Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Król Edyp

Kreon – charakterystyka postaci

Autor: Karolina Marl�ga

Kreon jest jednym z bohaterów antycznego dramatu Król Edyp (większą rolę odgrywa w innym dziele Sofoklesa - Antygonie). Jest synem Metojka i bratem królowej Jokasty. Z oddaniem i poświęceniem służy swej ojczyźnie – Tebom. Gdy kraj jest nękany klęskami i zarazą, podąża do wyroczni delfickiej po radę, nie bacząc na nic.

To on obwieszcza królowi przyczynę niemiłosierności bogów względem Tebańczyków, którą okazuje się być niepomszczona zbrodnia. Ujawnia również drogę odzyskania łaski, którą było „wyrżnięcie” zakały ziemi, gnieżdżącej się w kraju: „Wypędzić trzeba lub mord innym mordem / Okupić, krew ta ściąga na nas burze”.

Okazuje się być człowiekiem sprawiedliwym i łagodnym, co potwierdza scena, gdy do jego uszu doszły oskarżenia szwagra o spiskowanie w celu przejęcia tronu. Zachował wówczas spokój i rozsądek, nie dając się sprowokować rozzłoszczonemu Edypowi.

Postanowił przeprowadzić szczerą rozmowę z monarchą, ponieważ życie „pod tym zarzutem” było dla niego gorsze, niż ewentualna śmierć z ręki króla. W czasie dyskusji był opanowany i domagał się dowodów swej winy, a nie jedynie bezpodstawnych oskarżeń:

„Nie gdybyś słuchał, jak ja cię słuchałem. –
Rozważ to naprzód, czy kto by przekładał
Rząd wśród trwogi nad spokój pogodny,
Który by równą zapewniał mu siłę.
Jam tedy nigdy nie marzył, by królem
Być raczej niźli królewskie mieć życie,
I nikt rozumny tego nie zapragnie.
Teraz mam wszystko od ciebie bez znoju,
Gdy królów wolę częstokroć mus pęta.
Jakże przeniósłbym więc godność i trony
Nad stanowisko, co dzierżę wśród wczasów?
Nie jestem przecież głupim, by pożądać
Czegoś innego nad zaszczyt z korzyścią.
Czczą mnie tu wszyscy, wszystko mi się kłania,
Ci, co do ciebie dążą, mi schlebiają,
Bo od mej łaski tak wiele zależy.
Więc czemuż bym ja to wszystko porzucił?
Nie wykolei się człowiek rozważny,
Anibym powziął ja takich zamiarów,
Ani też innych nie poparł w tym dziele”.

Dobre cechy jego charakteru ujawniają się również w Exodusie. Choć spotkało go dużo niezasłużonych oskarżeń ze strony króla, nie zamierzał dokuczać oślepionemu i stłamszonemu przez poznaną tajemnicę Edypowi. Dzięki temu zyskał podziw i szacunek króla, który pozostawił mu Teby oraz polecił opiekę nad swymi dziećmi.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Króla Edypa” w pigułce Streszczenie mitu rodu Labdakidów	Życiorys Sofoklesa Czas i miejsce akcji „Króla Edypa” Problematyka „Króla Edypa” Sofoklesa Cechy dramatu antycznego na przykładzie struktury i kompozycji „Króla Edypa” Poszukiwanie ostatecznej prawdy w dramacie „Król Edyp” Niepewność ludzkiego losu na przykładzie losów Edypa Słowniczek pojęć z zakresu tragedii antycznej Motyw cierpienia w „Królu Edypie” Plan wydarzeń „Króla Edypa” Sofoklesa Rola przeznaczenia na przykładzie dramatu Sofoklesa „Król Edyp” Dzieje Edypa Kalendarium życia Sofoklesa Nawiązania do „Króla Edypa” Twórczość Sofoklesa Cytaty z Sofoklesa Cytaty o Sofoklesie Najważniejsze cytaty z „Króla Edypa” Bibliografia
Bohaterowie
Edyp – charakterystyka bohatera Kreon – charakterystyka postaci Jokasta – charakterystyka postaci Charakterystyka pozostałych bohaterów

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies