa wróżbiarzy ni tyle / SiÄ™ nie oglÄ…dam, a tyle je ważę...”.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10  

Szybki test:

Edyp był biologicznym synem:
a) pasterza
b) Polybosa
c) Posłańca
d) Lajosa
RozwiÄ…zanie

Chór, błagając a o łaskę i wsparcie dla ludu tebańskiego, zwraca się do:
a) Ateny, Artemidy i Apolla
b) Hery, Zeusa i Posejdona
c) Ateny, Marsa i Uranosa
d) Zeusa, Artemidy i Hekabe
RozwiÄ…zanie

Kto na Edypie wymógł zwolnienie Kreona?
a) Tyrezjasz
b) Jokasta
c) Posłaniec
d) Kapłan
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Króla Edypa” w piguÅ‚ce
Streszczenie mitu rodu Labdakidów
Życiorys Sofoklesa
Czas i miejsce akcji „Króla Edypa”
Problematyka „Króla Edypa” Sofoklesa
Cechy dramatu antycznego na przykÅ‚adzie struktury i kompozycji „Króla Edypa”
Motyw cierpienia w „Królu Edypie”
Plan wydarzeÅ„ „Króla Edypa” Sofoklesa
Poszukiwanie ostatecznej prawdy w dramacie „Król Edyp”
Niepewność ludzkiego losu na przykładzie losów Edypa
Słowniczek pojęć z zakresu tragedii antycznej
NawiÄ…zania do „Króla Edypa”
Rola przeznaczenia na przykÅ‚adzie dramatu Sofoklesa „Król Edyp”
Dzieje Edypa
Kalendarium życia Sofoklesa
Twórczość Sofoklesa
Cytaty z Sofoklesa
Cytaty o Sofoklesie
Najważniejsze cytaty z „Króla Edypa”
Bibliografia




Bohaterowie
Edyp – charakterystyka bohatera
Kreon – charakterystyka postaci
Jokasta – charakterystyka postaci
Charakterystyka pozostałych bohaterów



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies